Fen Öğretiminde Okul Dışı Öğrenme Faaliyetlerine Yönelik Öğretmen Öz Yeterlik İnançları

Year 2022, Volume: 5 Issue: 2, 33 - 65, 29.12.2022

Hanife Çetingüney Uğur Büyük

Abstract

Toplumların ayakta durmasını devamlı kılan güç, nesillerin kaliteli bir eğitim almasından beslenir. Bu süreçte okul kültürünün de baş mimarı olarak görülen öğretmenlerin etkisi büyüktür. Çocuk eğitiminin mihmandarlığını üstlenen eğitim paydaşları da bilirler ki eğitim öğretim sadece dört duvar arasına sıkıştırılmış müfredat aynasının yansıması değildir. Sınıf dışı öğrenme, açık alan öğrenmesi, açık hava eğitimi gibi farklı isimlerle de anılan okul dışı öğrenmenin çocuk eğitimindeki etkisi yadsınamaz bir gerçektir. Bu bağlamda araştırmanın amacı fen öğretiminde okul dışı öğrenme faaliyetlerine yönelik öğretmen öz-yeterlik inançlarını tespit etmektir. Araştırmada nitel araştırma deseni olan olgubilim (fenomonoloji) kullanılmıştır. Çalışma farklı mesleki kıdemdeki dördü kadın, dördü erkek toplam sekiz fen bilimleri öğretmeni ile yürütülmüştür. Çalışma grubu ölçüt örnekleme göre oluşturulmuş olup çalışmanın amacı paralelinde okul dışı öğrenme faaliyetini deneyimlemiş öğretmenlerin katılımcı olarak görüşleri alınmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulanmıştır. Elde edilen veriler ise içerik analizi ile çözümlenmiştir. Görüşmelerden elde edilen bulgular ışığında öğretmenlerin okul dışı öğrenme faaliyetlerini faydalı buldukları, faaliyetin yapılma sıklığının içerik ve kazanımlarla ilişkili olarak değiştiği ve güvenlik önlemleri, izin işlemi gerektirmemesi nedeniyle en çok okul bahçelerini tercih ettikleri tespit edilen sonuçlar arasındadır. Ayrıca faaliyetin planlama aşamasında kendilerini en çok izin işlemleri zorladığı için planlamada izin işlemlerine daha çok yer verdiklerini belirtmişlerdir. Katılımcılar uygulama aşamasında kendilerini sınıf yönetiminin zorladığını ve bu aşamada en çok öğrenci motivasyonuna dikkat ettiklerini belirtmiş olup öğrenci ön bilgileri konusunda yeterli olduklarını ifade ettikleri görülmüştür. Nitekim uygulanan faaliyeti değerlendirme aşamasında en çok soru cevap tekniğini tercih ettiklerini belirtmişlerdir. Bu aşamada en çok Web 2.0 araçlarını değerlendirme aracı olarak kullanmada yaşanan sıkıntılar, internet kaynaklı sorunlar ve zaman sorunu gibi durumların kendilerini zorladıklarını; diğer taraftan anlamlı öğrenmeyi sağlama, dönüt alma ve kazanımları ölçme noktasında ise yeterli olduklarını belirtmişlerdir.

Keywords

Fen öğretimi, okul dışı öğrenme faaliyeti, nitel araştırma, fenomonoloji, içerik analizi, Science teaching, out-of-school learning activity, qualitative research, phenomenology.

Thanks

Sayın Editör, 01 Ağustos 2022 “FEN ÖĞRETİMİNDE OKUL DIŞI ÖĞRENME FAALİYETLERİNE YÖNELİK ÖĞRETMEN ÖZ YETERLİK İNANÇLARI ” başlıklı makale çalışmamızın EĞİTİMDE YENİ YAKLAŞIMLAR DERGİSİ (EYYAD) isimli derginizde yayımlanmak üzere değerlendirilmesini istiyorum. En kısa sürede değerlendirmelerini bekler, çalışmalarınızda başarılar dilerim. Saygılarımla.

