Research Article
BibTex RIS Cite

ÖZEL SPORCULARLA ÇALIŞAN ANTRENÖRLERİN İŞ DOYUM DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Year 2018, Volume: 5 Issue: 2, 126 - 137, 29.12.2018

Abstract





Bu
çalışmanın amacı;
özel sporcularla çalışan antrenörlerin iş doyum
düzeylerinin belirlenmesidir. Bu kapsamda
çalışma grubu, Türkiye’de özel sporcularla çalışan 50
antrenörden oluşmaktadır. Araştırmanın verilerini toplamak için 6 sorudan
oluşan kişisel bilgi formu ve Minnesota İş Doyum Ölçeği (MSQ)’nin 20 sorudan
oluşan kısa formu kullanılmıştır.
Verilerin çözümlenmesinde
antrenörlerin kişisel değişkenlerini görebilmek i
çin frekans ve yüzde dağılımlarına bakılmıştır.  Veriler üzerinde yapılan
istatistiksel analizleri belirleyebilmek amacıyla normallik testlerinden
Kolmogorov-Simirnow Z Testi
uygulanmıştır. Verilerin analizinde normal dağılım şartı sağlandığı için parametrik testlerden ikili
karşılaştırmalarda Bağımsız Örneklemler T-t
esti, çoklu
karşılaştırmalarda
ise Tek
Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) testi
kullanılmıştır.
Araştırma sonucunda elde edilen veriler için uygulanan istatistiksel
işlemler, SPSS
(Statistical Package for the Social Sciences) for Windows 23.0
paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. İstatistiksel işlemlerde
anlamlılık düzeyi 0.05 olarak alınmıştır.
Sonuç olarak özel sporcularla çalışan antrenörlerin
doyumu düzeylerinin cinsiyet, medeni durum, yaş, mesleki kıdem, eğitim durumu
ve engelli yakına sahip olma durumlarına göre farklılık göstermediği
görülmüştür.
Fakat bu
sonuçların genellenebilmesi için araştırmacılara daha çok sayıda antrenörün
katıldığı farklı çalışmalar yapılması önerilmektedir.


