Technical Brief
Year 2015,
Volume: 5 Issue: 1, 1 - 19, 07.02.2015
Abstract
The purpose of this study was to examine the relationship between self-efficiencies about the educational technology standards and lifelong learning tendencies of primary school teachers who are attending master’s degree without thesis via distance education in terms of variables such as age, genders. Correlational research method was used in this study. 134 (60 males and 74 females) primary school teachers who are attending master’s degree program in social sciences of Amasya University participated in the research. Moreover, 5 male and 5 female participants were interviewed. As data collection tool, “lifelong learning tendencies scale” which was developed and tested validity and reliability by Coşkun (2009) was used. The other instrument was “the scale of efficiency about the standards of educational technology”, developed by Çoklar (2008) with using NETS-T standards. According to the results of the research, the participants’ lifelong learning tendencies and self-efficiency about the standards of educational technology was at a good level. A positive and significant relationship was also identified between the lifelong learning tendencies and self-efficiency about the standards of education technology. There was no statistically significant difference about the self-efficiency and the standards of educational technology with respect to genders, but the lifelong learning tendencies had a significant difference between genders
References
- Akbaş, O. ve Özdemir, S. M. (2002). Avrupa birliğinde yaşam boyu öğrenme. Milli Eğitim Dergisi, 155-156. http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/155-156/akbas.htm 14 Mart 2014 tarihinde alınmıştır.
- Januszewski, A. ve Molenda, M. (2008). Educational technology: a definition with commentary. New York: Lawrence Erlbaum Associates.
- http://www.google.com.tr/books?id=JO3Yc0UuK74C&printsec=frontcover&hl=tr&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false 30 Ağustos 2014 tarihinde alınmıştır.
- Can, T. (2011). Yaşam boyu öğrenme bağlamında yabancı dil olarak İngilizce ders kitaplarında strateji kullanımı. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Coşkun, Y. D. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Çoklar, A. N. (2008). Öğretmen adaylarının eğitim teknolojisi standartları ile ilgili özyeterliklerinin belirlenmesi. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
- Çoklar, A. N. ve Odabaşı, H. F. (2009). Eğitim teknolojisi standartları açısından öğretmen adaylarının ölçme ve değerlendirme özyeterliklerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi, Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 1-16.
- Demirel, M. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve teknoloji. 9th International Educational Technology Conference (IETC2009), Ankara, Turkey.
- DPT (2001). Özel İhtisas Komisyon Raporu. Devlet Planlama Teşkilatı. http://esk.dpt.gov.tr/DocObjects/Download/3206/oik584.pdf 05 Nisan 2014 tarihinde alınmıştır.
- Ersoy, A. ve Yılmaz B. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve Türkiye’de halk kütüphaneleri. Türk Kütüphaneciliği, 23, 4, 803-834.
- Güleç, İ., Çelik, S. ve Demirhan B. (2012). Yaşam boyu öğrenme nedir? Kavram ve kapsamı üzerine bir değerlendirme. Sakarya University Journal of Education, 2/3 (Aralık /December 2012), 34-48.
- Güler, B. (2004). Avrupa Birliği’nin yetişkin eğitim programı grundtvig çerçevesinde halk kütüphanelerinin yeri ve önemi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Gündoğan, N. (2003). Avrupa Birliği’ne üye ülkelerde bir istihdam politikası aracı olarak “yaşamboyu öğrenme” ve bazı örnek program ve uygulamalar. Kamu-İş, 7, 2.
- Güngör, H. F. (2007). Avrupa Birliği için yaşam boyu öğrenim temel yeterlikleri ve bu yeterliklerden “yabancı dillerde iletişim” bağlamında Türkiye’nin durumu. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- HÖP (2007-2013). Hayatboyu Öğrenme Programı Başvuru Kılavuzu. http://www.ua.gov.tr/docs/hayatboyu-%C3%B6%C4%9Frenme/llp_basvuru_kilavuzu1.pdf?sfvrsn=0 31 Mart 2014 tarihinde alınmıştır.
- ISTE. (2000). ISTE National Educational Technology Standards (NETS) And Performance Indicators For Teachers.
- http://www.iste.org/docs/pdfs/nets_for_teachers_2000.pdf?sfvrsn=2 11 Nisan 2014 tarihinde alınmıştır.
- ISTE. (2008). ISTE National Educational Technology Standards for Teachers 2008.
- http://www.iste.org/standards/standards-for-teachers/nets-for-teachers-2008 12 Nisan 2014 tarihinde alınmıştır.
- ISTE. (2012). ISTE (International Society for Technology in Education), A Constructivist Approach to the National Educational Technology Standards for Teachers, V.N. Morphew.
- http://www.iste.org/docs/excerpts/CONNET-excerpt.pdf 13 Nisan 2014 tarihinde alınmıştır.
- İşman, A. (2002). Sakarya ili öğretmenlerinin eğitim teknolojileri yönündeki yeterlilikleri. The Turkish Online Journal Of Educational Technology – TOJET October 2002, 1, 1, 10, 72-91.