Teacher Self Efficacy Beliefs on out of School Learning Activities in Science Teaching

Abstract

The power that sustains the survival of societies is nourished by the generation of high quality education. Of course, teachers, who are seen as the chief architects of school culture, have a great influence in this process. Education stakeholders, who undertake the guidance of child education, also know that education is not just a reflection of the curriculum mirror sandwiched between four walls. The effect of out-of-school learning, which is known by different names such as out-of-class learning, outdoor learning, and outdoor education, on children's education is an undeniable fact. In this context, the aim of the research is to determine the opinions of teachers about teacher self-efficacy beliefs about out-of-school learning activities in science teaching. Phenomenology, which is a qualitative research design, was used in the research. The study was conducted with a total of eight science teachers, four female and four male, with different professional seniority. The study group was formed according to the criterion sampling, and in line with the purpose of the study, the opinions of the teachers who had experienced the out-of-school learning activity were taken as participants. A semi-structured interview form developed by the researcher was used as a data collection tool. The obtained data were analyzed by content analysis. In the light of the findings obtained from the interviews, it was determined that the teachers found out-of-school learning activities beneficial, the frequency of the activity changed in relation to the content and achievements, and they preferred school gardens the most because they did not require security measures and permission. In addition, they stated that they gave more place to the permit processes in the planning, since the permit procedures were the most challenging for them during the planning phase of the activity. The participants stated that the classroom management forced them during the implementation phase and that they mostly paid attention to student motivation at this stage, and it was seen that they stated that they were sufficient in terms of student prior knowledge. As a matter of fact, they stated that they mostly preferred the question and answer technique in the evaluation phase of the implemented activity. At this stage, they stated that the problems experienced in using Web 2.0 tools as an evaluation tool, internet-related problems and time problems forced them, on the contrary, they were sufficient in providing meaningful learning, receiving feedback and measuring achievements.

Keywords

Science teaching, out-of-school learning activity, qualitative research, phenomenology.

