Müzik Öğretmenlerinin Kaynaştırma Uygulamalarına İlişkin Görüşleri (Erzurum ili örneği)

Year 2017, , 322 - 339, 07.12.2017

Gökalp Parasız , Barış Demirci

https://doi.org/10.17556/erziefd.286784

Cited By: 1

Abstract

Bu çalışma müzik
öğretmenlerinin tam zamanlı kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerini
tespit etmek amacı ile gerçekleştirilmiştir. Evrenini Türkiye’de Milli Eğitimi
Bakanlığına bağlı ortaokullarda görev yapan müzik öğretmenleri, örneklemini ise
Erzurum ili merkez ilçelerde (Aziziye-Palandöken-Yakutiye)  görev yapan ve sınıfında “tam zamanlı
kaynaştırma” uygulamasına devam eden öğrencileri bulunan ortaokul müzik
öğretmenleri (42) oluşturmaktadır. Verilerin elde edilmesinde Ankara
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Bölümü öğretim elemanları
tarafından geliştirilmiş olan (Kargın, vd. 2003) “Kaynaştırma Uygulamalarına İlişkin Durum Saptama Anketi” (öğretmen
formu) kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar; okullarda ve sınıflarda kaynaştırmaya
yönelik fiziksel düzenlemelerin yeterli düzeyde olmadığı, müzik öğretmenlerinin büyük
çoğunluğunun kaynaştırma konusunda eğitim almadığı, sınıflarında bulunan engelli
öğrencinin kaynaştırılmasına yönelik yeterli düzeyde yardım (destek hizmet)
alamadıkları, hazırlanan bireyselleştirilmiş
eğitim programının (BEP) daha çok rehber öğretmen tarafından hazırlandığı
yönündedir. 

Keywords

özel eğitim, kaynaştırma

References

• Akçamete, G., Kargın, T. (1992). Bireyselleştirilmiş eğitim programı: İşitme Engelliler ve Okuma. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 24 (1), 151-160.
• Akçamete, A., G. Edt. (2009). Genel eğitim okullarında özel gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim. 1. b, s. 44, Ankara: Kök Yayıncılık.
• Alley, M., J. (1979). Music in the IEP: Therapy/education. Jurnal of music therpy, 16 (3), 111-126.
• Aral, N., Gürsoy, F. (2009). Özel eğitim gerektiren çocuklar ve özel eğitime giriş. s. 25, İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
• Atterbury, B. (1986). A survey of present mainstreaming practices in the south-ern united states. Jurnal Music Therapy, 23 (4), 202-207.
• Avcıoğlu, H. (2015). A’dan Z’ye BEP bireyselleştirilmiş eğitim programlarının geliştirilmesi. 1. b. Ankara: Vize Basın Yayın.
• Avcıoğlu, H. (2011). Zihin engelliler sınıf öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı (BEP) Hazırlamaya İlişkin Görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, s.40, 12 (1), 39-53.
• Darrow, A.,A. (1999). Music educators’ perceptions regarding the inclusion of stu-dents with severe disabilities in music classrooms. Jurnal of Music Therapy. 36(4), 254-273.
• Diken, İ., H. Edt. (2013). İlköğretimde kaynaştırma. s. 12, Ankara: Pegem Akademi.
• Etscheidt, S. (2003). An analysis of legal hearings and cases related to individual-ized education programs for children with autism. Research and Prac-tice for Persons with Severe Disabilities, 28(2), 51-69.
• Frisque, J., Humphreys,J.,T., Niebur, L. (1994). Music mainstreaming: practices in Arizona. Journal of Research in Music Education, 42 (2), 94-104.
• Gfeller, K. (1989). Behavior disorders: strategies for the music teacher source. Music Educators Journal, s. 28, 75 (8), 27-30.
• Gilbert, P., J., Edward, P., A., J. (1981). Mainstreaming: music educators’ participa-tion and professional needs, Journal of Research in Music Education, 29 (1), 31-37.
• Güven, E. (2011). Müzik dersleri ve kaynaştırma uygulaması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3) 709-718.
• Güven, E., Tufan E. (2010). Kaynaştırma uygulamasının yapıldığı ilköğretim okullarında müzik eğitimi (Balıkesir ili örneği). ÇOMÜ Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü, II. Güzel Sanatlar Eğitimi Sempozyumu. Çanakkale.
• Hammel, A., M. (2001). Special learners in elementary music classrooms: A study of essential teacher competences. Applications of Research in Music Education, s. 9, 20 (1), 9-14.
• Kargın, T., Acarlar, F., Sucuoğlu, B. (2003). Öğretmen, yönetici ve anna-babaların kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Ankara Ün-iversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi. 4(2), 55-76.
• Kırcıali-İftar, G. (1998). Kaynaştırma ve destek özel eğitim hizmetleri. S. Eripek (Ed.), Özel Eğitim (17-26). Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
• Manyfield, M.,L. (1993). A survey of music teachers' attitudes toward mainstream-ing disabled students in regular music classrooms in selected school dis-tricts in georgia. dissertation archive. Paper 2932. 20.02.2016 tarihinde http://aquila.usm.edu/theses_dissertations/2932 adresinden erişim sağlanmıştır.
• M.E.B. Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü (2010). Okullarımızda 3N/1K (neden, nasıl, niçin, kaynaştırma). s. 16-17, Ankara: İ.Aygül Ofset.
• Mitchell, E. (2014). Preparing music educators to work with students with diverse abilities: an introduction to music therapy. Teaching Innovation Projects. 4(1), Article 1.
• Özgür, İ. (2011). İlköğretimde kaynaştırma. 1. b. s.1, Seyhan Adana: Karahan Kitap Evi.
• Öztürk, C., Ç., Eratay, E. (2010). Eğitim uygulama okuluna devam eden zihin engelli öğrencilerin öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hakkında görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi, s.146, 10 (2).
• Özyürek, M. (2010). Bireyselleştirilmiş eğitim programlarını geliştirilme ve temelleri. 7. b. s, 60 Akara: Kök Yayıncılık.
• Patterson, A. (2003). Music teachers and music therapists: helping children together. Music Educators Journal. 89 (4), 35-38.
• Sucuoğlu, B., Bakkaloğlu, H., Karasu, F.İ., Demir, Ş., Akalın, S. (2014). Pre-school teachers’ knowledge levels about inclusion. international society on early intervention regional conference.14(4) s. 1467-1485, St Petersburg Russia, 1-3 July.
• Sucuoğlu, B. (2004). Türkiye’de kaynaştırma uygulamaları: Yayınlar/Araştırmalar (1980-2005). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (2), s. 15-23.
• Salend, J., Ç. (2001). Creating inclusive classrooms. effective and reflective practices (4th Ed.). New Jersey: Practice Hall.
• Vuran, S. (2005) Bireyselleştirilmiş eğitim programları. Edt. Oğuz Gürsel, (Birey-selleştirilmiş eğitim programlarının geliştirilmesi) s. 3-139, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.
• Wilson, B., McCarary, J. (1996). The effect of instruction on music educators’ attitudes toward students with disabilities. Jurnal od Research in Music Education, 44 (1), 26-33.