İşbirliği sürecinde iş doyumu ve işe tutkunluk

Year 2022, Volume: 8 Issue: 2, 229 - 249, 24.06.2022

Uğur Demirci

https://doi.org/10.30855/gjeb.2022.8.2.003

Abstract

Bu araştırma Türkiye’de gerçekleştirilen güvenlik işbirliği projesi kapsamında görev yapan özel güvenlik görevlileriyle bu proje kapsamında görev yapmayanların işe tutkunluk ve iş doyumları arasında fark olup olmadığını tespit etmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Nicel paradigma çerçevesinde gerçekleştirilen araştırma betimsel tarama şeklinde desenlenmiştir. Araştırma evrenini Türkiye’nin batısında bir il olan Afyonkarahisar’da çalışan özel güvenlik görevlileri oluşturmaktadır. Araştırmada tam sayım kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Weiss ve arkadaşları (1967) tarafından geliştirilen iş doyumu ölçeği ve Schaufeli ve arkadaşları (2002) tarafından geliştirilmiş olan işe tutkunluk ölçeğini içeren anket formu kullanılmıştır. Araştırma neticesinde proje kapsamında görev yapan özel güvenlik görevlilerinin iş doyumu ve işe tutkunluk düzeylerinin bazı alt boyutlarda proje kapsamında görev yapmayanlardan daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.

Keywords

Özel güvenlik, İşbirliği, iş doyumu, işe tutkunluk

Supporting Institution

Özel Güvenlik Denetleme Başkanlığı

Job satisfaction and work engagement during the cooperation process

Abstract

The research was carried out to determine whether there is a difference between the job satisfaction and work engagement of private security officers working within the scope of the security cooperation project carried out in Turkey and those who do not work within the scope of the project. The research which was carried out within the framework of the quantitative paradigm was planned as a descriptive survey. The universe of the research consists of private security officers working in Afyonkarahisar, is an province in western Turkey. The full count sample was used in the study. In the research, a questionnaire form was used as a data collection tool which contain Job Satisfaction Scale developed by Weiss et al. (1967) and work engagement scale developed by Schaufeli et al. (2002). As a result of the research, it was determined that the job satisfaction and job engagement levels of the private security officers working within the scope of the project were higher in some sub-dimensions than those who did not work within the scope of the project.

