The aim of this
study is to determine the level of using emerging technologies in the learning
environments of faculty members. In the 2017-2018 academic year, 112 faculty
members working at nine different universities of Turkey participated in the
study. The “emerging technologies in learning environments” survey, which was
adapted by the researcher, was employed as a data collection tool. According to
the findings, the majority of faculty members are not familiar with adaptive
systems, context-sensitive environments, e-portfolios, and RSS feed. Most faculty
members have never used virtual reality, wearable technologies, digital and
multi-user games, and augmented reality in learning environments. In addition,
a few faculty members have used reference editing and management tools, digital
and multi-user games, and virtual reality technologies only once; blogs,
e-books, tablets, and open learning resources rarely; instant messaging
services, e-books, and social media tools when needed. It was determined that some
faculty members could use virtual reality, augmented reality and web
conferencing systems in their instructional processes in the following years.
The existence of emerging technologies in the institution, being informed
through colleagues, conferences, students' requests, and personal curiosity are
important opportunities that enable faculty members to discover emerging
technologies.
Bu çalışmanın amacı
öğretim üyelerinin öğrenme ortamlarında yeni teknolojileri kullanma düzeyinin
belirlenmesidir. Tarama modeli çerçevesinde gerçekleştirilen çalışmaya,
2017-2018 akademik yılında Türkiye’nin 9 farklı üniversitesinde görev yapan 112
öğretim üyesi katılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından
uyarlanan “öğrenme ortamlarında yeni teknolojiler” anketi kullanılmıştır.
Araştırma sonuçlarına göre öğretim üyelerinin büyük bir çoğunluğu uyarlanabilir
sistemler, bağlam duyarlı ortamlar, elektronik gelişim dosyaları ve RSS
beslemeleri hakkında bilgi sahibi değildirler. Öğretim üyelerinin yaklaşık
yarısından fazlası öğrenme ortamlarında sanal gerçeklik, giyilebilir
teknolojiler, dijital ve çok kullanıcılı oyunlar ve arttırılmış gerçeklik
teknolojilerini hiç kullanmadıklarını belirtmişlerdir. Buna ek olarak az sayıda
öğretim üyesinin kaynakça düzenleme ve yönetim araçlarını, dijital ve çok
kullanıcılı oyunları ve sanal gerçeklik teknolojilerini yalnızca bir kez; blog,
e-kitapları, tablet bilgisayarı ve açık öğrenme kaynaklarını nadiren; anlık
mesajlaşma servislerini, e-kitapları ve sosyal medya araçlarını ise ihtiyaç
duyduklarını anda kullandıkları belirlenmiştir. Az sayıda öğretim üyesi sanal
gerçeklik, arttırılmış gerçeklik ve web konferans uygulamalarını ilerleyen
yıllarda öğretim süreçlerinde kullanabileceklerini düşünmektedirler. Yeni
teknolojilerin çalışılan kurumda mevcut olması, meslektaşlar aracılıyla
haberdar olma, konferanslar, öğrencilerin talep etmesi ve kişisel merak,
öğretim üyelerinin yeni teknolojileri keşfetmelerini sağlayan önemli
fırsatlardır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Other Fields of Education |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2019 |
Acceptance Date | March 11, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 |