Hadis ilimlerinin oluşum ve gelişim tarihî süreci h. III. Asırda altın çağını yaşamıştır. Bu asırda
telif edilen eserler arasında Buhârî (256/869) ile Müslim’in (261/874) el-Câmiu’s-Sahih’leri
(Sahîhayn) özel bir ilgi görmüş, üzerlerine pek çok çalışma yapılmıştır. Yedinci asra gelindiğinde
Sahihayn’ın otoritesi mutlak olarak kabul görmüştür. Bunun neticesi olarak eserlerin otoriteleri
müelliflerinin otoritesinin üzerini örtmüştür. Oysa hadis ilimleri açısından bakıldığında
musanniflerin otoritesi, söz konusu eserlerin otoritesinden daha önemlidir. Musanniflerin
otoritesi eserlerine almadıkları hadisler hakkında bir değerlendirme imkânı verirken, eserler
ihtiva ettikleri hadisler dışındaki rivayetlerin değerlendirilmesi hususunda bir fikir
verememektedir. Bu çalışmada eserlerin otoritesi ile birlikte musanniflerinin otoritesi
irdelenerek, musanniflerin otoritesinin önemi ve eser karizması yerine musannif karizmasının
daha mühim olduğu fikrinin yaygınlık kazanmasının önemi üzerinde durulmuştur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2012 |
Submission Date | September 11, 2012 |
Published in Issue | Year 2012 Volume: 17 Issue: 2 |
Fırat University Journal of the Faculty of Theology is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).