BRINGING IN THE ABILITIES OF DECISION MAKING WITH DRAMA

Year 2013, Volume: 12 Issue: 44, 18 - 30, 01.09.2013

Emine Çakmakçı Nilüfer Özabacı

Abstract

Abstract
The Problem: Decision making skills help to youngsters to decide their priorities, about developing strategies related with problem solving and deciding the acceptable behavior that related with cognition Purpose of the Research: The aim of the study is to search the effect of drama course on the 4th grade students when bring in the skills of decision making relating to problem solving. Method: The study group is composed of 25 experimantal, 25 control group in the total 50 students in grades of 4th class level. In this study, pre-test and post-test are used. In experimental process, Structured and Unstructured Drama Lesson Educational Programme, which is developed by researcher was used. To determine the students developments about decision making with pre and posttest, "Decision making Skill Evaluation Scale", which was developed by Karakaş (1999) was used. Results: At the end of the study, it isn't seen a significant difference in terms of gender at the accesses scores of the trial and control groups that they gained from decision making skill evaluation scale. On the other hand, it's seen that the access scores of the trial group students different from the control group students. Conclusion: According to these results, it is seen that both Structured and Unstructured Drama Lesson Educational Programme has an effect on their decision making process.
Key Words: Problem Solution, Decision-making, Drama.

Keywords

Problem Solution, Decision-making, Drama.

DRAMA YOLU İLE KARAR VERME BECERİLERİNİN KAZANDIRILMASI

Abstract

Öz
Etkili karar verme stratejileri ve problem çözme becerilerini geliştirme, eğitimde önemli konulardır (Güçray, 1998). Karar verme becerisi, genç insanların önceliklerini kurgulamalarını, stratejiler geliştirmelerini ve düşünce ile eylem arasında gerekli olan ilişkileri kurmalarını sağlar
Bu araştırmanın amacı, ilköğretim 4. sınıf öğrencilerinin günlük yaşamlarında karşılaştıkları problemleri çözmeye ilişkin, karar verme becerilerinin kazandırılmasında drama dersinin etkisinin incelenmesidir.
Araştırmanın Örneklem grubunu 2007-2008 öğretim yılının ikinci döneminde, Eskişehir il merkezindeki, özel bir ilköğretim okulunda, 4. sınıfa devam eden, 4-A ve 4-B sınıflarında okumakta olan toplam 50 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada ön test-son test kontrol gruplu desen kullanılmıştır. Deneysel işlemde araştırmacı tarafından geliştirilen "Yapılandırılmış ve Yapılandırılmamış Drama Dersi Eğitim Programları" kullanılmıştır. Öğrencilerin karar verme becerileri ile ilgili değişim/gelişimleri ön test ve son test ile ortaya koyabilmek için, Karakaş (1999) 'ın geliştirdiği "Karar Verme Becerisi Değerlendirme Ölçeği (KVBDÖ)" ölçme aracı olarak kullanılmıştır.
Araştırma sonucunda, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin KVBDÖ 'den elde ettikleri karar verme becerilerindeki (son test-ön test) puanlarında cinsiyet açısından anlamlı olmadığı saptanmıştır. Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin ön test puanları arasında anlamlı bir fark bulunamamış, ancak deney ve kontrol gruplarının deneysel işlem sonucunda elde ettikleri son test puanlarında, deney grubu lehine pozitif ve anlamlı bir fark bulunmuştur. Bu sonuçlara göre yapılandırılmış drama eğitim programının çocukların karar verme becerilerini önemli ölçüde geliştirdiği söylenebilir.
Anahtar Kelimeler: Problem Çözme, Karar verme, Drama.

Keywords

Problem Çözme, Karar verme, Drama.

References

• Adıgüzel,Ö. (2002). Yaratıcı Drama, Naturel Yayınları. Ankara.
• Aydoğan, Y. (2004). “İlköğretim İkinci ve Dördüncü Sınıf Öğrencilerine Genel Problem Çözme Becerilerinin Kazandırılmasında Eğitimin Etkisinin İncelenmesi”, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi.
• Casey, M. B. (1990). “A Planning And Problem Solving Preschool Model: The Methodology of Being a Good Learner”, Early Childhood Research Quarterly, 5, ss. 53-67.
• Ellis, A. K. (2007). “Teaching and Learning Elementary Social Studies”, USA: Pearson Eduction Inc., ss. 289.
• Fidan, N. (1994). Okulda Öğrenme ve Öğretmen, Alkım Yayınevi, Ankara.
• Goleman, D.(1998). Duygusal Zeka. Çev. B.S. (1977). “Symbolicplay and It’s Cognitive Significance”, Developmental Psychology, 13, ss. 246-252.
• Güçray, S. (1998). “Bazı Kişisel Değişkenler, Algılanan Sosyal Destek ve Atılganlığın Arar Verme Stilleri İle İlişkisi”, Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, C: 2, No: 9, ss. 7-16.
• Kalaycı, N. (2001). Sosyal Bilgilerde Problem Çözme ve Uygulamaları, Gazi Kitabevi, Ankara, ss. 11.
• Kaf, Ö. (1999).“Hayat Bilgisi Dersinde Bazı Sosyal Becerilerin Kazandırılmasında Yaratıcı Drama
• Yönteminin Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi ”,Adana: Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Karakaş, E. (1999). “İlköğretim 4. ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Günlük Yaşamlarındaki Problemlerini Çözmeye İlişkin Karar Verme Becerilerini Ölçmeye Yönelik Bir Ölçek Geliştirme Çalışması”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Kökdemir, D. (2003). “Belirsizlik Durumlarında Karar Verme ve Problem Çözme”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi.
• MEB. (1999). İlköğretimde Drama I, Milli Eğitim Yayınevi, Ankara.
• Nissen, P.(1983). Involveringspedagogikk. Oslo: Glydendal Forlag.
• Oğuzkan, S. (1986). Anaokullarında Yaratıcı Dramatizasyon, YA-PA Yayınları, İstanbul
• Okvuran, A. (1995). “Çağdaş İnsan Yaratmada Yaratıcı Drama Eğitiminin Önemi ve Empatik Eğilim Düzeylerine Etkisi”, A.Ü. Eğitim Bilimleri Dergisi, C: 27, No: 1, ss. 185-194. Önder, A. (2004). Yaşayarak Öğrenme İçin Eğitici Drama, Epsilon Yayınları, İstanbul. ss. 28, Özil, Ş. (1993). Eğitimde Öğrenci Boyutu, Yaratıcı Toplum Yolunda Çağdaş Eğitim. Cem Yayınevi, İstanbul.