Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Yaşam Doyumu ile Mutluluk Korkusu Düzeylerindeki İlişkinin İncelenmesi

Year 2020, Volume: 5 Issue: 1, 57 - 68, 23.03.2020

Aygül Çağlayan Tunç

https://doi.org/10.31680/gaunjss.655508

Cited By: 3

Abstract

Bu çalışmanın amacı, spor bilimleri fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin yaşam doyumu ve mutluluk korkusu düzeylerinde; cinsiyet, yaş ve kardeş sayısı değişkenlerine göre istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olup olmadığını araştırmaktır. Araştırma ilişkisel tarama modeline göre tasarlanmıştır. Araştırmanın örneklemini; 2019–2020 eğitim-öğretim yılında Selçuk Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinde okuyan öğrenciler arasından basit tesadüfi örneklem yöntemiyle seçilen 196 gönüllü üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında, Köker (1991) tarafından Türkçeye uyarlanan Yaşam Doyum Ölçeği (YDÖ), Demirci ve arkadaşları tarafından (2016) da Türkçeye uyarlanan Mutluluk Korkusu Ölçeği (MKÖ) ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi SPSS program ile yapılmış, kullanılacak testlerin türü ile ilgili normal dağılım değerleri analiz edilmiştir. Skewness ve Kurtosis değerlerinin normal dağılım gösterdiği tespit edilmiş ve ikili karşılaştırmalarda bağımsız örneklem t testi, ikiden fazla karşılaştırmalarda ise Anova testi kullanılmıştır. Korelasyon analizi için Pearson Korelasyon testi kullanılmıştır. Tüm testler için anlamlılık düzeyi α=0,05 olarak kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgularda, cinsiyete göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (p>0.05). Yaş değişkenine göre, yaşam doyumu puan ortalamasının anlamlı düzeyde farklılaşmadığı, mutluluk korkusuna göre ise 18-25 yaş arası katılımcıların mutluluk korkusu düzeylerinin 26 yaş ve üstü katılımcılardan daha yüksek ve istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmektedir (p<0,05). Kardeş sayısına göre yaşam doyumu ve mutluluk korkusu puan ortalamaları karşılaştırıldığında farklılaştığı ve istatistiksel olarak anlamlı olduğu, mutluluk korkusu puan ortalamasının ise kardeş sayısına göre farklılaşmadığı görülmektedir (p<0.01). Yaşam doyumu ölçeği ile mutluluk ölçeği puanı arasındaki ilişki incelendiğinde ise, aralarında istatistiksel olarak anlamlı ve düşük düzeyde negatif bir ilişki olduğu görülmektedir (p<0,01). Yani yaşam doyumu azaldıkça mutluluk korkusu artmaktadır.

