OBJECTIVE: The aim of this in vitro study was to investigate the effect of pulpal perforation and Ankaferd Blood Stopper (ABS) treatment on the bond durability to dentin of a self-etch adhesive system.
MATERIALS AND METHOD: Forty non-carious extracted human molars were selected for microtensile bond strength test. Class I cavities (buccolingual width: 3 mm, mesiodistal width: 4 mm, depth: 3 mm) were prepared and specimens were randomly assigned to two main groups, one group with and the other without pulpal perforation. Half of the specimens in each group were treated with ABS and all specimens were restored with Clearfil Protect Bond (CPB) and a composite resin (Clearfil Photo Posterior). Then the teeth in all groups were assigned to two for 24 h and 12 month periods. Specimens of the 12 month group were stored in a moist condition under a simulated pulpal pressure of 15 cmH2O. After storage, all specimens were subjected to a microtensile bond strength test. The data were analyzed by using Kruskal-Wallis and Mann Whitney U tests. Interface morphology of the groups was examined by using scanning electron microscopy (SEM).
RESULTS: Statistically significant differences were found between the ABS-treated and non-treated groups at either period (Bonferroni correction; p<0.0083); ABS reduced the microtensile bond strength to dentin of CPB. No significant differences were found between groups with and without pulpal perforation at both periods (p>0.0083)
CONCLUSION: In a simulated pulpal pressure system, no significant differences were found between the bond strength of specimens tested after a storage of 24 h or 12 months. However, ABS reduced the microtensile bond strength of CPB to dentin. When using ABS, dentin contamination should be avoided.
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, dentinin Ankaferd Blood Stopper (ABS) ile işlem görmesinin ve pulpa perforasyonunun bir kendinden pürüzlendirmeli adeziv sistemin bağlanma dayanımının devamlılığı üzerindeki etkilerinin in vitro olarak incelenmesidir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Mikrogerilim bağlanma dayanımı testi için 40 adet çürüksüz insan 3. büyük azı dişi kullanıldı. Dişlere Sınıf I kaviteler (bukkolingual genişlik: 3 mm, meziodistal genişlik: 4 mm, derinlik: 3 mm) açıldı. Kavite açılan dişler rastgele iki ana gruba ayrıldı ve bir grubun dişlerinde pulpa perforasyonu oluşturuldu. Her iki ana grupta dişlerin yarısı ABS ile işlem gördü ve sonra işlem gören ve görmeyen tüm örneklere Clearfil Protect Bond (CPB) uygulandıktan sonra kompozit rezin (Clearfil Photo Posterior) ile restore edildi. Tüm gruplardaki örneklerin yarısı 24 saat diğer yarısı ise 12 ay sonra değerlendirilmek üzere ayrıldı. On iki aylık gruptaki örnekler nemli ortamda ve 15 cm H2O’luk simüle pulpal basınç altında saklandı. Saklama süresi sonunda tüm örnekler mikrotensil bağlanma dayanımı testine tabi tutuldu. Verilerin istatistiksel analizi Kruskal-Wallis ve Mann Whitney U testleri ile yapıldı. Grupların ara yüz morfolojileri taramalı elektron mikroskopu (SEM) ile incelendi.
BULGULAR: Çalışma sonunda ABS ile işlem gören ve görmeyen gruplar arasında anlamlı fark bulundu (Bonferroni düzeltmesine göre; p<0.0083); ABS, CPB’nin dentine olan bağlanma dayanımını düşürdü. Ancak her iki saklama süresinde de perforasyonlu ve perforasyonsuz gruplar arasında fark bulunamadı (p>0.0083).
SONUÇ: Pulpal basıncın taklit edildiği bu sistemde 24 saat ve 12 ay bekleme sürelerinde CPB’nin derin dentine bağlanma dayanımında pulpa perforasyonun önemli etkisi görülmedi. ABS temas ettiği dentin üzerinde kalın bir tabaka oluşturmakta ve üzerine doğrudan uygulanan CPB’nin dentine bağlanmasına engel olmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Original Research Article |
Authors | |
Publication Date | February 25, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 Volume: 31 Issue: 1 |