Beşeri sermayenin ekonomik büyüme üzerindeki etkisi 17 yy.’da A. Smith, D. Ricardo ve R. Malthus gibi klasik iktisadın öncüleri tarafından araştırılmış, ekonomik büyüme, “emek-değer” kavramlarına dayandırılmıştır. Ekonomik büyüme sürecindeki eksikliklerinden dolayı klasik görüş zamanla terk edilmiş, bu teorinin yerini üretim artışının sebebini teknolojik gelişmeye bağlayan Solow-Swan tipi büyüme modellleri almıştır. Daha sonra Denison, Schultz ve Becker gibi iktisatçılar beşeri sermaye kuramını geliştirmişlerdir. Bu iktisatçılar beşeri sermayeye yapılan yatırımın en faydalı yatırım olduğunu, insana yapılan yatırımın azalan getirilere tabii olmadığını savunmuşlardır. İnsana yapılan yatırımın bir tüketim değil gelecek için bir yatırım harcaması olduğunu savunan bu görüşten hareketle çalışmada; eğitim harcamalarının ekonomik büyümeye etkisi incelenmiştir. Eğitim harcamalarının ekonomik büyümeye etkisinin incelenmesi amacı ile 5 ülkenin (Türkiye, Azerbaycan, Ermenistan, İran ve Güney Kıbrıs) verileri panel eş-bütünleşme analizi ile incelenmiştir. Yapılan analiz sonucunda bu iki değişken arasında; Türkiye ve İran için pozitif ve anlamlı, Güney Kıbrıs için ise negatif ve anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Azerbaycan ve Ermenistan için ise anlamlı bir ilişki tespit edilememiştir.
The influence of human capital on economic growth was explored by pioneers of classical economics such as A. Smith, D. Ricardo and R. Malthus in the 17th century, and economic growth was attributed to the concept of “labor-value”. Due to its deficiencies in the economic growth process, the classical view has been abandoned over time and replaced by Solow-Swan growth models that link the reason for the increase in production to the technological development. Later, economists like Denison, Schultz and Becker developed the theory of human capital. These economists have argued that investment in human capital is the most beneficial investment, and investment in human beings is not subject to decreasing returns. The impact of educational expenditures on economic growth has been examined in light of the idea stating that the spending for human beings is not a consumption but an investment for the future. The data of 5 countries (Turkey, Azerbaijan, Armenia, Iran and Southern Cyprus) was examined by using panel cointegration analysis in order to determine the effect of educational expenditures on economic growth. As a result of the analysis, while the relationship between these two variables has been found positive and significant for Turkey and Iran, it has been found negative and significant for South Cyprus. For Azerbaijan and Armenia, a meaningful relationship could not be established.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | July 1, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Issue: 629 |