Öz Yeterlilik İnancının Sosyal Girişimcilik Niyeti Üzerine Etkisi: Anadolu Üniversitesi ve Aksaray Üniversitesi Öğrencileri Örneği

Year 2022, Volume: 18 Issue: 2, 214 - 226, 30.12.2022

Gözde Sunman , Kürşad Emrah Yıldırım

Abstract

Girişimciliğin bir türü olan sosyal girişimcilik kavramı son yıllarda toplumsal sorunların çözümünde bir araç olarak ön plana çıkmaktadır. Bireysel anlamda kendine inanan ve öz yeterliliği yüksek bireyler davranışlarının güzel sonuçlar getireceğine inanarak girişimci davranışlar sergileme konusunda istekli davranmaktadır. Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin öz yeterlilik inancının sosyal girişimcilik niyeti üzerine etkisini incelemektir. Hem alan yazında bu konuda bir çalışmaya rastlanılmamış olması, hem de toplumun geleceği olan üniversite öğrencilerinin öz yeterlilik inancını ve sosyal girişimcilik niyetini ortaya koyması açısından bu çalışma önem arz etmektedir. Çalışmanın örneklemi Anadolu Üniversitesi ve Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi’nde öğrenim gören öğrencilerdir (n= 739). Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden alan araştırması (tarama modeli) kullanılmıştır. Veri toplamak amacıyla anket yöntemi kullanılmıştır. Veriler kolayda örnekleme yöntemiyle toplanmıştır. Elde edilen veriler kullanılarak araştırma modeli ve hipotezleri, Regresyon analizi yardımıyla test edilmiştir. Araştırma bulgularına göre üniversite öğrencilerinin öz yeterlilik inancının sosyal girişimcilik niyeti üzerinde etkisinin olduğu belirlenmiştir. Buna ilaveten üniversite öğrencilerinin öz yeterlilik inancının sosyal girişimcilik niyetinin alt boyutları olan sosyal vizyon, yenilikçilik, sürdürülebilirlik ve sosyal ağlar üzerinde etkisinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçların literatüre ve araştırmacılara katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Keywords

Girişimcilik, Sosyal Girişimci, Öz Yeterlilik, Öz Yeterlilik İnancı, Üniversite Öğrencileri.

The Effect of Self-Efficacy Belief on Social Entrepreneurship Intent: The Case of Anadolu University and Aksaray University Students

Abstract

The concept of social entrepreneurship, which is a type of entrepreneurship, has come to the forefront as a tool in the solution of social problems in recent years. Individuals who believe in themselves individually and have high self-efficacy are willing to exhibit entrepreneurial behaviors, believing that their behavior will bring good results. The aim of this study is to examine the effect of university students' self-efficacy beliefs on social entrepreneurship intention. This study is important both in the fact that there is no study on this subject in the literature and it reveals the self-efficacy belief and social entrepreneurship intention of university students, who are the future of the society. The sample of the study was students studying at Anadolu University and Aksaray University Faculty of Economics and Administrative Sciences (n= 739). Field research (screening model), one of the quantitative research methods, was used in the research. Questionnaire method was used to collect data. Data were collected by convenience sampling method. Using the data obtained, the research model and hypotheses were tested with the help of Regression analysis. According to the research findings, it was determined that university students' self-efficacy beliefs had an effect on their social entrepreneurship intention. In addition, it has been concluded that university students' self-efficacy beliefs have an effect on social vision, innovation, sustainability and social networks, which are the sub-dimensions of social entrepreneurship intention. It is thought that the results obtained will contribute to the literature and researchers.

Keywords

Social Entrepreneurship, Social Enterprise, Self Efficacy, Self Efficacy Belief, University Students.