References

• Altuntaş, A,M. (2021). Bilim merkezlerini ziyaret eden öğretmenlerin bilimin doğası inanışlarının incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Andiema, N. C. (2016). Effect of child centredmethods on teachingand learning of scienceactivities in pre-schools in Kenya. Journal of EducationandPractice, 7(27), 1-9.
• Atal, D. (2010). İnformal öğrenme bağlamında öğrencilerin teknoloji kullanım durumları, beklentileri ve WEB 2.0 uygulamaları konusundaki görüşleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Aydin, M. Z. (2001). Aktif öğretim yöntemlerinden buldurma (Sokrates) yöntemi. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 5(1), 55-80.
• Ayotte-Beaudet, J. P.,Potvin, P. & Lapierre, H. G. (2017). Teaching and learning science outdoors in schools’ ımmediate surroundings at k-12 levels: A metasynthesis. Eurasia Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 13(8), 5343-5363.
• Balkan Kıyıcı, F.,& Yavuz Topaloğlu, M. (2016). A scale development study forthe teachers on out of school learning environments. Malaysian Online Journal of EducationalSciences (MOJES), 4(4), 1-13.
• Ballantyne, R. & Packer, J. (2009). Introducing a fifth pedagogy: Experience-based strategies for facilitating learning in natural environments. Environmental Education Research, 15(2), 243-262.
• Başkale H. (2016). Nitel araştırmalarda geçerlik, güvenirlik ve örneklem büyüklüğünün belirlenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi. 2016; 9(1): 23-28.
• Beatty, B. (2014). Hybrid courses with flexible participation: The HyFlex coursedesign. In L. Kyei-Blankson& E. Ntuli (Eds.), Practical applications and experiences in K-20 blended learning environments (pp. 153-177). Hershey, PA: IGI Global. Blair, D. (2009). The child in the garden: An evaluative review of the benefits of schoo lgardening. Journal of Environmental Education, 40(2), 15-38.
• Bolat, Y., & Köroğlu, M. (2020). Okul dışı öğrenme ve okul dışı öğrenmeyi düzenleme ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Eğitim Teknolojisi ve Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 5 (13), 1630-1663.
• Bonk, C. J., & Graham, C. R. (2012). The handbook of blended learning: Global perspectives, local designs. John Wiley & Sons.
• Bowker, R. & Tearle, P. (2007). Gardening as a learning environment: A study of children’s perceptions and understanding of school gardens as part of an international project. Learning Environments Research, 10(2), 83-100.
• Bozdoğan, A. E. (2016). Okul dışı çevrelere eğitim amaçlı gezi düzenleyebilme öz-yeterlik inancı ölçeğinin geliştirilmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi [Journal of Theoretical Educational Science], 9(1), 111-129. http://dx.doi.org/10.5578/keg.9475.
• Bozdoğan, A. E. (2007). Bilim ve teknoloji müzelerinin fen öğretimindeki yeri ve önemiDoktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Bozkurt, A. (2020). Koronavirüs (Covid-19) pandemi süreci ve pandemi sonrası dünyada eğitime yönelik değerlendirmeler: Yeni normal ve yeni eğitim paradigması. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(3), 112-142.
• Bozkurt, A.,&Sharma, R. C. (2020). Emergencyremoteteaching in a time of globalcrisisduetoCoronaViruspandemic. AsianJournal of DistanceEducation, 15(1), i-vi. https://doi.org/10.5281/zenodo.3778083
• Braun, M.,Buyer, R. &Randler, C. (2010). Cognitive and emotional evaluation of two educational outdoor programs dealing with non-native bird species. International Journal of Environmental&ScienceEducation, 5(2), 151-158.
• Buyurgan, S. (2017). Verimli Bir Müze Ziyaretini Nasıl Gerçekleştirebiliriz?. Milli Eğitim Dergisi, 46(214), 317-343.
• Cabello, V. M.,&Savec, V. F. (2018). Out of school opportunities for science and mathematics learning: Environment as the third educator. LUMAT: International Journal on Math, Scienceand Technology Education, 6(2), 3-8.
• Cheeseman, A.,& Wright, T. (2018). Examining environmental learning experiences at an earth education summer camp. Environmental Education Research, 25(3), 375-387.
• Chin, C-C. (2004). Museum experience –a resource for science teacher education. International Journal of Science and Mathematics Education, 2:63-90
