According to intertextuality, which proposes that texts may exist by changing ve
transforming themselves, a text builds itself with the past and also articulates itself to a
continuum by joining the future. Its various sources refer to the sources of the writer. A
written text leads us to understand the writer’s relations with his/her past and also carries
water for the efforts to create future texts. Investigating such codes is the field of intertextuality.
This study aims to identify the codes of Su Burcu of Hüseyin Atlansoy which
have been carried from the tradition in accordance with their relations with Hypertextuality
(Hypertextualité), Paratextuality (Paratextualité), Architextuality (Architextualité)
and Intertextuality (Métatextualité) and expose how these relations obtain tradtional codes
and their contribution to future ficitonalisations.
Metinlerin değişerek ve dönüşerek varlıklarını sürdürdükleri savıyla yola çıkan metinlerarasılığa
göre, bir metin, kendini, geçmişle yeniden kurar ve geleceğe de karışarak
devamlılık arz zeden bir çizgiye eklemlenir. Barındırdığı çeşitli kodlarla yazarının beslendiği
kaynakları ortaya koyar. Bir yandan yazarın geçmişle ilişkisini anlamamıza da imkân
sağlarken diğer yandan geleceğin metinlerinin inşasına da su taşır. Söz konusu kodların
tespiti, metinlerarasılığın alanıdır. Bu çalışmada Hüseyin Atlansoy’un Su Burcu adlı eserinde
gelenekten metinlerarasılık yoluyla taşınmış olan unsurlar, Ana Metinsellik/Türev
(Hypertextualité), Yan-Metinsellik(Paratextualité), Üst-Metinsellik (Architextualité) ve
Yorumsal Üst-Metin (Métatextualité) ilişkileri açısından tespit edilecek ve ilişkiler, gelenek
kodlarından nasibi ve gelecek kurgularına katkısı bağlamında değerlendirilecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Researches and Studies |
Authors | |
Publication Date | December 19, 2013 |
Published in Issue | Year 2013 Issue: 2 - Autumn |