Parents play a fundamental role in the
upbringing of healthy and well balanced children. Sometimes these individuals
whose union has bring into existence these youngsters are separated by divorce,
work, death, abandonment among others leading the children to live with only a
parent or guardian. This inquiry explores how the self-worth of in-school
adolescents from separated families is impacted by the degree of parent
education, the basis of separation and their custodians. The researcher utilised the descriptive
survey design. Simple random sampling technique was utilised to select two
schools each from Ilorin, East, South and West LGAs respectively, making 6
schools all together. Three hundred respondents from separated families were purposively
selected through consultation with school counsellors. The instrument used is
an adapted form of Rosenberg measure of self-worth, which was validated and
tested for consistency yielding co-efficient of 0.67. The study considered the flexibility
of the self-worth of the in-school adolescents from separated families. Data amassed
were subjected to analyses employing the Analysis of Variance. The outcomes of
the inquiry revealed that the self-worth of the adolescents from separated
families was undesirably affected particularly where their parents lack formal
education. Similarly, the self-worth of respondents from parents whose unions
have been legally dissolved was far worse. School counsellors should
identify in-school adolescents from separated families particularly those from
parents with no formal education and those from divorced parents and develop
intervention strategies to assist them develop healthy and high self-worth.
Also, counsellors should focus on refining the quality of parenting among
single parents to help them lift the self-worth of their children/wards.
Ailenin parçalanması çocukların ve ergenlerin öz-saygısını olumsuz yönde etkilediği tespit edilmiştir. Bununla birlikte, çocuklar ve ergenler, kişisel özellikler veya ebeveyn faktörleri nedeniyle ailenin ayrılmasına farklı tepki verirler. Bu araştırma, ebeveyn faktörlerinin aile ayrılığının, ayrılan ailelerden okula giden ergenlerin öz-saygısı üzerindeki etkisini nasıl etkilediğini araştırmaktadır. Ayrıca, bu çalışma Nijerya'da ebeveynlerin ayrılmasının okul içi ergenlerin benlik saygıları üzerindeki etkilerini inceleyen Mustapha ve Odediran (2019) tarafından yapılan araştırmanın bir uzantısıdır. Katılımcılar, 10-20 yaşları arasında okula giden ergenlerdir, çoğunluğu kadın (165; %55) ve büyük ölçüde devlet okullarından (200; %66) gelen bireylerdir. Elde edilen veriler varyans analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Ergenlerin ayrılık ve koruma dönemi, ayrılığın yanıtlayıcıların öz-saygıları üzerindeki etkileri vardır (ρ<0.05). Ancak, ayrılığın nedeni, koruyucu ve annenin eğitim düzeyi etkileşim etkileriyle ilişkilidir. Bu etkide, ergenlerin annelerinin ilkokul ve üniversite eğitimi olması diğer değişkinlere göre önemli ölçüde farklılaşma göstermektedir. Bulgular, incelenen ebeveyn faktörlerinin çoğu, ayrılığın ergenlerin öz-saygıları üzerinde etkisini iyileştiremediğinden, aile istikrarını destekleyen faktörlere odaklanılması gerektiğini söylemektedir. Danışmanlar, ebeveyn özelliklerinden bağımsız olarak bu ergenlerin öz-saygılarını geliştirmelerine yardımcı olmalıdır ve öğrencilerin düşük öz-saygılarının geliştirilmesi için uygun başetme stratejilerin farkında olmalıdır.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Other Fields of Education |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2020 |
Acceptance Date | September 18, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 22 Issue: 3 |