• Cirit-Gül, A. C., Apaydın, Z., Çobanoğlu, E. O., & Tağrikulu, P. (2018). Fen öğretiminde toulmin argümantasyon modelinin sınıf dışı (outdoor) eğitim süreci ile bütünleştirilmesi örnek etkinlikler. Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 3(2), 103-120.
• Çepni, S., (2010). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş, (7. Baskı), Pegem Yayıncılık, Trabzon.
• Çepni, S. (2007). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon: Celepler Matbaacılık.
• Çiftçi, T.,& Dikmenli, Y. (2016). Coğrafya öğretmenlerinin okul dışı coğrafya öğretimine ilişkin görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 363-382.
• Davidson, S. K.,Passmore, C., &Anderson, D. (2010). Learning on zoofieldtrips: Theinteraction of the agendas and practices of students, teachers, and zoo educators. Science Education, 94(1), 122-141.
• Demir, M. K. (2007a). Sınıf öğretmeni adaylarının gözlem gezisi yöntemine bakış açılarının incelenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(3), 83-98.
• Doğan, G.N. (2022). Hayat bilgisi dersinde sınıf öğretmenlerinin gezi düzenleyebilme öz yeterlik inançları ve okul dışı öğrenme ile ilgili değerlendirmeleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Kırşehir.
• Dori, Y. J. andTal, R. T. (2000). Formal and informal collaborative projects: Engaging in industry with environmental awareness. Science Education, 84, 95-113.
• Dring, C. C., Lee, S. Y., &Rideout, C. A. (2020). Public school teachers’ perceptions of what promotesorhinderstheiruse of outdoor learning spaces. Learning Environments Research, 23(3), 369-378.
• Duman, H.,& Karademir, E. (2020). Okul dışı öğrenme aracı olarak fen bilimleri dersinde bilim radyosu kullanımı: Ortaokul öğrencilerinin görüşleri. Anadolu Öğretmen Dergisi, 4(1), 61-74.
• Duman, M. (2022). Sınıf öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik algıları. (Yayınlanmamış Tezsiz Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
• Eshach, H. (2007). Bridging in-school and out-of-school learning: Formal, non-formal, and informal education. Journal of Science Educationand Technology, 16(2), 171–190. https://doi.org/10.1007/s10956-006-9027-1
• Erten, Z. (2016). Fen dersine yönelik okul dışı öğrenme ortamları etkinliklerinin geliştirilmesi ve öğrencilerin bilimsel süreç becerilerine etkisinin değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Erzincan Üniversitesi, Erzincan.
• Falloon, G. (2019). Using simulations to teach young students science concepts: An experiential learning theoretical analysis. Computers& Education, 135, 138-159.
• Göloğlu-Demir, C. & Çetin, F. (2021). Okul dışı öğrenme (ODÖ) faaliyetlerine yönelik öğretmen özyeterlik inançları ölçeğinin geliştirilmesi. TEBD, 19(1), 613-634. https://doi.org/10.37217/tebd.901426
• Guisasola, J.,Morentin, M., & Zuza, K. (2005). School visits to science museums and learning sciences: A complex relationship. Physics Education, 40(6), 544.
• Gündüzalp, C. (2021). Web 2.0 araçları ile zenginleştirilmiş çevrimiçi öğrenmenin öğrencilerin üst bilişsel ve yaratıcı düşünme becerilerine etkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 10(3), 1158-1177.
• Henriksson, A. C. (2018). Primary school teachers' perceptions of out of school learning withinscienceeducation. LUMAT: International Journal on Math, Scienceand Technology Education, 6(2), 9-26.
• Hofstein, A., & Rosenfeld, S. (1996). Bridging the gap between formal and informal science learning. Studies in ScienceEducation, 28, 87–112.
• House, T. J. (2019). Essential characteristics, learning, and knowledge sharing in K-12 environmental education partnerships: An Exploratory Study (Doctoraldissertation, PepperdineUniversity).
• İnce, S &Akcanca, N. (2021). Okul öncesi eğitimde okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik ebeveyn görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (58), 172-197.
• Karakılçık, N. (2020). Okul dışı öğrenme ortamında öğrencilerin girişimcilik becerilerinin gelişiminin betimlenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Karbeyaz, A.,& Karamustafaoğlu, O. (2021). Okul dışı öğrenme ortamlarının öğretime katkısı hakkında sınıf öğretmenlerinin görüşleri üzerine bir inceleme. İstanbul Journal of SocialSciences, 29, 1-20.
