Sergio Leone’nin Bir Zamanlar Amerika’sı zaman felsefesi ve geçmiş-bellek ilişkisinin
incelikle işlendiği bir yapımdır. Bu filmi Bergsoncu terimlerle incelemek filmi anlama
ve tahlil etme yolunda oldukça açıklayıcı olacaktır. Film modern, nefsani ve rasyonel
ferdin iç dünyasını ve kahramanların kaderi değiştirme arzusu ve iradeye fazla güvenmesi
sonucu travmatikleşen kişisel tarihlerini, hatırlama ve geçmiş zaman temaları etrafında
işlemiştir. Hafıza ve ayrıntıyı merkeze alan çokkatmanlı senaryosu, işlenmiş ana karakteri
ve filmsel zamanın sıradışı sıçramaları ile bezeli kendine münhasır üslubu ve felsefi-fikri
derinliği ile gerek yönetmenin filmografisinde gerek kendi janrı içinde müstesna bir yere
sahip olan filmi aynı zamanda toplumsal ve sosyolojik boyutlarıyla okumak da mümkündür.
Bu makale boyunca filmin felsefi-fikri boyutuna odaklanılarak Bergsoncu terimlerle
filmden seçilmiş fragmanlar tahlil edilmiştir.
Sergio Leone’s Once Upon a Time in America is a movie which tackles philosophy
of time and relationship of human memory and past time with a subtle style. Analyzing
the movie with Bergsonian terms will be very insightful to interpret and understand it.
The movie narrates inner world of modern, profane and rational individual and traumatic
personal histories of characters which originated from over estimation of human will and
desire of changing the destiny in context of remembering and past time themes. Its manifold
scenario precedes the detail and the memory. Besides, its jumps in filmic time, great
artistic style and philosophical and intellectual aspect makes the movie almost unique in
its genre. It is also possible to interpret the movie with social and sociological aspects.
Throughout the article, selected fragments of the movie is analyzed with terms of Bergsonian
theory by focusing to the movie’s philosophical aspect.
Journal Section | Researches and Studies |
---|---|
Authors | |
Publication Date | June 29, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 |