Bu yazıda ana fikir olarak Tanrı-insan ilişkisinde
sivilliğin istenen, arzu edilen bir keyfiyet olduğundan söz edilecek, ancak bu
fikir genel anlamda Tanrı-insan ilişkisi bağlamında değil, İslam geleneği
içerisinde, dolayısıyla İslami terminoloji çerçevesinde serdedilecektir. Asıl
konuya girmeden önce şunu belirtmek gerekir ki başlıkta geçen "sivil"
kelimesi, Latince kökündeki "uygar, medeni, şehirli" anlamından öte,
gündelik dilimizdeki serbest kullanımıyla " resmi, süri olmayan"
manasına gelmektedir. Bu manada "Tanrı-insan ilişkisinde sivillik"
ifadesi sıcaklık, içtenlik, teklifsizlik gibi içermelere sahiptir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Research |
Authors | |
Publication Date | December 13, 2010 |
Submission Date | October 13, 2010 |
Published in Issue | Year 2010 Issue: 19 |