SİYASAL TEMSİL: BİR KAVRAMIN DÖNÜŞÜMÜ

Year 2020, Issue: 71, 232 - 262, 15.07.2020

Metin Özkan

Abstract

Bu çalışma, modern devletin ortaya çıkışıyla birlikte yöneten-yönetilen ilişkisinde en önemli meşruiyet dayanağı konumuna gelen temsil kavramının, tarihsel ve düşünsel temelleri bağlamında dönüşümünü serimlemeyi amaçlamaktadır. 12. yüzyıldan itibaren siyasal bir içerikle görünür olan kavram, 17. ve 18. yüzyıllara gelindiğinde egemenliğin devrine yönelik sunmuş olduğu perspektif sayesinde modern-temsilî demokrasinin merkezi kavramlarından biri haline gelir. İngiliz, Amerikan ve Fransız devrimleriyle birlikte modern kavrayışına ulaşan temsil, siyasal rejimlerin kendilerini demokratik bir meşrulukla donatmaları konusunda anahtar rol oynar. Bu bağlamda çalışma, modern devlette temsilin ne ifade ettiği sorusuna, emredici vekâlet anlayışından “yeni” temsil anlayışına geçiş süreci ekseninde bir cevap verilebileceğini savunmaktadır

Keywords

Siyasal temsil, modern demokrasi, temsili demokrasi, egemenlik, ulus egemenliği

References

• Ağaoğulları, M. A. (1989). “Demokratik Mitoslar: Halk-Ulus Egemenliği ve Siyasal Temsil”, II. Ulusal Bilimler Kongresi. ss. 21-30.
• Ağaoğulları, M. A. ve Köker, L. (1991). İmparatorluktan Tanrı Devletine. Ankara: İmge Kitabevi.
• Ağaoğulları, M. A., Akal, C. B. ve Köker, L. (1994). Kral Devlet ya da Ölümlü Tanrı. Ankara: İmge Kitabevi.
• Ağaoğulları, M. A. (2006). Ulus-Devlet ya da Halkın Egemenliği. Ankara: İmge Kitabevi.
• Araslı, O. (1972). Adaylık Kavramı ve Türkiye’de Milletvekili Adaylığı. Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
• Armaoğlu, F. (1953). Seçim Sistemleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
• Arsel, İ. (1975). Anayasa Hukukunun Umumî Esasları. Ankara: Güven Matbaası.
• Bayramoğlu, S. (1998). Parlamentonun Krizi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Beetham, D. (2006). “Political Legitimacy”, The Blackwell Companion to Political Sociology. (Edit. K. Nash and A. Scott). USA: Blackwell Publishing.
• Beriş, H. E. (2014). Egemenlik: Bir Kavramın Geçmişi, Bugünü ve Geleceği. İstanbul: Tezkire.
• Beriş, H. E. (2019).”Modern Devlet Kuramının Doğuşunda Niccolò Machiavelli'nin Rolü ve Etkisi,” Amme İdaresi Dergisi, Sayı: 52(4), ss. 1-24.
• Birch, A. H. (1971). Key Concepts in Political Science: Representation. USA: Pall Mall Press.
• Budge, I. (2006). “Direct and Representative Democracy: Are They Necessarily Opposed?”, Representation, Vol: 42(1), ss. 1–12.
• Burdeau, G. (1964). Demokrasi. (Çev. B. N. Esen). Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
• Cevizci, A. (1999). Felsefe Sözlüğü. (3.Baskı). İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Çaha, Ö. (2012). “Demokrasi”, Siyaset Bilimi. (Edit. H. Çetin). (3. Baskı). Ankara: Orion.
• Dahl, R. A. (1996). Demokrasi ve Eleştirileri. (Çev. L. Köker). Ankara: Yetkin Yayınları.
• Deutsch, K. W. (1978). “Representative Government”, The Encylopedia of Americana, Vol: 23, ss. 375-391.
• Dicey, A. V. (1941). Introduction to the Study of the Law of the Constitution. (8. Edition). London: Macmillan.
• Duman, F. (2010). “Egemenlik Kuram(lar)ı Bağlamında Halk/Ulus Kavramının Söylemsel İşlev(ler)i ve Özgürlük Sorunsalı”, Birinci Uluslararası Felsefe Kongresi. Özgürlük, Eşitlik ve Kardeşlik. (Edit. İsmail Serin). Bursa: ASA Kitabevi Yayınları.
• Duverger, M. (1986). Siyasal Rejimler. (Çev. T. Tunçdoğan). İstanbul: Sosyal Yayıncılık.
• Foucault, M. (2017). Kelimeler ve Şeyler. (Çev. M. A. Kılıçbay). (6. Baskı). Ankara: İmge Kitabevi.
• Gramsci, A. (2014). Modern Prens. (Çev. Pars Esin). (2. Baskı). İstanbul: Dipnot Yayınları.
• Gürleyen, S. (2012). Siyasi Temsil Teorisi: Kavram, Tarih, Felsefe. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Hakyemez, Y. Ş. (2004). Mutlak Monarşilerden Günümüze Egemenlik Kavramı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Hatipoğlu, A. (2007). Parlamentoda Sosyal Kesimlerin Temsil Edilebilirliği ve Parlamenter Kimliği: Türk Parlamento Sistemine Yönelik Bir Alan Araştırması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Heidegger, M. (1982). Nihilism: Nietzsche, Vol IV. (Trans. J. Stambaugh, D. F. Krell and F. Capuzzi). New York: Harper Collins.
• Hobbes, T. (2012). Leviethan. (Çev. S. Lim). (10. Baskı). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Hobson, C. (2008). “Revolution, Representation and the Foundations of Modern Democracy”, European Journal of Political Theory, Vol: 7(4), ss. 449–471.
• Hurt, J. (2002). Louis XIV and the Parlements. Manchester: Manchester University Press.
