EVALUATION OF THE LIFE STUDIES CURRICULUM IN TERMS OF TEACHERS OPINIONS

Year 2019, , 38 - 52, 30.04.2019

Mehmet Sağlam , Ozgur Babayiğit , Ayhan Gökçe , Ömer Yılmaz

https://doi.org/10.46778/goputeb.417214

Cited By: 4

Abstract

The aim of this
research is to evaluate the life science lesson curriculum according to teacher
opinions. The research was carried out by means of phenomonology from
qualitative research methods. The study group of the study is composed of 32
class teachers working in Yozgat, Sorgun and Esenli Township. Semi-structured
interview technique was used as data collection tool. The data were analyzed
for content. The data based on the findings are categorized and indicated in
the charts. According to the results of the research; they emphasized that the
achievements of the lecture curriculum are mainly adaptable to life. They have
stated that environmental conditions, familial conditions and individual
circumstances can create difficulties in applying these gains, that some
concepts are abstract, and some gains are above the class level. Even though
some of the teachers have emphasized that the longer the duration of the topics
is, the more the majority periods are sufficient. Teachers who emphasized that
the course and workbooks should be more qualified, reported that the materials
were not sufficient. Most teachers are based on questions and answers,
observation forms and in-class and out-of-class activities on assessment and
evaluation. They use tests, space filling, true-false, matching, and open-ended
questions. Teachers generally use standard assessment and assessment methods.
As for the sufficiency of Atatürk's subjects, majority stated that it is
sufficient to reflect the national feelings of Atatürk and to be associated
with Kemalism. Teachers have indicated that the program should be more relevant
to daily life in order to contribute to the program. They stated that the
visuals and activities of the textbooks should be better. They stated that the
program should be more flexible. Suggestions were made within the scope of the
research results.

Keywords

Knowledge of life, teaching, program, teacher, opinion

2017 YILI HAYAT BİLGİSİ DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMININ ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

Abstract

Bu araştırmanın amacı hayat Bilgisi dersi öğretim programının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesidir. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden fenomonoloji yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Yozgat Merkez, Yozgat Sorgun ve Sorgun Esenli Kasabasında görev yapmakta olan 32 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Ulaşılan veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. Elde edilen bulgulara dayalı veriler kategorize edilerek çizelgelerde belirtilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre öğretmenler;  ağırlıklı olarak hayat bilgisi dersi öğretim programındaki kazanımları hayata uyarlanabildiğini belirtmişlerdir. Çevresel şartların, ailesel şartların ve bireysel şartların bu kazanımların uygulanmasında zorluk oluşturabildiğini, bazı kavramların soyut kaldığını, bazı kazanımların ise sınıf seviyesinin üstünde olduğunu belirtmişlerdir. Konuların fazla sürelerin ise az olduğu bazı öğretmenler tarafından vurgulanmasına rağmen çoğunluk süreleri yeterli görmektedir. Ders ve çalışma kitaplarının daha nitelikli olması gerektiği üzerinde duran öğretmenler materyallerinin yeterli olmadığını bildirmişlerdir.  Öğretmenlerin çoğu ölçme ve değerlendirmede soru-cevap, gözlem formları ve sınıf içi ve dışı etkinlikleri baz almaktadır. Bunların yanında test, boşluk doldurma, doğru-yanlış, eşleştirme ve açık uçlu soruları kullanmaktadırlar. Öğretmenler genel olarak standart ölçme ve değerlendirme yöntemlerini kullanmaktadırlar.  Atatürkçülük konularının yeterliliği konusunda çoğunluk yeterli bulmakla birlikte Atatürk'ün hayatının yanında milli duyguları yansıtacak konuların işlenmesi ve Atatürkçülükle ilişkilendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Öğretmenler programa katkı amaçlı olarak programın günlük yaşam ile daha ilişkili olması gerektiğini belirtmişlerdir. Ders kitaplarının görsellerinin ve etkinliklerinin daha iyi olması gerektiğini belirtmişlerdir. Programın daha esnek olması gerektiğini belirtmişlerdir. Araştırma sonuçları kapsamında önerilerde bulunulmuştur.

Keywords

Hayat bilgisi, öğretim, program, öğretmen, görüş

References

• Alak, G. ve Nalçacı, A. (2012). Hayat bilgisi öğretim programı öğelerinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Buca Faculty of Education Journal, (33), 36-51.
• Aykaç, N. (2011). Hayat bilgisi dersi öğretim programında kullanılan yöntem ve tekniklerin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Sinop ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(1), 113-126.
• Belet, Ş. D. (2008). Hatay bilgisi dersi öğretim programı. Yaşar, Ş. (Ed.), Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi (ss. 21-40). Eskişehir, Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 937.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (12. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Christensen, L., B., Johnson, R., B. Ve Turner, L., A. (2015). Araştırma yöntemleri desen ve analiz (Çev. Edt: Ahmet Aypay). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Creswell, J. W. (2012). Educational research: planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4th ed.). Boston: Pearson Education, Inc.
• Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (Çeviri Editörleri: Yrd. Doç. Dr. Mesut BÜTÜN, Yrd. Doç. Dr. Selçuk Beşir DEMİR). Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Deveci, H. (2008). Hatay bilgisi dersinin tanımı, kapsamı ve ilköğretim programındaki yeri. Yaşar, Ş. (Ed.), Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi (ss. 1-19). Eskişehir, Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 937.
• Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. (Çev.: A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Gliner, J. A., Morgan, G. A., ve Leech, N. L. (2015). Uygulamada araştırma yöntemleri: desen ve analizi bütünleştiren yaklaşım (Çev. Ed.: Selahattin Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kaf, Ö. G. Ö. (2000). Hayat bilgisi dersinde bazı sosyal becerilerin kazandırılmasında yaratıcı drama yönteminin etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(6).173-184.
• Kazu, H., ve Aslan, S. (2012). Birleştirilmiş sınıf öğretmenlerinin hayat bilgisi dersi öğretim programına yönelik görüşlerinin incelenmesi (nitel bir araştırma). Turkish Studies, 7(2), 693-706.
• Korkmaz, İ. (2006). Yeni ilköğretim birinci sınıf programının öğretmenler tarafından değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (16), 419-431.
• MEB. (2005). İlköğretim 1, 2 ve 3. sınıflar hayat bilgisi dersi öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
• MEB. (2018). Hayat bilgisi dersi öğretim programı (ilkokul 1, 2 ve 3. sınıflar). Ankara.
• MEKB (Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığı) (2009). İlkokul (temel eğitim ı. Kademe) hayat bilgisi öğretim programı (1.,2., ve 3. Sınıflar).
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (Çev. Ed.: Selahattin Turan). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Öztürk, T., ve Kalafatçı, Ö. (2016). İlkokul hayat bilgisi dersi öğretim programının uygulanabilirliğinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 58-74.
• Palavan, Ö., ve Başar, E. (2014). Hayat bilgisi dersinde beyin temelli öğrenmenin öğrencilerin başarılarına ve kalıcılığa etkisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(1). 165-178.
• Tay, B., ve Yıldırım, K. (2013). Bilgisayar destekli öğretimin hayat bilgisi öğretimi dersinde başarıya etkisi ve yönteme ilişkin öğretmen adaylarının görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1). 84-110.
• Tuncer, U. (1999). Hayat Bilgisi ve sosyal bilgiler öğretiminde karşılaşılan içerik ve öğrenme sorunları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(6), 41-46.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.