Between the 2nd and 4th centuries after hijrah, during the period in the history Islamic
law known as the time of mujtahid scholars, there have been Sunni madhhabs other
than the four schools of fiqh known today. Almost all of these madhhabs (sects), which
have reached numbers as high as several dozen at that time, have failed to maintain their
existence and reach our time due to political and sociocultural factors. Although a small
number of these schools have been able to continue their existence with small numbers of
followers until the 5th century after hijrah, from the period known as the madhhab-oriented
imitation period, they began to withdraw from the stage of history due to the growth
of the thought that absolute Islamic jurisprudence was no longer possible and due to the
fact that masses of people had turned their favor towards the four madhhabs due to direct
and indirect reasons. In this study, we will try to determine which madhhabs are the ones
that have failed to maintain their existence by utilizing classical and modern works and
comparing these findings to Fuat Sezgin’s classification in his work titled Tarihu’t-Turasi’l-
Arabi (GAS).
İslam hukuk tarihinde müçtehit imamlar dönemi olarak bilinen hicri II. yüzyıl ile IV.
asrın ortalarına kadar süren dönem, bilinen dört fıkıh mezhebinin yanında diğer sünnî
mezheplerin de teşekkül ettiği dönem olmuştur. Sayıları onlarca olan bu mezheplerin
hemen hemen hepsi, siyasi ve sosyo-kültürel etkenlerden ötürü varlıklarını sürdürememiş,
günümüze ulaşamamışlardır. Bunların bir kısmı az bir müntesip kitlesiyle varlıklarını
hicri V. asra kadar devam ettirmişlerse de, mezhep merkezli dönem olarak bilinen taklit
döneminden itibaren, mutlak içtihat kapısının kapandığı düşüncesi ve kitlelerin, doğrudan
veya dolaylı olarak dört mezhebe teveccühleri sebebiyle tarih sahnesinden çekilmek durumunda
kalmıştır. Bu çalışmamızda, günümüzde yaşamayan sünnî fıkıh mezhepleri hangileri
olduğu klasik ve modern çalışmalardan istifade edilerek tespit edilmeye çalışılacak
ve Fuat Sezgin’in Tarihu’t-Turâsi’l-Arabî (GAS) adlı eserindeki tasnifiyle kıyaslanacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Researches and Studies |
Authors | |
Publication Date | December 27, 2019 |
Acceptance Date | November 22, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 |