• Karademir, E. (2013). Öğretmen ve öğretmen adaylarının fen ve teknoloji dersi kapsamında “okul dışı öğrenme etkinliklerini” gerçekleştirme amaçlarının planlanmış davranış teorisi yoluyla belirlenmesi (Yayılanmamış Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Kearney, P.,Plax, T. G., Hays, L. R. ve Ivey, M. J. (1991). College teacher misbehaviors: What students don’t like about what teachers say or do. Communication Education, 53, 40-55.
• Kete, R. & Horasan, Y. (2013). Öğretmen adaylarının uygulamalı (Doğa merkezli) Biyoloji derslerinde verimlilikleri. VI. Ulusal Lisansüstü Eğitim Sempozyumu Bildiriler Kitabı II, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Kılıçaslan, H.,& Adıgüzel, Ö. (2016). Mimarlıkta müze bilinci kazandırmada yaratıcı drama: Trabzon Müzeleri. FineArts, 11(1), 1-11.
• Kır, H. Kalfaoğlu, M.,& Aksu, HH (2021). Matematikte okul dışı öğrenmenin amacı. International Journal of EducationalStudies in Mathematics , 8 (1), 59-76.
• Klemmer, C. D.,Waliczek, T. M. & Zajicek, J. M. (2005). Growingminds: The effect of a school gardening program on the science achievement of elementary students. Hort Technology, 15(3), 448-452.
• Knapp, D. &Barrie, E. (2001). Content evaluation of an environmentalsciencefieldtrip. Journal of Science Educationand Technology, 10(4), 351-357.
• Krefting, L. (1991). Rigor in qualitative research: the assessment of trustworthiness. The American Journal of Occupational Therapy, 45 (3), 214-222.
• Küçük, A.,& Yıldırım, N. (2021). Okul dışı öğrenme ortamlarında işlenen insan ve çevre ünitesinin akademik başarı üzerindeki etkisi. Fen Bilimleri Öğretimi Dergisi, 9(2), 205-264.
• Kylonen, P. C. (2012). Measurement of 21st century skills with in the commoncorestate standards. Paperpresented at the Invitational Research Symposium on Technology Enhanced Assessments, May 7-8.
• Laçin-Şimşek, C. (2011). Okul dışı öğrenme ortamları ve fen eğitimi. C. Laçin-Şimşek (Ed.). Fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları, s. 1-23. Ankara: Pegem Akademi.
• Lee, S. N. (2019). An outdoor Professional development model in theera of thenextgeneration science standards. Mississippi State University.
• Malone, K.,&Tranter, P. J. (2003). School grounds as sites for learning: Making the most of environmental opportunities. Environmental Education Research, 9(3), 283-303.
• Mengüşoğlu, Takiyettin. (1945). Fenomenoloji felsefesi. Felsefe Arşivi. 1(1), 47-74.
• Merz, C. J. (2021). A journey into socio-ecological just icel earning (SEJL) Professional development (PD) with secondary science educators (Doctoraldissertation, PrescottCollege).
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (2016). Genişletilmiş bir kaynak kitap: Nitel Veri analizi (2. Baskı) (Çev. Ed: Akbaba Altun, S. ve Ersoy, A.). Ankara: Pegem Akademi.
• Moseley, C., Summerford, H., Paschke, M., Parks, C., & Utley, J. (2020). Road to collaboration: Experiential learning theory as a frame work for environmental education program development. Applied Environmental Education& Communication, 19(3), 238-258.
• Mutlu-Kaya, D. (2020). Non-formal öğrenme ortamlarının epizodik belleğe ve öğrenci başarısına etkisinin araştırılması: enerji parkı. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Ocak, İ.,& Korkmaz, Ç. (2018). Fen bilimleri ve okul öncesi öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamları hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. International Journal of Field Education, 4(1), 18-38.
• Özgen, N. (2011). Fiziki Coğrafya dersi öğretim metoduna farklı bir yaklaşım: Gezi gözlem destekli öğretim. Marmara Coğrafya Dergisi, 23, 373-388.
• Öztürk, Ç. (2008). Coğrafya öğretiminde gezi-gözlem tekniğini kullanabilme öz-yeterlilik inanç ölçeğinin geliştirilmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2008 (25), 13-23.
• Öztürk, N., Altan, E., & S, Tan (2020). Ortaokul öğrencilerinin “geleceğe hazirlanıyorum: problemlere yönlendiriliyorum” projesine yönelik çözümlemelere yönelik değerlendirmelerinin değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49 (225), 153-179.