Keywords

private security, cooperation, job satisfaction, work engagement

References

• Acaray, A. (2019). Öz kendilik değerlendirmesinin presenteeism üzerine etkisinde çalışmaya tutkunluğun aracı rolü. İşletme Araştırmaları Dergisi, 11(2), 890-904.
• Allam, Z. ve Habtemariam, R. (2009). Job involvement: A brief of literature. Management and labour studies, 34(3), 397-404.
• Altinoz, M., Cakiroglu, D. ve Cop, S. (2012). The effect of job satisfaction of the talented employees on organizational commitment: A field research. Procedia-Social and Behaviroal Sciences, 58, 322-330.
• Anafarta, N. (2015). Algılanan örgütsel destek ve işten ayrılma niyeti ilişkisi: İş tatmininin aracılık rolü. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 26(79), 112-130.
• Ardıç K. ve Polatçı S. (2009). Tükenmişlik sendromu ve madalyonun öbür yüzü: İşle bütünleşme. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32, 21-46.
• Arslan, E.T. ve Demir, H. (2017). İşe angaje olma ve iş tatmini arasındaki ilişki: Hekim ve hemşireler üzerine nicel bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi, 24(2), 371-389.
• Aşan, Ö. ve Erenler, E. (2008). İş tatmini ve yaşam tatmini ilişkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(2), 203-216.
• Atilla, G. ve Yıldırım, G. (2019). Öznel iyi oluş halinin işe tutkunluğa etkisi: Sinop ili tekstil sektörü örneği. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(2), 188-205.
• Avcı, N. (2008). Konaklama işletmelerinde örgütsel öğrenme, iş tutumları ve örgütsel sapma arasındaki ilişkinin analizi (Yayınlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Bakan, İ., Büyükbeşe, T., Ersahan, B. ve Sezer. B. (2014). Effects of job satisfaction on job performance and occupational commitment. International Journal of Management & Information Technology, 9(1), 1472-1480.
• Barutçugil, İ. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
• Başaran, M. ve Güçlü, N. (2018). Okul yöneticilerinin yönetim biçimleri ile öğretmenlerin iş doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. GEFAD/GUJGEF, 38(3), 949-963.
• Benligiray, S. ve Demirci, U. (2020). Özel güvenlik sektöründe çalışanların örgütsel politika algıları ile işten ayrılma niyetleri arasındaki ilişkiye iş doyumlarının aracılık etkisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(4), 23-50.
• Bhatt, D.J. (1997). Job stress, job involvement and job satisfaction of teachers: A correlational study. Indian Journal of Psychometry and Education, 28(2), 87-94.
• Bilge, F., Akman, Y. ve Kelecioğlu H. (2007). Öğretim elemanlarının iş doyumlarının incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 32–41.
• Bitmiş, M., Güney, S. ve Demirel, H. (2014). İletişim doyumu verimlilik ilişkisinde örgütsel bağlılık ve iş tatmininin rolü: Çoklu aracılı bir model testi. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(2), 57-74.
• Bolelli, M. (2019). İşe tutkunluk ile öznel iyi olma ilişkisinde kuşakların etkilerinin incelenmesi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(35), 247-272.
• Bozkurt, A., Daşdemir, İ., Karakaya, S. ve Şahin, H.A. (2018). Sakarya ili kavak üreticilerinin iş doyumunu etkileyen faktörler. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 20(3), 609-617.
• Bozkurt, Ö. ve Yemenici, A.D. (2020). Çalışanların işe tutkunluğu ile kendilik algısı arasındaki ilişkinin incelenmesi: Düzce ili imalat sanayi örneği. Çalışma İlişkileri Dergisi, 11(1), 18-33.
• Böckerman, P. ve Ilmakunnas, P. (2012). The job satisfaction-Production nexus: A study using matched survey and register data. ILR Review, 65(2), 244-262.
• Brown, S.P. ve Leigh, T.W. (1996). A new look at psychological climate and its relationship to job involvement, effort and performance. Journal of Applied Psychology, 81(4), 358-368.
• Cerit Soydan, F. ve Bahçecik, A.N.(2018). Hemşirelerin çalışmaya tutkunluk düzeylerinin incelenmesi. Journal of Human Sciences, 15(4), 2289-2304.
