ARISTOTELES’IN İKI BARBARA SORUNU ÜZERINE

Year 2018, Issue: 67, 92 - 119, 15.07.2018

Murat Kelikli

Abstract

Aristoteles mantığının belki de en tartışmalı kısmını kipli öncüllerle elde edilecek çıkarımlar
oluşturur. Aristoteles’in bilgi kuramı açısından zorunlu öncüllerle elde edilecek
çıkarımların nasıl elde edileceği önem arz etmesine rağmen, karışık öncüllerle de zorunlu
bir çıkarım elde edilebilir mi sorusunu da incelemeyi ihmal etmemiştir. Aristoteles’in
bilmek için nedene ulaşmamız gerektiğini ve bu bilgininde orta terime zorunlu öncüllerle
bağlanması gerektiğini, elde edilmesi gerekli tek formun Barbara-LLL formu olduğunu
ifade eder. Ancak Barbara-LXL şeklinde kurulacak bir kıyasında geçerli olacağını, bununla
birlikte Barbara-XLL şeklindeki bir kıyasın ise geçersiz olacağını da belirtmektedir. Bu iki
Barbara formunun geçerliliklerinin bilgi kuramı açısından ciddi bir önemi olmamasına
rağmen halefi Theophrastus tarafından başlatılan tartışmalar büyüyerek günümüze değin
sürmüştür. Çalışmamızda günümüze kadar olan tartışmaların bir kısmını belirli özellikler
dâhilinde inceleyecek ve bu yorumlar hakkındaki görüşlerimizi aktaracağım. Amacım
sorunun tarihi süreçte nasıl bir gelişim gösterdiğini aktararak, çözüm bulma çalışmalarının
beraberinde hangi sorunları da getirdiğini göstermektir. Nihayetinde, Aristoteles’in
kipli önerme tanımını açıklamak ve Aristoteles’in iki Barbara hakkındaki kanıtlarını teyit
etmek istiyorum.

Keywords

Aristoteles, Kıyas, Kip, Zorunluluk, İki Barbara

On The Arıstotle’s Two Barbaras Problem

Abstract

Perhaps the most controversial part of the Aristotle’s logic is to be obtained as modal
syllogisms. Despite what the implications will be achieved with the necessary premise to
the terms of Aristotle’s theory of knowledge it is important to obtain, He has not neglect
the investigation the question of to obtain necessary inferences with mixed premises.
Aristotle express that I need to reach cause for the purpose to know and for knowledge
must be connected by the necessary premises to the middle term, and Barbara-LLL form is
to obtain that one form is required. However, it said it would be available in the form of a
syllogism Barbara-LXL. in addition, the form of a syllogism Barbara-XLL would be invalid.
Although these both Barbara forms is not a serious consideration, initiated discussions by
his successor and pupil Theophrastus is continued to grow until today. In our work to be
viewed part of the debate to present within certain features and I will communicate our
views on these comments. Our aim are to show how the development process of transferring
the history of the problem, to show that which is brought problems followed by
works of finding solutions. Finally I want to explain Aristotle’s definition of modality and
to affirm for Aristotle’s proofs about two Barbara

Keywords

Aristotle, Syllogism, Modality, Necessity, Two Barbaras

References

• • Alexander of Aphrodisias. On Aristotle’s Prior Analytics 1.8-13 (with 1.17, 36b35- 37a31). Çeviren I. Mueller ve J. Goald. New York: Cornel University Press, 1999.
• • Aristotelis. Analytica Priora et Posteriora. Düzenleyen: William David Ross ve Lorenzo Minio-Paluello. Oxford Classical Texts, 1964.
• • —. Categoriae et Liber de Interpretatione. Düzenleyen: Lorenzo Minio-Paluello. Oxford Classical Texts, 1949.
• • Aristotle. Complete Works of Aristotle. Düzenleyen: Jonathan Barnes. Cilt 1. Princeton University Press, 2014.
• • Becker, Albrecht. Die Aristotelische Theorie der Möglichkeitsschlüsse. Junker und Dünnhaupt, 1933.
• • Bekker, Immanuel. Aristotelis Opera edidit Academia Regia Borussica, Volumen primum. Berolini, apud G. Reimerum, 1831.
• • Bochenski, Joseph M. Ancient Formal Logic. Amsterdam: North-Holland Pub. Co., 1951.
• • Bochenski, Joseph M., ve Thomas Ivo. A History of Formal Logic. 1961.
• • Corcoran, John. “Completeness of an Ancient Logic”, Journal of Symbolic Logic 37 (1972): 696-702.
• • Gili, Luca. “Alexander of Aphrodisias’ solution to the puzzle of the two modal Barbaras: a semantic approach”, Documenti e Studi sulla Tradizione Filosofica Medievale 23 (2012): 35-64.
• • Grünberg, Teo, David Grünberg, Adnan Onart, ve Halil Turan . Mantık Terimleri Sözlüğü. 3. Baskı. Ankara: ODTU Yayıncılık, 2003.
• • Henle, Paul. “On The Fourth Figure of The Syllogism”, Philosophy of Science 16, no. 2 (1949): 94-104.
• • Hintikka, Jaakko. “An Aristotelian Dilemma”, Ajatus 22 (1959): 87-92.
• • İnan, İlhan. “Aynıların Ayırdedilemezliği”, Felsefe Tartışmaları 26 (2000): 15-20.
• • Kaya, Mahmut. İslam Kaynaklarında Felsefe Metinleri. İstanbul: Klasik, 2007.
• • Kelikli, Murat. “Aristoteles’te Abese İrca Yöntemi”, Kutadgubilig: Felsefe Bilim Araştırmaları 23 (2013): 91-105.
• • Łukasiewicz, Jan. Aristotle’s syllogistic from the standpoint of modern formal logic. London: Oxford Clarendon Press, 1957.
• • McCall, Storrs. Aristotle’s Modal Syllogisms. Amsterdam: North-Holland Publishing Co., 1963.
• • Quine, Willard Van Orman. From a Logical Point of View: 9 Logico-philosophical Essays. 2d. Harvard University Press, 1964.
• • Rescher, Nicholas. “Aristotle’s Theory of Modal Syllogisms and its Interpretation”, Essays in Philosophical Analysis, 33-60. Pittsburgh, 1969.
• • Rescher, Nicholas, ve Zane Parks. “A New Approach to Aristotle’s Apodeictic Syllogisms”, The Review of Metaphysics 24, no. 4 (1971): 678-689.
• • Rini, Adriane. Aristotle’s Modal Proofs: Prior Analytics A8-22 in Predicate Logic. Springer, 2010.
• • Ross, William David. Aristotle’s Prior and Posterior Analytics. Clarendon Press, 1949.
• • Smith, Robin. “Logic”, The Cambridge Companion to Aristotle içinde, düzenleyen: J. Barnes, 27-65. 1995.
• • Striker, Gisela. Aristotle’s Prior Analytics book I: Translated with an introduction and commentary. Oxford: Oxford University Press, 2009.
• • Sugihara, T. “Necessity and Possibility in Aristotelian Syllogistic”, Memoirs of the Liberal Arts College, Fukui Univ. 6 (1957): 75-87.
• • Ural, Şafak. “Lukasiewicz-Tarski Notasyonu”, Felsefe Arkivi 22-23 (1981): 281-288.
• • von Wright, Georg H. An essay in modal logic. Amsterdam: North-Holland Publishing Company , 1951.
• • Weidemann, Hermann. “Aristotle on the reducibility of all valid syllogistic moods to the two universal moods of the first figure (APr A7, 29b1–25)”, History and Philosophy of Logic 25, no. 1 (2004): 73-78.