Bu çalışmanın amacı, Fransa’ya verilen kapitülasyonların maddeleri uyarınca, bu ülkenin Latin Katoliklerden başlayarak, Osmanlı İmparatorluğu toprakları üzerinde yaşayan Katoliklerin himayecisi olma rolünü üstlenmesi ve bu rolün gelişimi üzerine durmaktır. Fransa, Doğu’daki Katoliklerin hamisi rolüyle bu bölgedeki etkisini devam ettirebilmekte, diğer Avrupalı güçlerin arasında bu prestijli ve öncelikli unvana sahip olmakta, Papalık ile görünür bir ittifak kurmuş izlenimi vermekte ve Fransa’nın büyükelçileri Osmanlı İmparatorluğu başkentindeki bazı törensel ve onursal ayrıcalıklara sahip olmaktaydı. Fransa’nın Doğu’daki dini himayeciliği ile Doğu’daki Hristiyanlar konusu da ilk defa şekillenmeye başlamış, bu cemaatler Fransa’nın Doğu’daki etkisini arttırma yolunda bir araç haline gelmişlerdi. Fransa, Osmanlı idaresi nezdinde sadece Katolik ruhbanları değil, bunların kurdukları okul, hastane, yetimhane gibi kurumları ve cemaat üyeleri de temsil etmekte ve bunların arasındaki hukuki sorunları çözmekteydi. Fransa, Katoliklere yönelik himayesinin kapsamını tüm Hristiyanları içine alacak şekilde genişletmeye gayret etse de bu talep Osmanlı yönetimi tarafından yanıt bulmadı. Nitekim Osmanlı Millet Sistemi’nin öğeleri olan Osmanlı vatandaşı Rum ve Ermeni cemaatlerinin varlığı bunu imkânsız kılıyordu.
The aim of this study is to emphasize the position of France as the Protector of Catholics living on the lands of the Ottoman Empire, starting with Latin Catholics, and the development of this position, in accordance with the articles of capitulations given to this country. France was able to maintain its influence in the region by acting as the Protector of the Eastern Catholics, holding this prestigious and priority title among other European powers, giving the impression of establishing a visible alliance with the Papacy; and through this, the ambassadors of France had ceremonial and honorary privileges in the capital of the Ottoman Empire. With the religious Protectorate of France in the East, the issue of Eastern Christians emerged for the first time, and these communities became a tool to increase France's influence in the East. France represented not only Catholic clergy, but also the Catholic institutions such as schools, hospitals, orphanages and lay people before the Ottoman administration and solved the legal problems between them. Although France tried to extend its protection from Catholics to all Christians, this was not accepted by the Ottoman administration. As a matter of fact, the existence of the Greek and Armenian communities, which were the components of the Ottoman Millet System, made this request of France impossible.
History of Islam, Christianity, Eastern Catholics, non-Muslims, the Religious Protectorate.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | March 15, 2021 |
Submission Date | October 18, 2020 |
Acceptance Date | February 25, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 8 Issue: 1 |
Journal of Eskisehir Osmangazi University Faculty of Theology (ESOGUIFD) is licensed under a Creative Commons Attribution Non-Commercial 4.0 International license.