Antrenörlerin Öz Yeterlilik ve Antrenörlüğe Yönelik Tutum Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Yıl 2022, , 662 - 676, 30.06.2022

Cemil Sağlam Abdulkerim Çeviker

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1097639

Cited By: 2

Öz

Bu çalışmanın amacı, Orta Karadeniz bölgesinde yer alan 5 ilde (Çorum, Samsun, Amasya, Ordu, Tokat) 2020/2021 sezonu için vizeli ve lisanslı farklı branşlardaki antrenörlere; antrenörlerin öz yeterlilikleri ile antrenörlerin tutum düzeylerinin arasındaki ilişkiyi incelenmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmamızda ölçme aracı olarak (Koçak,2020).tarafından geliştirileren Antrenörlüğe Yönelik Tutum Ölçeği ile (Koçak, 2020) tarafından geliştirilen Antrenör Öz Yeterlik Ölçeği kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen veriler SPSS 22.0 programı ile değerlendirilmiştir. Verilerin normal dağılımdan gelip gelmediğine kolmogorov-smirnov testi ile bakılmıştır. Veriler parametrik şartları sağladığı durumda, bağımsız iki grup için independent samples T -Testi, ikiden fazla grup için F testi (ANOVA) ile analiz edilmiş olup, ikiden fazla gruplu karşılaştırmalar için ANOVA kullanılırken, hangi grubun diğerlerinden farklı olduğunu belirlemek için homojenlik varsayımının sağlayanlarda scheffe, homojenlik varsayımını sağlamayanlarda tamhane’s T 2 testleri kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkinin yönünün ve kuvvetinin belirlenmesinde pearson korelasyon analizi kullanılarak, yanılma düzeyi 0,05 olarak alınmıştır. Verilerin normal dağılım göstermediği tespit edilirse, iki gruplu karşılaştırmalar için Mann-Whitney U, çoklu grup karşılaştırması için kruskal Wallis testleri uygulanarak. Değişkenler arasındaki ilişkilerin test edilmesi için Spearman sıra sayılar korelasyon katsayısından faydalanılmış olup; Antrenörlük Öz yeterlilik toplam ve tüm alt ölçek puanları ile Antrenörlere yönelik tutum ölçekleri toplam ve tüm alt ölçek puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmuştur. Sonuç olarak çalışmamıza katılan antrenörler genel olarak yarısının 8 yıla kadar tecrübeye sahip oldukları görülmektedir. Antrenörlerin büyük bir oranı kamu sektöründe çalışan antrenörler olduğu, milli takım düzeyinde antrenörlük yapanların sayısının az olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmamda iller arasında AÖY ve alt ölçek puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir yeterlilik bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Antrenörlerin antrenörlük kademeleri arttıkça buna bağlı olarak performans yeterliliklerinde arttığı sonucuna ulaşılmıştır. 5. ve 4. kademe antrenörler diğer alt kademedeki antrenörlere göre daha çok performans yeterliliklerinin yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Antrenör, Öz Yeterlilik, Tutum

Analysıs of The Relatıonshıp Between The Self-Effıcıency and Attıtude Levels of Coachıng (Mıddle Black Sea Example

Öz

The aim of this study was to examine the relationship between self-sufficiency of coaches and attitude levels of coaches in different branches with visas and licenses for 2020/2021 season in 5 provinces (Corum, Samsun, Amasya, Ordu, Tokat) located in the Central Black Sea region. As a measurement tool in our research (Koçak,2020).the trainer self-efficacy scale developed by (Koçak, 2020) was used with the attitude scale towards coaching developed by. The data obtained in the study were evaluated using the SPSS 22.0 program. The kolmogorov-smirnov test looked at whether the data came from the normal distribution. In the case of parametric data that provides the conditions, two independent groups independent samples t-test F test for more than two groups (ANOVA) for comparisons of groups were analysed using ANOVA with more than two, which is different from the rest of the group to determine that the assumption of homogeneity in consultation scheffe, without the assumption of homogeneity provide Tamhane's T 2 test was used. In determining the direction and strength of the relationship between variables, the error level was taken as 0.05 using pearson correlation analysis. If it is determined that the data does not show normal distribution, Mann-Whitney U for two-group comparisons and kruskal Wallis tests for multiple-Group comparison are applied. The Spearman ordinal correlation coefficient was used to test the relationships between variables.; A statistically significant association was found between coaching self-sufficiency total and all subscale scores and attitude scales for coaches total and all subscale scores. As a result, half of the coaches participating in our study generally have up to 8 years of experience.It has been concluded that a large proportion of coaches are coaches working in the public sector, and that the number of those who coach at the national team level is small..In my research, it was concluded that there was no statistically significant qualification between AÖY and subscale scores between provinces..As coaches ' coaching levels increase, it has been concluded that their performance qualifications increase accordingly. 5. and 4. it has been concluded that tier coaches have higher performance qualifications than other lower tier coaches.

