William Wordsworth, S. T. Coleridge, P.B. Shelley ve John Keats’in şiir dünyasında, benzer hayal dünyalarından beslenen ve buradan kaynaklanan bazı tekrarlanan metaforlar gözlemlemek mümkündür. Tüm bu şairler, şiir yazımında şiirsel hayal gücünün esas faktör olduğunu ve mitik ve metaforik ifade biçimlerini kullanmanın ilhamını sağlayan hayal gücünü harekete geçiren kavramın insan ve doğa arasındaki ilişkinden kaynaklandığını şiirlerinde sergilemektedirler. Ekoeleştiri, edebi eserlerde doğal unsurların ve çevrenin sunulup sunulmadığı ya da edebi anlatımda çevrenin incelenmesi gerceğinin altını çizmektedir çünkü modern endüstriyel kentsel yaşamın hem tabiat hem de insanlar üzerindeki baskısını hisseden Romantik dönem şairleri, doğal dünyaya sığınmışlardır. Bu sebeple, edebi eserlerde tabiatin varlığını sorgulama fikri İngiliz Romantik şiiri incelendiginde oldukça anlamlı hale gelir. Bu fikirden hareketle, bu çalışmanın amacı öncelikle adı geçen Romantik dönem şairlerin hayal gücü fikrinin ne olduğunu aydınlatmak ve daha sonra İlk nesil (Wordsworth ve Coleridge) ve İkinci nesil (Shelley ve Keats) İngiliz Romantik Şairlerin şiirlerindeki metaforların işlevlerini ekoeleştirinin teorik merceği aracılığıyla tahlil etmektir.
In the poetry of William Wordsworth, S. T. Coleridge, P.B. Shelley, and John Keats, it is possible to observe some recurrent metaphors that are born in and stemming from poets’ similar imagination. All these poets portray in their poems that the poetic imagination as a constitutive factor in poetic creation, and they take human being’s relation to nature as a factor that inspires the imagination to employ mythical and metaphorical modes of expression. Ecocriticism highlights the fact that the literary texts should be examined whether or not they present or study the natural elements and the environment in their narration because romantic poets, who felt the pressure of the modern industrial urban life on both nature and humans, found the refuge in the natural world. Hence the idea of inquiring about the presence of nature in literary works becomes strongly meaningful when English Romantic poetry is studied. Moving from this notion, the aim of this study is thus first shedding light on the afore-mentioned Romantic Era poets’ idea of imagination, and then analysing the functions of metaphors in poems of the First (Wordsworth and Coleridge) and the Second (Shelley and Keats) generations of English Romantic Poets through the theoretical lens of ecocriticism.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2020 |
Gönderilme Tarihi | 27 Şubat 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 5 Sayı: 3 |
The open access statement