Cinema is one of the artistic mediums that convey the foundations of cultural values to the audience. The father figure, which is one of the dominant elements of the concept of family, an important notion in Turkish society, frequently appears in cinema films. At this film seen three generation of manhood has been delineated, concepts of fatherness and manhood is shown with problem about expectations from men. Rapid technological advancements and the changing socio-economic structure of Turkey have altered the father figure in Turkish sociology over the years. Before the 1980s, the position and authority of the father figure were always emphasized in Turkish culture. When the father figure is scrutinized, it is observed that Turkish cinema often addresses issues such as paternal identity, fatherlessness, and paternal trauma. Within the scope of this study, Nuri Bilge Ceylan’s film “The Wild Pear Tree” has been examined. The perceptions of fatherhood and masculinity portrayed in the film have been identified, with the method of content analysis has been examinated from the perspective of fragile masculinity theory. The differences between man being and masculinity concepts have been delineated, and the framework of fatherhood culture in Turkey has been outlined. It has been observed that the changing policies after 1980 have altered the perception of society and family structure, as well as the perception of the father figure. The identity loss created by the concept of masculinity in post-1980 Turkey, as found in the research conducted by Vandello and colleagues on fragile masculinity, has been addressed through the father figure in “The Wild Pear Tree” film. With examples scenes and speaking lines which are chosen, manhood structure is specified and has been concluded with Vandello and colleagues’s theory. In the conclusion section, it is mentioned that people are identified with social statuses. The quality of fatherhood is one of these social status identities.
Sinema, izleyiciye kültürel değerlerin temellerini aktaran sanatsal üretim araçlarından biridir. Türk toplumunun önemli bir kavramı olan aile kavramının başat unsurlarından biri olan baba figürü de sinema filmlerinde sıklıkla ekranda temsil edilmektedir. Hızla ilerleyen teknolojik gelişmeler ve Türkiye’nin değişen sosyo-ekonomik yapısı seneler içerisinde Türkiye sosyolojisindeki baba figürünü de değiştirmiştir. Türk kültüründe 80’ler öncesi baba figürünün konumu ve söz hakkı hep daha önde tutulmuştur. Baba figürü büyüteçe alındığında Türk sinemasında en çok baba kimliği, babasızlık ve baba travması konularının işlendiği görülmüştür. Bu çalışma kapsamında Nuri Bilge Ceylan’ın “Ahlat Ağacı” filmi incelenmiştir. Filmde işlenen babalık ve erkeklik algısı tespit edilmiş, kırılgan erkeklik teorisi bakış açısından içerik analizi yöntemi ile incelenmiştir. Çalışmada erkek ile erkeklik kavramları arasındaki farklar betimlenmiş, Türkiye’de babalık kültürünün çerçevesi çizilmiştir. 1980 sonrası değişen politikaların toplum ve aile yapısını ve baba figürünün algılanış biçimini değiştirdiği görülmüştür. Vandello ve arkadaşlarının kırılgan erkeklik üzerine yaptıkları araştırmada bulgulanan erkeğin algılanış ve kendisini algılayış biçiminin 1980 sonrası Türkiye’sinde erkeklik kavramının yarattığı kimlik kaybı Ahlat Ağacı filmindeki baba figürü üzerinden ele alınmıştır.
İstanbul Aydın Üniversitesi
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Art Sociology, Cinema Sociology |
Journal Section | Research |
Authors | |
Publication Date | December 9, 2024 |
Submission Date | August 13, 2024 |
Acceptance Date | October 11, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 5 |