- Karakuş, C. (2013). Meslek yüksek okulu öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi/Journal of Research in Education and Teaching, Ağustos 2013, 2, 3, 4.
- Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Kaya, H. E. (2010). Avrupa Birliği yaşam boyu öğrenme ve yetişkin eğitimi politikaları. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- MEB (2009). Türkiye Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi. Milli Eğitim Bakanlığı. http://mesbil.meb.gov.tr/genel/hayat%20boyu%20%C3%B6%C4%9Frenme%20dokuman.pdf 05 Nisan 2014 tarihinde alınmıştır.
- Stuve M. ve Cassady, J. (2005). A factor analysis of the NETS performance profiles: searching for constructs of self-concept and technology professionalism. Journal of Technology and Teacher Education, 13, 2, 303-324.
- Şimşek, A., Özdamar, N., Uysal, Ö., Kobak, K., Berk, C., Kılıçer, T. vd. (2009). İki binli yıllarda Türkiye’deki eğitim teknolojisi araştırmalarında gözlenen eğilimler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9, 2, 941-966.
- Toygür, İ. (2012). Türkiye’nin katıldığı Avrupa Birliği programları: hayatboyu öğrenme programı. İktisadi Kalkınma Vakfı Yayınları, Yayın No:253, Ocak 2012, İstanbul.
- Ulaş, A. H. ve Ozan, C. (2010). Sınıf öğretmenlerinin eğitim teknolojileri açısından yeterlilik düzeyi. Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14, 1, 63-84.
- Ulucan, H. ve Karabulut, E. O. (2012). Beden eğitimi öğretmen adaylarının eğitim teknolojisi standartları ile ilgili özyeterliklerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14, 2, 243-248.
- UNESCO. (2002). Information And Communication Technologies In Teacher Education: A Planning Guide. http://unesdoc.unesco.org/images/0012/001295/129533e.pdf 12 Nisan 2014 tarihinde alınmıştır.
ÖĞRETMENLERİN YAŞAM BOYU ÖĞRENME EĞİLİMLERİ VE EĞİTİM TEKNOLOJİSİ STANDARTLARI ÖZYETERLİKLERİNİN İNCELENMESİ
Abstract
Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmenliği alanında uzaktan eğitim tezsiz yüksek lisans yapan öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerini ve eğitim teknolojisi standartları arasındaki ilişkiyi çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Araştırma deseni, ilişkisel tarama yöntemidir. Araştırmaya Amasya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sınıf Öğretmenliği Uzaktan Eğitim Tezsiz Yüksek Lisans Programına kayıtlı, 134 (60 kadın, 74 erkek) sınıf öğretmeni katılmıştır. Ayrıca 5 erkek ve 5 kadın öğretmenle de görüşme yapılmıştır. Çalışmada, veri toplama aracı olarak Coşkun (2009) tarafından geliştirilen ve geçerlik-güvenirlik çalışması yapılan “Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Ölçeği” kullanılmıştır. Çalışmada kullanılan diğer veri toplama aracı ise, Çoklar (2008) tarafından NETS-T standartları kullanılarak geliştirilen “Eğitim Teknolojisi Standartları İle İlgili Yeterlilikler Ölçeği” dir. Araştırma sonuçlarına göre uzaktan eğitim tezsiz yüksek lisans programına kayıtlı sınıf öğretmenlerinin, yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve eğitim teknolojisi standartları ile ilgili özyeterlikleri pozitif yönde yüksek düzeyde çıkmıştır. Aynı zamanda yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile eğitim teknolojileri standartları özyeterlikleri arasında orta düzeyde, pozitif ve anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Eğitim teknolojisi standartları özyeterliklerinde cinsiyete göre anlamlı bir farklılık bulunmazken, yaşam boyu öğrenme eğilimlerinde anlamlı bir farklılık gözlenmiştir. Yapılan görüşmelerde bu sonuçları destekler niteliktedir.
References
- Akbaş, O. ve Özdemir, S. M. (2002). Avrupa birliğinde yaşam boyu öğrenme. Milli Eğitim Dergisi, 155-156. http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/155-156/akbas.htm 14 Mart 2014 tarihinde alınmıştır.
- Januszewski, A. ve Molenda, M. (2008). Educational technology: a definition with commentary. New York: Lawrence Erlbaum Associates.
- http://www.google.com.tr/books?id=JO3Yc0UuK74C&printsec=frontcover&hl=tr&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false 30 Ağustos 2014 tarihinde alınmıştır.
- Can, T. (2011). Yaşam boyu öğrenme bağlamında yabancı dil olarak İngilizce ders kitaplarında strateji kullanımı. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Coşkun, Y. D. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Çoklar, A. N. (2008). Öğretmen adaylarının eğitim teknolojisi standartları ile ilgili özyeterliklerinin belirlenmesi. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
- Çoklar, A. N. ve Odabaşı, H. F. (2009). Eğitim teknolojisi standartları açısından öğretmen adaylarının ölçme ve değerlendirme özyeterliklerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi, Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 1-16.
