Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocuklarda Beden Perküsyonu Eğitiminin Benlik Algısına Etkisi

Year 2020, Volume: 8 Issue: 1, 39 - 44, 18.12.2019

Rukiye Begüm Koca , Onur Altuntaş

https://doi.org/10.30720/ered.525694

Abstract

Amaç: Bu çalışma, dikkat eksikliği ve hiperaktivite
bozukluğu olan çocuklara verilen beden perküsyonu eğitiminin benlik algısı
üzerindeki etkilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya DEHB tanısı olan, 9-13 yaş aralığında 4
birey dahil edildi. Benlik algısı Piers-Harris Çocuklarda Öz-Kavramı Ölçeği
değerlendirildi. Tedavi haftada bir gün; toplam 8 hafta sürdü. Tedavi
sonrasında Piers-Harris Çocuklarda Öz Kavramı ölçeği tekrar uygulandı. Sonuçlar
karşılaştırılarak müdahalenin etkisi incelendi. Sonuçlar: Çocukların 3’ü erkek (%75), 1’i (%25) kızdı. Çocukların
benlik algıları Piers-Harris Öz Kavramı Ölçeği ile yapılan değerlendirmelere
göre benlik algıları ve bu testinin alt testlerinde istatistiksel olarak
anlamlı bir farlılık bulunamadı. (p>0,05). Tartışma: Sonuçlara göre bu konuda ileride yapılacak çalışmalarda
daha çok seansın yapılması, çalışma sonrasında da uzun dönem takiplerin olması,
araştırmanın birden fazla ölçek ile değerlendirilmesi önerilmektedir. DEHB’li
çocuklara verilecek olan beden perküsyonu eğitimlerinde grup uyumu ve ritim
tutma becerilerine ağırlık verilmesi gerektiğini, ayrıca bu alanda yapılacak
ergoterapi müdahalelerinin etkisini değerlendirecek değerlendirme ölçeklerinin
geliştirilmesinin bu alana faydalı olacağını düşünmekteyiz.

Keywords

Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu; beden perküsyonu; benlik algısı

References

• Akan, A. (2001). 7-12 yaş çocuklarında görülen uyum ve davranış bozuklukları ve benlik saygısı ilişkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Barber, S., Grubbs, L. & Cottrell, B. (2005). Self-perception in children with Attention Deficit/Hyperactivity Disorder. J Pediatr Nurs, 20(4), 235-45.
• Budak, S. (2000). Psikoloji sözlüğü. Bilim ve Sanat Yayınları.
• Brodsky, W., & Sulkin, I. (2011). Handclapping songs: a spontaneous platform for child development among 5–10‐year‐old children. Early Child Dev Care, 181(8), 1111-1136.
• Bulut, M. Ö. (2011). Kalabalıklar ve beden müziği (Yayınlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi). Anadolu Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Eskişehir.
• Cowden, S. T. (1992). The effects of client-centered group play therapy on self concept. (Unpublished Master Dissertation). The University of West Florida, UMI No:NA.
• Altenmüller, E., Wiesendanger, M., & Kesselring, J (Eds.). (2006). Music, motor control and the brain. Oxford, UK: Oxford University Press.
• Dumas, D. & Pelletier, L.(1999). A Study of self-perception in hyperactive children. MCN Am J Matern Child Nurs, 24 (1): 12-9.
• William, D. B., Gfeller, K. E., & Thaut, M. H. (2008). An introduction to music therapy: Theory and practice. American Music Therapy Association.
• Gonzalez, L.O. & Sellers, E.W. (2002). The effects of a stress-management program on self-concept, locus of control, and the acquisition of coping skills in school-age children diagnosed with attention deficit hyperactivity disorder. J Child Adolesc Psychiatr Nurs, 15 (1), 5-15.
• Kanay, A. (2006). Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan 9-13 yaş grubu ilköğretim öğrencilerinin uyumsal davranışları, benlik kavramı ve akademik başarıları arasındaki ilişkiler (Doktora tezi). DEÜ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Romero, F. J. (2013). Science & art of body percussion: a review. J Hum Sport Exerc, 8(2), 442-457.
• Romero, F. J., Crespo-Colomino, N., Liendo-Cárdenas, A., Pons-Terrés, J. M., & Carretero-Martínez, A. (2014). Drugs and body percussion: Rehabilitation therapy using the BAPNE method. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 152, 1128-1132.
• Sert, A. G. (2003). The effect of an assertiveness training on the assertiveness and self esteem level of 5th grade children (Unpublished Master Dissertation). Middle East Technical University, Ankara.Sheehan, C. P. (1998). Songs in their heads. London: Oxford University Press.
• Slomkowski, C., Klein, R.G. & Mannuzza, S. (1995). Is self-esteem an important outcome in hyperactive children? J Abnorm Child Psychol. 23(3):300-15.
• Şenol, S., İşeri, E., & Koçkar, A. İ. (2006). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu. HYB Yayıncılık.
• T.C Milli Eğitim Bakanlığı Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Bölümü (2017). DEHB ve Eğitim PlanıModülü.http://megep.meb.gov.tr/mte_program_modul/moduller/DEHB%20ve%20E%C4%9Fitim%20Plan%C4%B1.pdf. Erişim tarihi: 10.08.2018
• .Theodorakou, K., & Zervas, Y. (2003). The effects of the creative movement teaching method and the traditional teaching method on elementary school children's self-esteem. Sport Educ Soc, 8(1), 91-104.
• Uşaklı, H. (2000). Grup rehberliğinin sınav kaygısına etkisi üzerine öğrenci görüşleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
• Uzun, M. (2003). 9-14 yaş grubu çocuklarin benlik kavrami ve saldirganliği pekiştirici faktörlerin belirlenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Wolf, J. (1992). Let’s sing it again: creating music with young children. Young Children, 47(2), 56-6.