• Chinwokwu, E. C. (2018). An assessment of the relationship between private security companies and the police in crime prevention in Lagos Metropolis, Nigeria. International Journal of Police Science & Management, 20 (1), 80-93.
• Çankır, B. ve Semiz Çelik, D. (2018). Çalışan performansı ve mali performans: Pozitif ses çıkarma, psikolojik iyi-oluş ve çalışmaya tutkunluk ile ilişkileri ve otel işletmeleri örneği. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 54-67. Çekmecelioğlu, H.G. (2006). İş tatmini ve örgütsel bağlılık unsurlarının yaratıcılık üzerindeki etkileri. İktisat İşletme ve Finans, Bilgesel Yayıncılık, 21 (243), 120-131.
• Dağdeviren, N., Musaoğlu, Z., Ömürlü, İ. K. ve Öztora, S. (2011). Akademisyenlerde iş doyumunu etkileyen faktörler. Balkan Med J, 28, 69-74.
• Davis, K. (1988). İşletmede insan davranışı (Örgütsel Davranış) (Çev: Kemal Tosun vd.). İstanbul: İ.Ü. İşletme Fakültesi Yayın No: 199, 95.
• DeCarufel, A. ve Schaan, J.L. (1990) The impact of compressed work weeks on police job involvement. Canadian Police College, 14, 81-97.
• Demirci, U. (2019a). Özel güvenlik polis işbirliğinin özel güvenlik görevlilerinin iş doyumları üzerine etkisi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 11(1), 490-503.
• Demirci, U. (2019b). The effect of private security police cooperation perception on private security officers’ Professional commitment level. The International Journal of Business & Management, 7(4), 71-81.
• Demirci, U. (2019c). İş doyumu ile işten ayrılma niyeti ilişkisine istihdam şekillerinin etkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(62), 1246-1258.
• Demirci, U. (2020a). Türkiye’de polis özel güvenlik işbirliği örneği-KAAN: Bir eylem araştırması. 4.Uluslararası Marmara Sosyal Bilimler Kongresi’nde sunulan tam metin bildiri, 423-442.
• Demirci, U. (2020b). Polis-özel güvenlik işbirliği, öncülleri, sonuçları: Bir alan yazın taraması. 18.Uluslararası Türk Dünyası Sosyal Bilimler Kongresinde sunulan tam metin bildiri. 871-880.
• Demirci, U. (2021). Polis özel güvenlik işbirliğinin özel güvenlik görevlilerinin iş stresleri üzerine etkisi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi. (Yayın sürecinde)
• Doğan E. (2002). Çalışanların işine cezbolması: Dönüştürücü liderlik tarzının lidere olan güvenin güçlenmesine ve negatif / pozitif duygulanımın etkileri (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Doğan, M. ve Akandere M. (2019). Taekwondo antrenörlerinin iş doyumu ve tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(2), 154-162.
• Duxbury, M.L., Armstrong, G.D., Drew, D.J. ve Henli, S.J. (1984). Head nurse leadership style with staff nurse burn out and job satisfaction in Neonatal Intensive Care Unit. Nurs Res, 33(2), 97-101.
• Duygulu, E. ve Eroğluer, K. (2006). Örgüt kültürünün çalışanların iş doyumuna etkisi: Bir firma uygulaması. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(2), 1-21.
• Eğinli A. T. (2009). Çalışanlarda iş doyumu: Kamu ve özel sektör çalışanlarının iş doyumuna yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23, 35-53.
• Erkal, P. (2019). İç girişimciliğin işe tutkunluğa etkisinde birey-örgüt uyumunun aracılık rolü. İşletme Araştırmaları Dergisi, 11(4), 2812-2823.
• Erkal, P. (2021). Örgütsel destek algısının işe tutkunluk üzerindeki etkisi: Cinsiyetin düzenleyici rolü. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 19(1), 37-56.
• Filiz, Z. (2014). Öğretmenlerin iş doyumu ve tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(23), 157-172.
• Fraenkel, J.R. ve Wallen, N.E. (2006). How to desing and evaluate research in education. New York: McGaw-Hill International Edition.
• George, D. ve Mallery, P. (2003). SPSS for Windows step by step: A simple guide and reference. 11.0 update (4th Ed.). Boston: Allyn & Bacon.
• Hatipoğlu, S. ve Örücü, E. (2018). Psikolojik güçlendirmenin çalışmaya tutkunluk üzerindeki etkisi: Sağlık sektörü çalışanlarına yönelik bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 16(4), 98-115.