• Judge, D. (1999). Representation: Theory and Practice in Britain. London: Routledge Press.
• Kalaycıoğlu, E. (2014). “Siyasal Rejim Tasarımı ve Demokrasi”, Türk Siyasal Hayatı. (Edit. E. Kalaycıoğlu ve A. Y. Sarıbay). (5. Baskı). Ankara: Sentez Yayıncılık.
• Keane, J. (2009). The Life and Death of Democracy. London: Simon & Schuster Publishing.
• Kervegan, J. F. (2003). “Halk”, Siyaset Felsefesi Sözlüğü. (Edit. P. Raynaud ve S. Rials). (Çev. İ. Yerguz vd.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Kropotkin, P. (2003). Anarşizm, Başlangıcı, İdeali ve Felsefesi. (Çev. E. Günce). İstanbul: Morpa Kültür Yayınevi.
• Larsen, J. A. O. (1955). Representative Government in Greek and Roman History. Berkeley: University of California Press.
• Mansbridge, J. (2003). “Rethinking Representation”, American Political Science Review, Vol: 97(4), ss. 515–528.
• Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. (Çev. O. Akınhay ve D. Kömürcü). Ankara: Bilim ve Sanat Yayıncılık.
• Miceli, V. (1946). Modern Parlamentolar. (Çev. A. Akgüç). Ankara: Ulus Basımevi.
• Mill, J. S. (2006). Considerations on Representative Government. Michigan: University of Michigan Press.
• Mosca, G. (1968). Siyasi Doktrinler Tarihi. (Çev. S. Tiryakioğlu). (2. Baskı). Ankara: Varlık Yayınları.
• Nicholas, B. (2010). An Introduction to Roman Law. Oxford: Oxford University Press.
• Nietzsche, F. (1990). İyinin ve Kötünün Ötesinde. (Çev. A. İnam). (2. Baskı). İstanbul: Ara Yayıncılık.
• Örs, B. (2006). “Siyasal Temsil”. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Sayı: 35, ss. 1-21.
• Özçelik, S. (1982). Esas Teşkilat Hukuku Dersleri. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
• Özgül, B. (2002). Seçim ve Seçim Sistemleri, Türkiye’deki Seçim Sistemi Uygulamaları ve Bir Model Önerisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Özkan, M. (2019). Modern-Demokratik Devlette Siyasal Temsil. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Pitkin, H. F. (2014). Temsil Kavramı. (Çev. Seda Erkoç). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Kültür Yayınları.
• Pollard, A. F. (1920). The Evolution of Parliament. London: Longmans-Green Press.
• Rosenau, P. M. (1998). Post-Modernizm ve Toplum Bilimleri. (Çev. T. Birkan). Ankara: Ark Yayınları.
• Rousseau, J. J. (1982). Toplum Sözleşmesi. (Çev. V. Günyol). İstanbul: Adam Yayınları.
• Rousseau, J. J. (2008). Anayasa Projeleri. (Çev. İ. Yerguz). İstanbul: Say Yayınları.
• Runciman, D. (2007). “The Paradox of Political Representation”, The Journal of Political Philosophy. Vol: 15(1), ss. 93–114.
• Sarıca, M. (1969). Fransa ve İngiltere’de Emredici Vekaletten Yeni Temsil Anlayışına Geçiş. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
• Sarıca, M. (1996). 100 Soruda Siyasi Düşünce Tarihi. (7. Baskı). İstanbul: Gerçek Yayınevi.
• Sartori, G. (1977). Demokrasi Kavramı. (Çev. D. Baykal). Ankara: Siyasi İlimler Türk Derneği Yayınları.
• Schmitt, C. (2013). “Somut ve Çağa Bağlı Bir Kavram Olarak Devlet”, Devlet Kuramı. (Edt. C. B. Akal). (4. Baskı). Ankara: Dost Kitabevi.
• Schwartz, N. L. (1988). Political Representation and Community. Chicago: The University of Chicago Press.
• Sherman, C. (1914). “The Romanization of English Law”. The Yale Law Journal, Vol: 23(4), ss. 318-329.
• Sieyès, E. J. (2005). ‘Üçüncü Sınıf’ Nedir?. (Çev. İ. Birkan). Ankara: İmge Kitabevi.
• Skinner, Q. (2005). “Hobbes on Representation”. European Journal of Philosophy, Vol: 13(2), ss. 155-184.
• Staveley, E. S. (1955). “Provocatio during the Fifth and Fourth Centuries B.C”. Zeitschrift für Alte Geschichte, Vol: 3(4), ss. 412-428.
• Teziç, E. (1976). Siyasi Partiler. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
• Thompson, F. (1999). A Short History of Parliament 1295-1642. USA: University of Minnesota Press.
• Touraine, A. (2000). Demokrasi Nedir?. (Çev. O. Kunal). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Urbinati, N. (2006). Representative Democracy: Principles and Genealogy. Chicago: Chicago Univ. Press.
• Uygun, O. (2011). Demokrasi. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık.
• Vergin, N. (2000). Din, Toplum ve Siyasal Sistem. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• Vernant, J. P. (2012). Eski Yunan’da Mit ve Tragedya. (Çev. M. Erşen). İstanbul: Alfa Yayıncılık.
• Vieira, B. M. ve Runciman, D. (2008). Representation. London: Polity Press.
• Wittgenstein, L. (2017). Felsefi Soruşturmalar. (Çev. H. Barışcan). İstanbul: Metis Yayınları.
• Yavaşgel, E. (2014). Temsilde Adalet ve Siyasal İstikrar Açısından Seçim Sistemleri ve Türkiye'deki Durum. İstanbul: Nobel Yayıncılık.