References

• Ajzen, I. (1991), The Theory of Planned Behaviour, Organization Behaviour and Human Decision Process, 50, 179-211.
• Aypay, A. (2010). Genel Öz-Yeterlik Ölçeğinin (Göyö) Türkçe ’ye Uyarlama Çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (2), 113-131.
• Bandura, A. (1997). Self-Efficacy: The Exercise of Control. New York: Freeman.
• Bandura, A. (2002). Growing Primacy of Human Agency in Adaptation and Change in the Electronic Era, European Psychologist, 7 (1), 2–16.
• Baron, R. A. (2004), The Cognitive Perspective: A Valuable Tool for Answering Entrepreneurship's Basic “Why” Questions, Journal of Business Venturing, 19 (2), 221-239.
• Bird, B. (1988), “Implementing entrepreneurial ideas: The case for intention”. Academy of management Review, 13(3), 442-453.
• Çankır, B. (2017). Öz-Yeterlilik ve Değişime Karşı Direncin Girişimcilik Eğilimi Üzerine Etkisi. International Journal of Economic Studies, 3 (2): 115-124.
• Çelik, A., İnce, M. & Bozyiğit, S. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Girişimcilik Niyetlerini Etkileyen Ailesel Faktörleri Belirlemeye Yönelik Bir Çalışma. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (3), 113-124.
• Çetin, F. (2011). Örgüt İçi Girişimcilikte Öz Yeterlilik Algısı ve Kontrol Odağının Rolü. İşletme ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 2 (3): 69-85.
• Çolakoğlu, H. ve Çolakoğlu, T. (2016). Üniversitelerdeki Girişimcilik Eğitimi ile Öz Yeterlilik Algısı ve Girişimcilik Potansiyeli İlişkisi Üzerine Bir Saha Araştırması. Sosyal ve Beşerî Bilimler Araştırma Dergisi, 17 (37): 70-84.
• Dees, Gregory J. & Elias, J. (1998), The Challenges of Combining Social and Commercial Enterprise, Business Ethics Quarterly, 8 (1), 1998, 165-178.
• Drnovsek, M., Winent, J. ve Cardon, M. S. (2009),“Entrepreneurial Self Efficacy and Business Start-Up: Developing a Multi-Dimensional Definiton”, International Journal of Entreprenurial Behavior andResearch, 16(4), 329-348.
• Güler, B. K. (2010). Sosyal Girişimcilik, İstanbul, Efil Yayınevi.
• Kartopu, S. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Öz-Yeterlilik ve Kimlik Duygusu Kazanım Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi: Gümüşhane Üniversitesi Örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(45), 481-500.
• Kline, R. (2010). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. New York: Guilford, 3.Baskı Koe Hwee Nga, J. & Shamuganathan, G. (2010). The Influence of Personality Traits and Demographic Factors on Social Entrepreneurship Start Up Intentions, Journal of Business Ethics, 95 (2), 259-82.
• Kotoman, H. (2008). Özyeterlilik İnancı ve Öğrenme Performansının Geliştirilmesine İlişkin Yazın Taraması, Eğitim Fakültesi Dergisi 21 (1), 111-133.
• Meydan, C. Harun (2011). İş Tatmini ve Öz Yeterliliğin Örgüt İçi Girişimciliğe Etkisi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20 (1): 25-40.
• Mair, J. (2002). Entrepreneurial Behaviour in A Large Traditional Firm, Research Paper No:466, June 2002, 1-13, University of Navarra.
• Mair, J. & Noboa, E. (2003). SocialEntrepreneurship: How IntentionstoCreate a SocialEnterprise GetFormed. IESE Business School -Universidad de Navarra. Workingpaper. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/4803136.
• Mair, J. & Marti, I. (2006). Social Entrepreneurship Research: A Source of Explanation, Prediction, and Delight, Journal of World Business, 41, 36-44.
• Marangoz, M. (2012). Girişimcilik, İstanbul, Beta Basım A.Ş.
• Meydan, C. H. (2011). İş Tatmini ve Öz Yeterliliğin Örgüt İçi Girişimciliğe Etkisi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20 (1), 25-40.
• Oğuz, Ö. (2008). Lise Öğrencilerinin Mesleki Olgunluk Düzeylerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi: Özel Arı Lisesi Örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitimde Psikolojik Hizmetler Anabilim Dalı, Ankara.
• Praszkier, R. & Nowak, A. (2012). Social Entrepreneurship: Theory and Practice, Cambridge University Press, New York. Reyhanoğlu, M. & Akın, Ö. (2012). Ticari Girişimciler Ne Kadar Sosyal Girişimcidir? İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 71, 8-33.
• Sarı, S. V., Aydın, B., Şahin, M. ve Oktan, V. (2019). Facebook Bağımlılığının Açıklanması: Ruh Sağlığı Sürekliliği ve Sürekli Umudun Rolü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27(4), 1799-1810.
• Scholz U., Dona BG., Sud S. & Schwarzer, R. (2002). Is General Self-Efficacy A Universal Construct? Psychometric Findings From 25 Countries. European Journal Of Psychological Assesment, 18(3), 242–251.
• Schwarzer, R., & Jerusalem, M. (1995). Generalized Self-Efficacy Scale. In J. Weinman, S. Wright & M. Johnston (Eds.), Measures in Health Psychology: A User’s Portfolio. Causal and Control Beliefs (pp. 35–37). Windsor, UK: NFER-NELSON.
• Senemoğlu, N. (1998). Gelişim Öğrenme ve Öğretim-Kuramdan Uygulamaya, Ankara: Ertem Matbaacılık.
• Uysal, İ. (2013). Akademisyenlerin Genel Öz-Yeterlilik İnançları: Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Örneği. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 144- 151.
• Yener, S. ve Salur, S. (2017). Girişimciliğin Belirleyeni Olarak Girişimsel Özyeterlilik. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (2): 1337- 1354.
• Yıldırım, F., & İlhan, İ. Ö. (2010). Genel Öz-yeterlilik Ölçeği Türkçe Formunun Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması, Türk Psikiyatri Dergisi, 21(4), 2010, 301-308.