• Pekin, M. (2021). Ortaokul öğretmenlerinin okul dışı çevrelere gezi düzenlemeye ilişkin öz-yeterliklerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi: Tokat ili örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
• Porter, K. A. (2018). Developing ecological ıdentities in high school students through a place-based science elective. California StateUniversity, LongBeach.
• Randler, C.,Baumgartner, S., Eisele, H., & Kienzle, W. (2007). Learning at work stations in thezoo: A controlle devaluation of cognitive and affective outcomes. Visitor Studies, 10(2), 205-216.
• Salmi, H. (1993). Science center education: Motivation and learning in informal education. (Unpublished Doctoral Dissertation). University of Heksinki, Department of TeacherEducation, Helsinki.
• Soylu, Ü. İ.,& Karamustafaoğlu, O. (2021). Okul dışı öğrenme ortamlarında materyal destekli fen öğretimi gerçekleştirilmiş ulusal akademik çalışmaların incelenmesi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 6(2), 203-226.
• Soylu, Ü. İ., & Karamustafaoğlu, O. (2020). Okul dışı ortamlarda öğretim deneyimi olan fen bilimleri öğretmenlerinin bu ortamlara yönelik görüşleri. Uluslararası Eğitim Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(3), 174-196. https://doi.org/10.47714/uebt.799642
• Soysal, E. (2019). Okul dışı öğrenme ortamlarının 7. Sınıf öğrencilerinin fen bilimleri dersine yönelik ilgi, tutum ve motivasyonlarına etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans), Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Subramaniam, K. (2020). A place-basededucationanalysis of prospective teachers’ prior knowledge of science instruction in informal settings. International Journal of EducationalResearch, 99, 101497.
• Sürücü, A.,& Ünal, A. (2018). Öğrenci motivasyonunu artıran ve azaltan öğretmen davranışlarının incelenmesi. OPUS International Journal of SocietyResearches, 8(14), 253-295.
• Tal, R., Bamberger, Y. & Morag, O. (2005). Guided school visits to Natural HistoryMuseums in Israel: Teachers’ roles. Science Education, 89(6), 920-935.
• Tatar, N. & Bağrıyanık, K. E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4), 883-896. http://ilkogretim-online.org.tr
• Torun, Ü.,& Yıldırım, T. (2022). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin okul dışı öğrenmeye yönelik farkındalıkları, bilişsel yapıları ve uygulama durumları üzerine bir inceleme. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2022(18), 222-249.
• Trilling, B. andFadel, C. (2009). 21st century skills: Learning for life in our times. Francisco: Jossey-Bass. Ürey, M., Göksu, V., &Karaçöp, A. (2017). Serbest etkinlikler için okul okuluna yöneliktir. İlköğretim Online (elektronik) , 16 (1), 1-14. https://doi.org/0.17051/io.2017.00068
• Vick, M., & Garvey, M. P. (2011). Levels of cognitiveprocesses in a non-formal science education program: Scouting'sscience merit badges and there vised bloom'staxonomy. International Journal of Environmental and Science Education, 6(2), 173-190.
• Yaşar Ç, B. (2021). Okul yöneticilerinin, öğretmenlerin, öğrencilerin ve velilerin okul dışı öğrenmeye ilişkin görüşleri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Yavuz, M. (2012). Fen eğitiminde hayvanat bahçelerinin kullanımının akademik başarı ve kaygıya etkisi ve öğretmen-öğrenci görüşleri Yüksek Lisans Tezi Sakarya üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Yener, D., Aksüt, P., Kiras, B., & Yener, Y. (2018). Fen bilgisi öğretmen adaylarının bilim gezisi ve fen-teknoloji-toplum-çevre konusundaki görüşleri:“Müzede Bilim” örneği. Başkent UniversityJournal of Education, 5(2), 212-224.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11.Baskı). Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yolcu, H.,& Karamustafaoğlu, O. (2021). Konya bilim merkezine yapılan bir sanal gezintinin bilimsel etkisi hakkında öğretmen görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi , 22 (3), 1925-1983.
• URL-1: https://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2021_12/08163100_20_sura.pdf 11 Temmuz 2022.