Bu araştırmanın amacı; VIII.-XIII. yüzyıl zaman aralığında, Orta Asya Türk siyasal-yönetsel egemenlik coğrafyasında organize yerleşme ve ulaşım sistemi mekânsal yansımaları olarak örgütlendiği öngörülen Orta Asya Türk kent modellerinin zaman-mekân değişimi kapsamında işlevsel-mekânsal niteliklerinin tanımlanmasıdır. Araştırmanın dayanak noktası; Orta Asya coğrafyasının özgün koşulları, Türk kültüründeki askeri kökene dayanan Hakan ya da orduğ yerleşim geleneği, göçebe-yerleşik yaşam ortaklık ya da farklılıkları ve inanç sistemindeki değişim-dönüşüm sürecinin Türk kentlerinin mekânsal kurgusu ya da organizasyonları üzerinde biçimlendirici ya da yönlendirici etkileri olduğudur. Araştırmada, kitabe, metinler ve mitolojik kayıtlar gibi Orta Asya Türk kültür tarihinin özgün kaynaklarının, etnografik-arkeolojik bulgular eşliğinde ayrıntıda irdelenmesi ve elde edilen bulguların harita ve planlar üzerine aktarılmasına dayanan bir metodoloji kurgulanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Nisan 2013 |
Gönderilme Tarihi | 10 Nisan 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2005 Cilt: 20 Sayı: 2 |