References

  • Akşit-Aşık, N. (2010). Çalışanların iş doyumunu etkileyen bireysel ve örgütsel faktörler ile sonuçlarına ilişkin kavramsal bir değerlendirme. Türk İdare Dergisi, 467, 31-51.
  • Barutçugil, İ. (2004). Stratejik insan kaynakları yönetimi. İstanbul: Kariyer.
  • Bernabé B., Campos-Izquierdo A. & González M.D. (2016). Physical education and recreation. South African Journal for Research in Sport, 38(1), 1-12.
  • Çetinkanat, C. (2000). Örgütlerde güdülenme ve iş doyumu. Ankara: Anı.
  • Drakou, A., Kambitsis, C., Characousou Y. & Tzetzis, G. (2006.). Exploring satisfaction of sport coaches in Greece. European Sport Management Quarterly, 6(3), 239-252.
  • Eğinli, A. T. (2009). Çalışanlarda iş doyumu: Kamu ve özel sektör çalışanlarının iş doyumuna yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(3).
  • Gürbüz, B. & Koçak, S. (2003). Devlet ve özel sektörde çalışan antrenörlerin iş tatmin düzeylerinin cinsiyete ve iş deneyimine göre karşılaştırılması: Ankara ilinde bir uygulama. Beden Eğitimi ve Sporda Sosyal Alanlar Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Güvendi B. & İlhan E. L. (2017). Effects of adapted physical activity applied on intellectual disability students toward level of emotional adjustment, self-managingand the socialization: Parent and teacher interactive research. International Journal of Human Sciences, 14(4), 3880-3894.
  • Filazoğlu-Çokluk, G., Kırımoğlu, H., Öz, A. Ş. & İlhan, E. L. (2015). The effects of physical education and sports on the self-concept of the children with mild mental disabilities. International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS), 3(3), 55-72.
  • İlhan, L. (2008a). Eğitilebilir zihinsel engelli çocuklarda beden eğitimi ve sporun sosyalleşme düzeylerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1), 315-324.
  • İlhan, E. L. (2008b). Zihinsel engelli çocuklar için beden eğitimi ve sporun genel gelişim süreçleri açısından önemi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 33(8), 17-24.
  • İlhan, E. L. (2012). Levels of job satisfaction of coaches providing education to mentally retarded children in Turkey. Educational Research and Reviews, 7(23), 502-508.
  • İlhan L., Kırımoglu, H. & Cokluk, F. G. (2013). Zihinsel engelli çocuklarda düzenli olarak yapılan beden eğitimi spor aktivitelerinin yaşam kalitelerine etkisi. Journal of Physical Education and Sport Science, 7.
  • İlhan, E.L., Kırımoğlu, H., Tunçel, M. & Altun, M. (2015). Zihinsel engelli çocuklarda özel atletizm antrenmanlarının öz bakım beceri düzeylerine etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(3), 145-160.
  • Kırıcı-Çevik, N. & Korkmaz, O. (2014). Türkiye’de yaşam doyumu ve iş doyumu arasındaki ilişkinin iki değişkenli sıralı probit model analizi. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, 7(1), 126-145.
  • Kırımoğlu H., Filizoğlu-Çokluk G., İlhan E. L. & Öz, A. Ş. (2016). The effect of physical education and sports program on the positive growth and coping strategies of the adolescent with mental retardation. SHS Web of Conferences, 26(4), 1086-1092. doi: 10.1051/shsconf/20162601086.
  • Mensch J. & Mitchell M., (2008), Choosing a career in athletic training: Exploring the perceptions of potential recruits. J Athl Train, 43(1), 70–79.
  • Odabaş-Özgür, B., Özgür, T., Öztürk, A. & Bal, E. (2016). Boks antrenörlerinin mesleki ve iş doyum düzeylerinin incelenmesi. İÜ Spor Bilimleri Dergisi, 6(3), 1303-1414.
  • Özel Olimpiyatlar Türkiye. (2017). Terminoloji. https://www.soturkiye.org.tr/hakkimizda/ terminoloji sayfasından erişilmiştir.
  • Ramazanoğlu, F., Yılmaz N., Ramazanoğlu, N., Çoban, B. & Tel, M. (2002). Eğitim ve çalışma sürelerine göre antrenör ve spor işletmecilerinin doyum düzeylerinin incelenmesi. www.firat.edu.tr/perweb/goster.asp sayfasından erişilmiştir.
  • Yarımkaya E., İlhan E.L. & Karasu N. (2017). Akran aracılı uyarlanmış fiziksel aktivitelere katılan otizm spektrum bozukluğu olan bir bireyin iletişim becerilerindeki değişimlerin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 18(2), 225-252. doi: 10.21565/ozelegitimdergisi.319423.
  • Yerlisu, T. (2006). Profesyonel futbol takımlarında görev yapan antrenörlerinin iş doyum düzeylerinin değerlendirilmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(4), 43-55.
  • Yerlisu, T. & Çelenk, B. (2008). Liglerde görev yapan voleybol antrenörlerinin iş doyum düzeylerinin değerlendirilmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6(2), 87-93.
  • Yılmaz, A., Karakaş, G., Baba-Kaya, H. & Kaçay, Z. (2017). The effects of sportive exercises on physical fitness of children with specific learning disability. Acta Kinesiologica, 11(1), 88–93.
  • Yılmaz, A. & Soyer, F. (2018). Effect of physical education and play applications on school social behaviors of mild level intellectually disabled children. Education Sciences, 8(2), 1–8.
  • Yılmaz, A., Kırımoğlu, H. & Soyer, F. (2018). Comparison of loneliness and social skill levelsof children with specific learning disabilities in terms of participation in sports. Education Sciences, 8(1), 1–8.

