Uluslararası Siyaset Bağlamında AB-Türkiye İlişkileri

Yıl 2018, Popülizmle Dönüşen Avrupa ve Türkiye AB İlişkilerinin Geleceği, 165 - 179, 01.10.2018

Mert Bilgin

Öz

Uluslararası İlişkiler kuramları içerisinde, realizm ve türevleri ile çeşitli liberal bakış açılarının, birbiriyle farklı kutuplarda konumlandırıldığı genel bir teamülden bahsedilebilir. Bu yaklaşım, özellikle Avrupa Birliği (AB) entegrasyon sürecinin tarihi evrelerini açıklamak bakımından anlamlıdır (Bideleux and Taylor, 1996; Haller, 2008; Meunier and McNamara, 2017). Başka bir deyişle, devletler arası ilişkilerin, ulusal çıkar odağında tanımlandığı Avrupa; realizmin çeşitli veçhelerinde savaşın yıkıcılığını tekrar etmemek üzere; insanların, paranın, mal ve hizmetlerin sınır ötesi hareketliliğinin serbestleştiği bir güvence alanı yaratmak için fonksiyonel bir anlayışla entegrasyon sürecine girmiştir (Christiansen et al, 2001; Kelstrup and Williams, 2001; Cladi and Locatelli, 2016). Bu saptamaların hangi oranda geçerlik arz ettiğinin anlaşılabilmesi için sözü edilen bu üç unsurun, ayrı ayrı ve birbiriyle ilişkisine referansla, incelenmesi gerekir. Bu girişi takip eden her bölüm, söz konusu etmenleri birbiriyle olan etkileşimlerine referansla ele alacak ve nihayetinde mevcut yapı içerisinde AB-Türkiye ilişkilerinin konumunu; ortaya çıkan “güvenliksizlik” tanımı odağında saptayacaktır.

Anahtar Kelimeler

Avrupa Birliği, Türkiye, Uluslararası Siyaset

Kaynakça

• Bideleux, R. and Taylor, R. (eds.) (1996). European integration and disintegration. New York: Routledge.
• Christiansen, T., Jørgensen, K.E. and Wiene, A. (eds.) (2001). The social construction of Europe. London: Sage. C
• ladi, L. and Locatelli, A. (eds.) (2016). International relations theory and European security. London: Routledge.
• Eran, O. and Lindenstrauss, G. (2016, April 4). The new EU-Turkey agreement: shortsighted considerations vs. longterm perspectives. INSS Insight, No. 811.
• Haller, M. (2008). European integration as an elite process: the failure of a dream? New York: Routledge.
• Karacasulu, N. and Karakır, İ.A. (2014). EU-Turkey relations in the context of the Middle East after the Arab Spring. Insight Turkey, 16(4), 201-219.
• Kelstrup, M. and Williams, M. (eds.) (2001). International relations theory and the politics of European integration. London: Routledge.
• Kühnhard, L. (2011). Crises in European integration: challenge and response, 1945-2005. New York: Berghahn Books.
• Malmvig, H. and Rojan, H. (2014, November 1). Backing the Kurds in the fight against IS in Iraq and Syria. Danish Institute for International Studies Paper.
• Meunier, S. and McNamara, K.R. (eds.) (2017). Making history: European integration and institutional change at fifty. Oxford: Oxford University Press.
• Meyer, C.O. (2006). The quest for a European strategic culture. New York: Palgrave Macmillan.
• Zimmermann, H. and Dür, A. (eds.) (2016). Key controversies in European integration. London: Palgrave.