- Demirel, M. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve teknoloji. 9th International Educational Technology Conference (IETC2009), Ankara, Turkey.
- DPT (2001). Özel İhtisas Komisyon Raporu. Devlet Planlama Teşkilatı. http://esk.dpt.gov.tr/DocObjects/Download/3206/oik584.pdf 05 Nisan 2014 tarihinde alınmıştır.
- Ersoy, A. ve Yılmaz B. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve Türkiye’de halk kütüphaneleri. Türk Kütüphaneciliği, 23, 4, 803-834.
- Güleç, İ., Çelik, S. ve Demirhan B. (2012). Yaşam boyu öğrenme nedir? Kavram ve kapsamı üzerine bir değerlendirme. Sakarya University Journal of Education, 2/3 (Aralık /December 2012), 34-48.
- Güler, B. (2004). Avrupa Birliği’nin yetişkin eğitim programı grundtvig çerçevesinde halk kütüphanelerinin yeri ve önemi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Gündoğan, N. (2003). Avrupa Birliği’ne üye ülkelerde bir istihdam politikası aracı olarak “yaşamboyu öğrenme” ve bazı örnek program ve uygulamalar. Kamu-İş, 7, 2.
- Güngör, H. F. (2007). Avrupa Birliği için yaşam boyu öğrenim temel yeterlikleri ve bu yeterliklerden “yabancı dillerde iletişim” bağlamında Türkiye’nin durumu. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- HÖP (2007-2013). Hayatboyu Öğrenme Programı Başvuru Kılavuzu. http://www.ua.gov.tr/docs/hayatboyu-%C3%B6%C4%9Frenme/llp_basvuru_kilavuzu1.pdf?sfvrsn=0 31 Mart 2014 tarihinde alınmıştır.
- ISTE. (2000). ISTE National Educational Technology Standards (NETS) And Performance Indicators For Teachers.
- http://www.iste.org/docs/pdfs/nets_for_teachers_2000.pdf?sfvrsn=2 11 Nisan 2014 tarihinde alınmıştır.
- ISTE. (2008). ISTE National Educational Technology Standards for Teachers 2008.
- http://www.iste.org/standards/standards-for-teachers/nets-for-teachers-2008 12 Nisan 2014 tarihinde alınmıştır.
- ISTE. (2012). ISTE (International Society for Technology in Education), A Constructivist Approach to the National Educational Technology Standards for Teachers, V.N. Morphew.
- http://www.iste.org/docs/excerpts/CONNET-excerpt.pdf 13 Nisan 2014 tarihinde alınmıştır.
- İşman, A. (2002). Sakarya ili öğretmenlerinin eğitim teknolojileri yönündeki yeterlilikleri. The Turkish Online Journal Of Educational Technology – TOJET October 2002, 1, 1, 10, 72-91.
- Karakuş, C. (2013). Meslek yüksek okulu öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi/Journal of Research in Education and Teaching, Ağustos 2013, 2, 3, 4.
- Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Kaya, H. E. (2010). Avrupa Birliği yaşam boyu öğrenme ve yetişkin eğitimi politikaları. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- MEB (2009). Türkiye Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi. Milli Eğitim Bakanlığı. http://mesbil.meb.gov.tr/genel/hayat%20boyu%20%C3%B6%C4%9Frenme%20dokuman.pdf 05 Nisan 2014 tarihinde alınmıştır.
- Stuve M. ve Cassady, J. (2005). A factor analysis of the NETS performance profiles: searching for constructs of self-concept and technology professionalism. Journal of Technology and Teacher Education, 13, 2, 303-324.
- Şimşek, A., Özdamar, N., Uysal, Ö., Kobak, K., Berk, C., Kılıçer, T. vd. (2009). İki binli yıllarda Türkiye’deki eğitim teknolojisi araştırmalarında gözlenen eğilimler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9, 2, 941-966.
- Toygür, İ. (2012). Türkiye’nin katıldığı Avrupa Birliği programları: hayatboyu öğrenme programı. İktisadi Kalkınma Vakfı Yayınları, Yayın No:253, Ocak 2012, İstanbul.
- Ulaş, A. H. ve Ozan, C. (2010). Sınıf öğretmenlerinin eğitim teknolojileri açısından yeterlilik düzeyi. Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14, 1, 63-84.
- Ulucan, H. ve Karabulut, E. O. (2012). Beden eğitimi öğretmen adaylarının eğitim teknolojisi standartları ile ilgili özyeterliklerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14, 2, 243-248.
- UNESCO. (2002). Information And Communication Technologies In Teacher Education: A Planning Guide. http://unesdoc.unesco.org/images/0012/001295/129533e.pdf 12 Nisan 2014 tarihinde alınmıştır.
There are 32 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | February 7, 2015 |
| Published in Issue | Year 2015 Volume: 5 Issue: 1 |