AN EXAMINATION OF JOB SATISFACTION LEVELS OF COACHES WORKING WITH SPECIAL ATHLETES

Year 2018, Volume: 5 Issue: 2, 126 - 137, 29.12.2018

Abstract

The purpose of this study is
to determine the job satisfaction levels of coaches working with special
athletes.
In this context, the
working group, consists of 50 coaches working with special athletes in
Turkey.In order to collect the data of the study, personal information form
consisting of 6 questions and the short form of the Minnesota Job Satisfaction
Scale (MSQ) consisting of 20 questions were used. In analyzing the data,
frequency and percentage distributions were examined in order to see the
personal variables of the coaches. The Kolmogorov-Simirnow Z Test which is one
of the normality tests was applied to determine the statistical analysis on the
data. In the analysis of the data, since the normal distribution condition was
provided, the Independent Samples T-test was used for pairwise comparisons and
the One-Way Variance Analysis (ANOVA) test was used for multiple comparisons.
The statistical procedures applied to the data obtained as a result of the
research were analyzed by using SPSS
(Statistical Package
for the Social Sciences)

for Windows 23.0 package program. Significance level was taken as 0.05 in statistical
operations. As a result, it was observed that the job satisfaction levels of
the coaches working with the special athletes did not differ according to their
gender, marital status, age, vocational seniority, educational status, and
having disabled relatives. However, in order to generalize these results, it is
suggested that different studies involving more coaches should be carried out
by the researchers.