• Hoboubi, N., Choobineh, A., Ghanavati, F.K., Keshavarzi, S. ve Hosseini, A. A. (2017). The impact of job stress and job satisfaction on workforce productivity in an Iranian Petrochemical Industry. Safety and Health at Work, 8(1), 67-71.
• Hoppock, R. (1937). Job satisfaction of psychologists. Journal of Applied Psychology, 21(3), 300-303.
• Ismail, A. ve ABD Razak, M.R. (2016). Effect of job satisfaction on organizational commitment. Management & Marketing, 14(1), 25-40.
• İlgün Kamanlı, A. (2015). Girişimci yöneticinin işe tutkunluk ve liderlik tarzının çalışanların performans algıları üzerine etkisi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• İyem, C., İyem, B. ve Yılmaz, C. (2017). Çalışanlarda iş doyumu: Kamu ve özel sektör karşılaştırması. III.IBANESS Kongreler Serisinde sunulan tam metin bildiri, 1041-1047.
• Jaswant, V. ve Naveen, K. (1997). Job stress and job involvement among bank employees. Indian Journal of Applied Pychology, 34(2), 33-38.
• Joshi, G. (1998). Job satisfaction, job involvement and work involvement among the employees of private and public sector. Psychological Studies, 43(3), 85-90.
• Kahn, William A. (1990). Psychological conditions of personal engagement and disengagement at work. Academy of Management Journal, 33(4), 693-724.
• Kahya, C. (2013). Örgütsel sinizm, iş performansını etkiler mi? İş tatmininin aracılık etkisi. Global Journal of Economics and Business Studies, 2(3), 34-46.
• Kanungo, R.N. (1982). Measurement of job and work involvement. Journal of Applied Psychology, 67(3), 341-349.
• Kaplanseren, S. ve Örücü, E. (2018). İşe tutkunluğun örgütsel vatandaşlığa etkisi: Otel çalışanları üzerine bir araştırma. Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 1-19.
• Karakuyu, A. ve Bedir, A. (2020). Özel güvenlik görevlilerinin iş doyum düzeylerine göre şiddet eğilimlerinin incelenmesi. Uluslararası Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırma Dergisi,7(53), 1086-1091.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kartal, N. (2017). Sağlık çalışanlarında işe cezbolma: Üniversite, kamu ve özel hastanelerde bir uygulama. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 20(3), 329-345.
• Kelecek, S., Altıntaş, A., Kara, F. ve Aşçı, F.H. (2015). Fitness liderlerinin iş ve yaşam doyumunun belirlenmesinde tutkunluğun rolü: Ankara ili örneği. Spor Bilimleri Dergisi, 26(1), 9-17.
• Keser, A. (2006). Çağrı merkezi çalışanlarında iş yükü düzeyi ile iş doyumu ilişkisinin araştırılması. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(1), 100-119.
• Knoop, R. (1995). Relationships among job involvement, job satisfaction, and organizational commitment for nurses. The Journal of Psychology, 129(6), 643-649.
• Korkmaz, F. (2018). Babacan (Paternalist) liderlik davranışının örgütsel özdeşleşme üzerindeki etkisinde çalışanların işe tutkunluk düzeylerinin aracılık rolü: Kamu ve özel sektör karşılaştırmalı bir analiz (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırıkkale.
• Köse, A. (2015). İşe angaje olma ile örgütsel destek algısı ve örgüt iklimi arasındaki ilişki (Kahramanmaraş İli Örneği) (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kahramanmaraş.
• Law Enforcement-Private Security Consortium. (2009). OPERATION PARTNERSHIP. Trends and Practices in Law Enforcement and Private Security Collaborations. Washington, D.C.: U.S. Department of Justice. Erişim tarihi: 01.06.2021 https://info.publicintelligence.net/PublicPrivatePolicing.pdf.
• Machado-Taylor, M. L. A. (2014). Cross national study of job satisfaction of academics in Portuguese Higher Education. Universidade em Debate, 2(1), 38–50.
• Maslach, C. ve Leiter, M.P. (1997). The truth about burnout: How organizations cause personal stress and what to do about it. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
• Mishra, A.K. ve Wagh, A. (2004). A comparative study of job involvement among business executives. Indian Journal of Training and Development, 34(2), 79-84.
