Selim Berker’in Aydınlık-Karşıtı Argümana İtirazı

Year 2024, , 58 - 69, 15.12.2024

Fatih Sultan Mehmet Öztürk

https://doi.org/10.58634/felsefedunyasi.1459531

Abstract

Bu makalede, Williamson’ın ünlü aydınlık-karşıtı argümanına karşı Berker’in yönelttiği eleştiri ele alınmaktadır. Aydınlık-karşıtı argümana göre, çoğu içselcinin düşündüğünün aksine, zihinsel haller hiç de aydınlık olmayıp doğrudan epistemik erişime kapalıdır. Berker, bu argümanın güvenilir olmadığını çünkü argümanın dayandığı hata payı ilkesinin yani MAR’ın temelsiz olduğunu savunur. Berker için MAR temelsizdir, çünkü MAR ya tartışmalı bir sorites öncülü gerektirir ya da hatalı bir güvenlik şartını esas alır. Dolayısıyla, Williamson’ın aydınlık-karşıtı argümanının temel öncülü iyi bir dayanaktan yoksundur. Bu makalenin amacı, Berker’in itirazını açıklığa kavuşturmaktır.

Keywords

Williamson, Berker, aydınlık-karşıtı argüman, güvenlik şartı

Berker’s Objection to the Anti-Luminosity Argument

Abstract

This article discusses Berker’ criticism of Williamson’s famous anti-luminosity argument. According to the anti-luminosity argument, mental conditions are non-luminous and therefore are not open to direct epistemic access, contrary to what most internalists think. Berker contends that the margins for error principle, namely MAR on which the argument based is groundless. This is because, on Berker’s view, MAR requires either a plausible soritical premise or it is based on a too strong safety requirement. So, the main premise of Williamson’s anti-luminosity argument lacks a plausible support. The purpose of this paper is to clarify Berker’s objection to the anti-luminosity argument.

Keywords

Williamson, Berker, anti-luminosity argument, safety condition

References

• Berker, S. (2008). Luminosity regained. Philosophers’ Imprint, 8(2), 1-22.
• Chisholm, R. M. (1977). Theory of knowledge. Prentice-Hall.
• Cohen, S. (2010). Luminosity, reliability, and the sorites. Philosophy and Phenomenological Research, LXXXI(3), 713-730.
• Comesana, J. (2005). Unsafe knowledge. Synthese, 146, 395-404.
• Conee, E. (2005). The comforts of home. Philosophy and Phenomenological Research, 70, 444-451.
• Dummett, M. (1978). Truth and other enigmas. Duckworth.
• González-Castán, Ó. L. (2020). Anti-luminous mental states: Logical, psychological and epistemic problems. Acta Analytica, 37, 283-300.
• Ramachandran, M. (2009). Anti-luminosity: Four unsuccessful strategies. Australasian Journal of Philosophy, 87(4), 659-673.
• Smithies, D. (2019). The epistemic role of consciousness. Oxford University Press. Srinivasan, A. (2015). Are we luminous?. Philosophy and Phenomenological Research, 90(2), 294-319.
• Vogel, J. (2010). Luminosity and indiscriminability. Philosophical Perspectives, 24(1), 547-572.
• Williamson, T. (2000). Knowledge and its limits. Oxford University Press.
• Wittgenstein, L. (1958). Philosophical investigations. G. E. M. Anscombe and R. Rhees (ed.), Blackwell.
• Wong, W. (2008). What Williamson’s anti-luminosity argument really is. Pacific Philosophical Quarterly, 89, 536-543.