Revelation certainly pays regard to the life dynamics and conditions of human by
addressing him. This would not be evaluated as an argument that necessitates degrading
it from divine nature to human nature. In fact, human decides to enter a way that is chosen
by Allah with the revelation he accepts. Although the complete form of the revelation is
called as religion, its continuity process is called as shariah and its practice according to
the time and conditions is called fiqh, shariah is not seperate from religion like fiqh can’t
be accepted as seperate from shariah because fiqh becomes binding only if it results from
the shariah. In addition, we say that fiqh is a vehicle that presents universal side of the
shariah to human perception.
Vahiy, yeryüzünde insanı muhatap almakla onun bulunduğu şartları ve yaşam dinamiklerini
elbette gözetmektedir. Bu durum, onu ilahilikten beşeriliğe indirgemeyi gerektirecek
bir argüman olarak değerlendirilemez. Aslında beşer, telakki ettiği vahiy ile Allah’ın
çizdiği bir yola kendi iradesiyle girme kararını vermiş oluyor. Vahyin tamamı din,
devamlılık süreci şeriat, zaman ve şartlara göre uygulanışı ise fıkıh olarak adlandırılırsa
da temelde şeriat, dinden ayrı olmadığı gibi; fıkıh da şeiâtten ayrı tasavvur edilemez. Zira
fıkıh ancak şeriatten kaynaklanma şartıyla bağlayıcı olma özelliği taşır. Şunu da ilave
edelim ki fıkıh, şeriatın evrensellik boyutunu beşeri algıya sunma konusunda bir aracı
mesabesindedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Researches and Studies |
Authors | |
Publication Date | December 27, 2019 |
Acceptance Date | June 12, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 |