• Nalla, M. K., Madan, M. ve Mesko, G. (2009). The role of perceived relationships between Slovanian police officers vis-a-vis private security personnel in predicting job satisfaction. VARSTVOSLOVJE, 11(2), 329-344.
• Orhan, E. (2020). İşveren marka algısının çalışmaya tutkunluk üzerine etkisi ve pozitif psikolojik sermayenin düzenleyici rolü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Şeyh Edebali Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bilecik.
• Orhaner, E. ve Mutlu, S. (2018). Sağlık personelinin iş tatmininin motivasyon üzerine etkisi. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 4(1), 74-93.
• Örücü, E., Yumuşak, S. ve Bozkır, Y. (2006). Kalite yönetimi çerçevesinde bankalarda çalışan personelin iş tatmini ve iş tatminini etkileyen faktörlerin incelenmesine yönelik bir araştırma. Yönetim ve Akademi, 13(1), 39-51.
• Ötken, A. B. ve Erben, G. S. (2010). Investigating the relationship between organizational identification and work engagement and the role of supervisor support. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(2), 93-118.
• Öz, K. (2016). Örgütsel güven ve çalışmaya tutkunluk arasındaki ilişkide örgütsel özdeşleşmenin rolü: Bankacılık sektöründe bir uygulama. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Özdamar, K. (2002). Programlarla istatistiksel veri analizi-1. 4.Baskı. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
• Özdemir, F. (2006). Örgütsel iklimin iş tatmin düzeyine etkisi: tekstil sektöründe bir araştırma (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Özer, P. S. ve Urtekin, G.E. (2007). Örgütsel adalet algısı boyutları ve iş doyumu ilişkisi üzerine bir araştırma. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28, 107-125.
• Özkalp, E. ve Meydan, B. (2015). Schaufeli ve Bakker tarafından geliştirilmiş olan işe angaje olma ölçeğinin Türkçede güvenilirlik ve geçerliliğinin analizi. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 17(3), 04-19.
• Öztürk, Z. (2019). Öğretmenlerin örgütsel imaj algıları ile işe tutkunluk düzeyleri arasındaki ilişki (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Paullay, I., Alliger, G. ve Stone-Romero, E. (1994). Construct validation of two instruments designed to measure job involvement and work centrality. Journal of Applied Psychology, 79, 224-228. https://doi.org/10.1037/0021-9010.79.2.224
• Pelenk, S.E. (2018). İş yeri maneviyatı, çalışmaya tutkunluk ve iş stresi arasındaki ilişki: Sağlık sektörü çalışanları ile bir araştırma. ICOAEF’18 IV. International Conference on Applied Economics and Finance’da sunulan tam metin bildiri, 751-760.
• Polat Dede, N. Yılmaz, G. ve Karaca Çakınberk, A. (2014). İş-aile çatışması ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişki üzerinde işe tutkunluğun aracı etkisi. Munzur Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(5), 121-142.
• Polat, Ö., Tuysuz, M. ve Yener, R. (2018). Çalışmaya tutkunluğun motivasyona etkisi: Türkiye’deki vakıf üniversitesi kütüphaneleri örneği. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(3), 191-206.
• Robinson, D., Perryman, S. ve Hayday, S., (2004). The drivers of employee engagement. Institute for Employement Studies. Erişim adresi: https://www.employment-studies.co.uk/system/files/resources/files/408.pdf Erişim tarihi: 15.06.2021.
• Sabuncuoğlu, E.T. (2008). Rol çatışmasının ve rol belirsizliğinin tükenmişlik ve iş doyumu üzerindeki etkilerinin incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23(1), 35-49.
• Schaufeli W. ve Arnold B. B. (2004). Job demands, job resources, and their relationship with burnout and engagement: a multi-sample study. Journal of Organizational Behavior, 25, 293–315.
• Schaufeli, W. B., Salanova, M., González-Romá, V. ve Bakker, A. B. (2002). The measurement of engagement and burnout: A two sample confirmatory factor analytic approach. Journal of Happiness Studies, 3, 71–92.
