Türk şiirinin Ak Saçlı Beyaz Kartal’ı olarak bilinen Bahaettin Karakoç, Türk şiirinde önemli bir yere sahiptir. Gerek fikirleriyle gerekse de yaşamış olduğu coğrafyadan kaynaklı, özgü(r)n bir şiir algısı oluşturur. Dilin sınırlarını zorlayan şair, yeni çağrışım değerleri ve zihin tasarısı oluşturarak estetik ve ahenkli şiirler ortaya koyar. Şair, şiirlerine imgeler aracılığıyla yeni mana değerleri yükler, söylenmeyen ve ifade edilemeyen duygulara tercüman olur. Karakoç’un çok geniş bir kelime hazinesi vardır. O, şiirlerinde ayırt etmeksizin bütün kelimeleri kullanır. Şair, Türkçeyi adeta bir rahvan at gibi kanatlandırarak şiirlerine boyut kazandırır. İmge oluştururken benzetmelerden, alışılmamış bağdaştırmalardan, sembollerden, soyut ve somut kavramlardan yararlanır. Karakoç’un şiirlerinde imge türlerinden gelegen/yayılgan imgelere rastlanır. Estetik yönden en önemli imge türü olan gelegen-yayılgan imgeler, Bahaettin Karakoç’ta varlık ve nesnelerin kendi ben’inin yeniden tasarlanması şeklinde görülür. Özgün benzetmeler ve çağrışımlar kuran şair, gelegen-yayılgan imgeler ile yeni zihinsel tasarılar oluşturur. Şiirsel betimlemeler kurarken şair; tabiat, aşk, gurbet, ölüm, zaman gibi temaları gelegen/yayılgan imgeler ile iç içe geçirerek yeni çağrışım değeri oluşturur.
Known as the White-Haired White Eagle of Turkish poetry, Bahaettin Karakoç has an important place in Turkish poetry. It creates a unique perception of poetry due to both its ideas and the geography it has lived in. Pushing the boundaries of language, the poet creates aesthetic and harmonious poems by creating new evocative values and mental design. The poet attaches new meaning values to his poems through images, and interprets emotions that cannot be said and expressed. Karakoç has a very wide vocabulary. He uses all words indiscriminately in his poems. The poet adds dimension to his poems by giving wings to the Turkish language like a rahvan horse. While creating images, it makes use of analogies, unusual associations, symbols, abstract and concrete concepts. In Karakoç's poems, images that are from the image genres are encountered. Evocative images, which are the most important type of images in terms of aesthetics, are seen in Bahaettin Karakoç as the redesign of the self of beings and objects. The poet, who establishes original similes and associations, creates new mental designs with prosperous images. While constructing poetic descriptions, the poet; It creates a new evocative value by intertwining themes such as nature, love, expatriation, death, and time with prosperous images.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Literary Studies (Other) |
Journal Section | Issue |
Authors | |
Publication Date | September 18, 2024 |
Submission Date | June 4, 2024 |
Acceptance Date | September 6, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 |