Keywords

Yaşam Doyumu, Mutluluk Korkusu

References

• Adams, D.L. (1971). Correlates of satisfaction among the elderly. Gerontologist, 11, 64–68 Akın, H. B., Şentürk, E. (2012). Bireylerin mutluluk düzeylerinin ordinal lojistik regresyon analizi ile incelenmesi. Öneri Dergisi, 10(37), 183-193. Balcı, F. (2011). Psikolojik ve Öznel İyi Olma Hali ile Dinî İnançlar Arasındaki İlişki Üzerine Bir İnceleme. (YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa. Bilici M.F. (2019). Adolesan Dönemde Fiziksel Aktivite, Spor ve Beslenmenin Sportif Performans ve Fiziksel Gelişime Etkisi. Birinci Baskı Güven Plus Grup Danışmanlık. İstanbul. 165. Braun, S. (2000). The science of happiness: Unlocking the mysteries of mood. New York: Wiley. Bryant, F. B. ve Veroff, J. (2007). Savoring: A new model of positive experience. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum. Cohen, L., Manion, L., Morrison, K. (2007). Research methods in education (6th Edition). New York: Routledge , 21-27. Çetinkaya, S., Arslan, S., Nur, N., Özdemir, D., Demir, Ö.F. & Sümer, H. (2006). Sivas il merkezinde sosyoekonomik düzeyi farklı üç ilköğretim okulu öğrencilerinin benlik saygısı düzeyi. Klinik Psikiyatri, 9, 116-122. Çivitçi, A. (2009). İlköğretim öğrencilerinde yaşam doyumu: bazı kişisel ve ailesel özelliklerin rolü. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XXII(1), 29-52. Demirci, İ., Ekşi, H., Dinçer, D. ve Kardaş, S. (2016). Mutluluk Korkusu Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(4), 2057-2072. Demiriz, S. , Öğretir, A.D. (2007). Alt ve üst sosyo-ekonomik düzeydeki 10 yaş çocuklarının anne tutumlarının incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15, 105-122. Diener, E., Emmors, R.A., Larsen, R.J., Griffin, S. (1985). The satisfaction with Life Scale. Journal of Personality Assessment. 49, 1,71-75. Diener, E.(1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95 (3), 542-575. Diener, E. ve Diener, C. (1996). Most people are happy. Psychological Science, 7, 181185. Diener, E., Gohm, C., Suh, E., and Oishi, S. (2000). Similarity of the relations between marital status and subjectivewell-being across cultures. Journal of Cross-Cultural Psychology, 31, 419–436. Eryılmaz, A. ve Ercan, L. (2011). Öznel iyi oluĢun cinsiyet, yaĢ grupları ve kiĢilik özellikleri açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 139-149 Fugl-Meyer, A. R., Melin, R., Fugl-Meyer, K. S. (2002). Life satisfaction in 18 to 64 year old Swedes: In relation to gender, age, partner and immigrant status.Journal of Rehabilitation Medical, 34, 239-246. Genç, A. (2019). Bağırsak Florası, Obezite ve Beslenme Pardoksu. Birinci Baskı Güven Plus Grup Danışmanlık. İstanbul 36. Güleç, C. (2016). Pozitif Ruh Sağlığı. (3. Baskı). Ankara: Arkadaş. Gün, Z. ve Bayraktar, F. (2008). Türkiye'de iç göçün ergenlerin uyumundaki rolü. Türk Psikiyatri Dergisi, 19, 167-176. Haybron D.M. (2004). “Happiness and The Importance of Life Satisfaction”, Delivered at the Department of Philosophy, University of Arizona. Hampton, N. Z. ve Marshall, A. (2000). Culture, gender, self-efficacy and life satisfaction: A comparison between Americans and Chinese people with spinal cord injures. Journal of Rehabilation, 66 (3): 21-29. Hintikka, J. (2001). Religious attendance and life satisfaction in the Finnish general population. Journal of Psychology and Theology, 29 (2), 158. Joshanloo, M (2012). Fear of happiness across cultures. Unpublished manuscript. Joshanloo, M. (2013). The influence of fear of happiness beliefs onresponses to the satisfaction with life scale. Personality and Individual Differences, 54, 647-651. Joshanloo, M. (2014). Cross-cultural validation of Fear of Happiness Scale across 14 national groups. Journal of Cross-Cultural Psychology, 45(2), 246-264. Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri . Ankara: Nobel Yayınları , 4-21. Katja, R., Paivi, A. K., Marja-Terttu, T., Pekka, L. (2002). Relationships among adolescent’ subjective wellbeing, health behavior and school satisfaction. Journal of School Health, 72 (6), 243-250. Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması (Yüksek Lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Minami, H. (1971). Psychology of the Japanese people. Tokyo: University of Tokyo press. Morgan, J., Robinson, O. ve Thompson, T. (2015). Happiness and age in european adults: the moderating role of gross domestic product per capita. Psychology and Aging, 30(3), 544-551. Özdemir, Y. ve Koruklu, N. (2011). Investigating relatinship between values and happiness among university students. Yuzuncu Yıl University, Journal of Faculty of Education, 8(1), 190-210. Tamtürk, B. (2006), Farabi‟nin mutluluk anlayışı. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara. Tuzgöl-Dost, M. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 132-143. Veenhoven, R. (1996b). Happy Life-Expectancy: A Comprehensive Measure of Quality-ofLife in Nations. Social Indicators Research, Vol: 39, pp. 1–58.