Kimyasal tarım ilaçlarının insan ve çevre sağlığı açısından
ortaya çıkan zararları neticesinde, tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de oluşan
bilinçli kamuoyu baskısı, kimyasal pestisitlerden arı bitkisel ürünlerin
üretilmesi gerekliliğini ortaya koyarken, Erzincan ölçeğinde de sentetik
pestisitlerin yerine ikame edilebilecek insan
ve çevreye dost alternatif pestisitlerin neler olabileceği tartışılmaya başlanmıştır. Keza Erzincan’da, bitkisel tarım üretimi yapılan
alanlarında, en fazla sırasıyla herbisit,
fungusit, insektisit ve akarisit kullanıldığı ve son 12 yıl içerisinde, toplamda en fazla
61.600 kg ile 2013 yılında kullanıldığı görülmektedir. Bu kimyasal
pestisitlerden yıllara göre sırasıyla en fazla herbisitlerin 42.900 kg (2014),
fungusitlerin, 13.669 kg (2007), insektisitlerin,
6.589 kg (2013) ve akarisitlerin ise, 1.398 kg (2007) kullanıldığı belirlenmiştir.
Ülkemizin Avrupa birliği uyum yasaları
çerçevesinde tarımda kimyasal pestisit kullanma oranını düşürme mecburiyetinden
ötürü, kullanımı yasaklanan tarım ilaçlarının yerine insan ve çevreye dost biyopestisit
olarak bilinen biyolojik kökenli pestisitler tavsiye edilmektedir. Biyopestisitler
bitkisel, mikrobiyal, semiyokimyasal ve gen aktarılmış bitkiler olmak üzere 4
çeşittir. Ülkemizde daha çok bitkisel, semiokimyasal ve mikrobiyal kökenli
biyopestisitler kullanılmaktatır. Erzincan’da da organik tarım ve iyi tarım
uygulamaları yapan işletmeler bitkisel
kökenlilerden özellikle repellent etkili olan Azadirachta indica, semiyokimyasallardan feromon
tuzaklarını ve mikrobiyal kökenli olanlardan ise Bacillus thrungiensis ve ırklarını, tarımsal zararlıların mücadelesinde
sentetik-kimyasal pestisitlerin yerine kullanmaya başladıkları tespit
edilmiştir. Erzincan mikrokilima iklime sahip bir il ve sebze, meyve, tarla
bitkileri ve örtü altı seracılık için uygun bir ekolojiye sahip olup, tarımsal
üretimde, kimyasal pestisitlerin yerine biyolojik kökenli pestisitlerin
kullanılması tavsiye edilebilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Derleme Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 8 Issue: 3 |