• Sevimli, F. ve İşcan, Ö.F. (2005). Bireysel ve iş ortamına ait etkenler açısından iş doyumu. Ege Akademik Bakış Dergisi, 5(1), 55-64.
• Sökmen, A. (2020). Lider üye etkileşimi, iş tatmini ve örgütsel özdeşleşme ilişkisi: Ankara’daki otel işletmelerinde amprik bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8(3), 2132-2143.
• Şahin, H. (2019). Çalışmaya tutkunluk ve iş yükünün işte yaşam kalitesi üzerine etkisi: 112 acil sağlık hizmetleri çalışanları örneği (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi İşletme Enstitüsü, Sakarya.
• Şahin, İ. (2013). Öğretmenlerin iş doyumu düzeyleri. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 143-168.
• Şahin, S. ve Çankır, B. (2018). İş tatmininin iş performansına etkisinde çalışmaya tutkunluğun aracı rolü: Satış ve pazarlama sektöründe bir araştırma. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 17.UİK Özel Sayısı, 389-402.
• Şahin, S. ve Çankır, B. (2019). Sürdürülebilir kalite algısı ve iş performansı: Çalışmaya tutkunluğun aracı rolü. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28(3), 196-211.
• Şen, N. (2019). Liderlik özelliklerinin işe tutkunluk üzerindeki etkisine yönelik bir araştırma. BEÜ İİBF AİD., 4(2), 264-282.
• Şeşen, H. (2010). Adalet algısının tükenmişliğe etkisi: İş tatmininin aracı değişken rolünün yapısal eşitlik modeli ile testi. Savunma Bilimleri Dergisi, 9(2), 67-90.
• Şeşen, H. ve Basım, H.N. (2010). Çalışanların adalet algısının örgütsel vatandaşlık davranışlarına etkisi: İş tatmininin aracılık rolü. ODTÜ Gelişme Dergisi, 37, 171-193.
• Tekiner, M.A. ve Harputlu, M. (2020). Özel güvenlik polis işbirliğinin özel güvenlik görevlilerinin işten ayrılma niyetleri üzerine etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 19(76), 2056-2067.
• Tekingündüz, S., Top, M. ve Seçkin, M. (2015). İş tatmini, performans, iş stresi ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Hastane örneği. Verimlilik Dergisi, 4, 39-64.
• Tengilimoğlu, D. ve Yiğit, A. (2005). Hastanelerde liderlik davranışlarının personel iş doyumuna etkisini belirlemeye yönelik bir alan çalışması. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 8(3), 374-400.
• Thakur, M. (2007). Job satisfaction in banking: A study of private and public sector banks. The Icfai Journal of Bank Management, 6 (4), 60-68.
• Top, M. (2012). Hekim ve hemşirelerde örgütsel bağlılık, örgütsel güven ve iş doyumu profili. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi. 41(2), 258-277.
• Turgut T. (2010). Çalışmaya tutkunluk (Ed. Güler İslamoğlu), 1. Baskı. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Turgut, T. (2011). Çalışmaya tutkunluk: İş yükü, esnek çalışma saatleri, yönetici desteği ve iş-aile çatışması ile ilişkileri. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(3-4), 155-179.
• Turgut, T. (2013). Başarı hedef yönelimleri ve iş özelliklerinin çalışmaya tutkunluk üzerindeki katkıları. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 42(1), 1-25.
• Ulutaş, M., Kalkan, A. ve Bozkurt, Ö.Ç. (2015). Birey örgüt uyumunun iş doyumu ve örgüte bağlılık üzerine etkisi. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 17(1), 141-160.
• Weiss, D.J., Dawis, R.W., England, G.W. ve Lofquist, L.H. (1967). Manual for the Minnesota Satisfaction Quesitionnaire. http://vpr.psych.umn.edu/sites/g/files/pua2236/f/monograph_ xxii_-_manual_for_the_mn_satisfaction_questionnaire.pdf, Erişim tarihi: 15.05.2020
• Yelboğa, A. (2007). Bireysel demografik değişkenlerin iş doyumu ile ilişkisinin finans sektöründe incelenmesi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 1-18.
• Yelboğa, A. (2012). Örgütsel adalet ile iş doyumu ilişkisi: Amprik bir çalışma. Ege Akademik Bakış, 12(2), 171-182.
• Yeşilyurt, H. ve Koçak, N. (2014). İş doyumu ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişkinin otel işletmeleri açısından incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(2), 303-324.