References

  • Akşit-Aşık, N. (2010). Çalışanların iş doyumunu etkileyen bireysel ve örgütsel faktörler ile sonuçlarına ilişkin kavramsal bir değerlendirme. Türk İdare Dergisi, 467, 31-51.
  • Barutçugil, İ. (2004). Stratejik insan kaynakları yönetimi. İstanbul: Kariyer.
  • Bernabé B., Campos-Izquierdo A. & González M.D. (2016). Physical education and recreation. South African Journal for Research in Sport, 38(1), 1-12.
  • Çetinkanat, C. (2000). Örgütlerde güdülenme ve iş doyumu. Ankara: Anı.
  • Drakou, A., Kambitsis, C., Characousou Y. & Tzetzis, G. (2006.). Exploring satisfaction of sport coaches in Greece. European Sport Management Quarterly, 6(3), 239-252.
  • Eğinli, A. T. (2009). Çalışanlarda iş doyumu: Kamu ve özel sektör çalışanlarının iş doyumuna yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(3).
  • Gürbüz, B. & Koçak, S. (2003). Devlet ve özel sektörde çalışan antrenörlerin iş tatmin düzeylerinin cinsiyete ve iş deneyimine göre karşılaştırılması: Ankara ilinde bir uygulama. Beden Eğitimi ve Sporda Sosyal Alanlar Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Güvendi B. & İlhan E. L. (2017). Effects of adapted physical activity applied on intellectual disability students toward level of emotional adjustment, self-managingand the socialization: Parent and teacher interactive research. International Journal of Human Sciences, 14(4), 3880-3894.
  • Filazoğlu-Çokluk, G., Kırımoğlu, H., Öz, A. Ş. & İlhan, E. L. (2015). The effects of physical education and sports on the self-concept of the children with mild mental disabilities. International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS), 3(3), 55-72.
  • İlhan, L. (2008a). Eğitilebilir zihinsel engelli çocuklarda beden eğitimi ve sporun sosyalleşme düzeylerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1), 315-324.
  • İlhan, E. L. (2008b). Zihinsel engelli çocuklar için beden eğitimi ve sporun genel gelişim süreçleri açısından önemi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 33(8), 17-24.
  • İlhan, E. L. (2012). Levels of job satisfaction of coaches providing education to mentally retarded children in Turkey. Educational Research and Reviews, 7(23), 502-508.
  • İlhan L., Kırımoglu, H. & Cokluk, F. G. (2013). Zihinsel engelli çocuklarda düzenli olarak yapılan beden eğitimi spor aktivitelerinin yaşam kalitelerine etkisi. Journal of Physical Education and Sport Science, 7.
  • İlhan, E.L., Kırımoğlu, H., Tunçel, M. & Altun, M. (2015). Zihinsel engelli çocuklarda özel atletizm antrenmanlarının öz bakım beceri düzeylerine etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(3), 145-160.
  • Kırıcı-Çevik, N. & Korkmaz, O. (2014). Türkiye’de yaşam doyumu ve iş doyumu arasındaki ilişkinin iki değişkenli sıralı probit model analizi. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, 7(1), 126-145.
  • Kırımoğlu H., Filizoğlu-Çokluk G., İlhan E. L. & Öz, A. Ş. (2016). The effect of physical education and sports program on the positive growth and coping strategies of the adolescent with mental retardation. SHS Web of Conferences, 26(4), 1086-1092. doi: 10.1051/shsconf/20162601086.
  • Mensch J. & Mitchell M., (2008), Choosing a career in athletic training: Exploring the perceptions of potential recruits. J Athl Train, 43(1), 70–79.
  • Odabaş-Özgür, B., Özgür, T., Öztürk, A. & Bal, E. (2016). Boks antrenörlerinin mesleki ve iş doyum düzeylerinin incelenmesi. İÜ Spor Bilimleri Dergisi, 6(3), 1303-1414.
  • Özel Olimpiyatlar Türkiye. (2017). Terminoloji. https://www.soturkiye.org.tr/hakkimizda/ terminoloji sayfasından erişilmiştir.
  • Ramazanoğlu, F., Yılmaz N., Ramazanoğlu, N., Çoban, B. & Tel, M. (2002). Eğitim ve çalışma sürelerine göre antrenör ve spor işletmecilerinin doyum düzeylerinin incelenmesi. www.firat.edu.tr/perweb/goster.asp sayfasından erişilmiştir.
  • Yarımkaya E., İlhan E.L. & Karasu N. (2017). Akran aracılı uyarlanmış fiziksel aktivitelere katılan otizm spektrum bozukluğu olan bir bireyin iletişim becerilerindeki değişimlerin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 18(2), 225-252. doi: 10.21565/ozelegitimdergisi.319423.
  • Yerlisu, T. (2006). Profesyonel futbol takımlarında görev yapan antrenörlerinin iş doyum düzeylerinin değerlendirilmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(4), 43-55.
  • Yerlisu, T. & Çelenk, B. (2008). Liglerde görev yapan voleybol antrenörlerinin iş doyum düzeylerinin değerlendirilmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6(2), 87-93.
  • Yılmaz, A., Karakaş, G., Baba-Kaya, H. & Kaçay, Z. (2017). The effects of sportive exercises on physical fitness of children with specific learning disability. Acta Kinesiologica, 11(1), 88–93.
  • Yılmaz, A. & Soyer, F. (2018). Effect of physical education and play applications on school social behaviors of mild level intellectually disabled children. Education Sciences, 8(2), 1–8.
  • Yılmaz, A., Kırımoğlu, H. & Soyer, F. (2018). Comparison of loneliness and social skill levelsof children with specific learning disabilities in terms of participation in sports. Education Sciences, 8(1), 1–8.
There are 26 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Studies on Education
Journal Section Articles
Authors

Volkan Sural

Ekrem Levent İlhan

Oğuz Kaan Esentürk

Publication Date December 29, 2018
Submission Date November 19, 2018
Published in Issue Year 2018 Volume: 5 Issue: 2

Cite

APA Sural, V., İlhan, E. L., & Esentürk, O. K. (2018). ÖZEL SPORCULARLA ÇALIŞAN ANTRENÖRLERİN İŞ DOYUM DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ. Eğitim Ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 5(2), 126-137.