Anahtar Kelimeler

Coach, Self-Sufficiency, Attitude

Kaynakça

• Ağırbaş, İ. S., Erel, S. ve Belli, E. (2020). Antrenörlerin öz yeterlilikleri ile iletişim becerileri ilişkisi. Anatolia Sport Research, 1(1), 25-36. doi:10.29228/anatoliasr.3
• Akbal, M. (2016). Beden eğitimi öğretmenlerinin öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları ile öz yeterlikleri arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
• Altuntaş, E. A., Kul M. ve Karataş İ. (2016). Beden eğitimi öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları ile öz yeterlikleri arasındaki ilişki. International Journal of Contemporary Educational Studies, 2(2): 196-215. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/intjces/issue/31083/337097
• Bagozzi, R. P. and Burnkrant, R. E. (1985). Attitude organization and attitude behavior relation: A reply to Dillon and Kumar. Journal of Personality and Social Psychology, 49 1), 47-57. doi:10.1037/0022- 3514.49.1.47
• Bandura A. (1997). Self-efficacy in changing societies. In Bandura, A. (Ed.) Exercise of personal and collective efficacy in changing societies (pp. 1-45). New York, Cambridge University Pres.
• Bilgin, K.E. (2020). Halk oyunları oynayan üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ve sosyal bütünleşme düzeyleri arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Spor Yöneticiliği Anabilim Dalı, Konya.
• Budak, S. (2005). Psikoloji sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Canpolat, A.M. ve Çetinkalp, Z.K. (2011). İlköğretim II. kademe öğrenci sporcuların başarı algısı ve öz-yeterlik düzeyleri arasındaki ilişki. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi,13(1),14–19.Erişim adresi: https://app.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TVRJeU16TTRPQT09
• Cengiz R., Aytan K.G. ve Abakay U. (2012). Taekwondo Sporcularının Algıladığı Liderlik Özellikleri İle Öz Yeterlik Düzeyleri Arasındaki İlişki. E-Journal of New World Sciences Academy, 7(4), 69-78. Erişim adresi: https://docplayer.biz.tr/6221698-Taekwondo-sporcularinin-algiladigi-liderlik-ozellikleri-ile-oz-yeterlik-duzeyleri-arasindaki-iliski-ozet.html
• Ceylan, T., Ermiş, E., Ceylan, L. ve Erilli, N. A. (2020). Futbol hakemlerinin sargınlık ve öz yeterlik düzeylerinin incelenmesi. Journal of International Social Research, 13(75), 934-940. Erişim adresi: https://www.sosyalarastirmalar.com/archive/jisr-volume-13-issue-75-year-2020.html
• Cinpolat, T., Alıncak, F. ve Abakay, U. (2016). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının incelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi,1(1):38-47. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/gaunjss/issue/24425/258877
• Çakır, Ö. Kan, A. ve Sünbül, Ö. (2006). Öğretmenlik meslek bilgisi ve tezsiz yüksek lisans programlarının tutum ve özyeterlik açısından değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, (1), 36-47. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/161004
• Çapri, B. ve Çelikkaleli, Ö. (2008). Öğretmen adaylarının öğretmenliğe ilişkin tutum ve mesleki yeterlik inançlarının cinsiyet, program ve fakültelerine göre incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 33–53. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/92333
• Çeviker, A. (2017). Bedensel engelli spor kulüplerinde görev yapan antrenörlerin, antrenörlük mesleki etik ilkelere uyma düzeylerinin belirlenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı Doktora Tezi, Ankara.
• Demircioğlu, S. (2014). Örnek olaya dayalı öğrenme yönteminin lise öğrencilerinin fizik dersinde kavramsal anlamaları ve özyeterlik inançları üzerindeki etkileri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Demirtaş, H., Cömert, M. ve Özer N., (2011). Öğretmen adaylarının özyeterlik inançları ve öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları. Eğitim ve Bilim, 36(159), 96-111. Erişim adresi: http://eb.ted.org.tr/index.php/EB/article/view/278
• Dinçer, E. (2019). Beden eğitimi öğretmenlerinin beden eğitimi öğretmenliği mesleğine yönelik tutumlarının ölçülmesi/Muş ili örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Elazığ.
• Durdubaş, D., Kelecek, S. ve Koruç, Z . (2020). Türk Antrenörlerin Spor Psikolojisine İlişkin Bilgi Düzeyleri ve Tutumları. Spor Bilimleri Dergisi, 30 (4) , 146-157. doi: 10.17644/sbd.551298.
• Erdemli, E. (2019). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin mesleğe yönelik tutumu ile serbest zaman doyum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
• Etiler İ. E. (2017). Sekiz haftalık antrenmanda sözel geribildirimin, basketbolda turnike, top sürme, yaşam doyumu ve özyeterlik üzerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin.
• Feltz, D. L., Chase, M. A., Moritz, S. E., & Sullivan, P. J. (1999). A conceptual model of coaching efficacy: Preliminary investigation and instrument development. Journal of Educational Psychology, 91, 765-776.
• Green, B.C. (2008). Sports as an Agent for Social and Personal Change. In V. Girginov (Ed.) Management of Sport Development. Oxford, UK: Elsevier pp:129-146.
• Güllü, M. (2007). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi dersine ilişkin tutumlarının araştırılması (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Hoy, W. K. and Woolfolk, A. E. (1993). Teacher's sense of efficacy and the organizational health of schools. Elementary School Journal, 93, 355-372. Erişim adresi: doi:10.1086/461729
• Kayhan, R. F. ve Erdem, K. (2019). Spor eğitimi alan üniversite öğrencilerinin antrenörlük mesleğine tutumlarının incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(68): 1415-1421. Erişim adresi: https://www.sosyalarastirmalar.com/articles/investigation-of-attitudes-of-university-students-studying-sports-education-to-coaching-profession.pdf
• Kızılet A.(1991). Profesyonel futbol takımlarında genç takımların yeniden teşkilatlanması türkiye için alt yapı modeli (Yayınlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi. İstanbul.
• Koçak, Ç. (2020). Antrenör öz yeterlik ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 25(4), 313-329. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/gbesbd/issue/57046/764452
• Konter, E. (2006). Bir lider olarak antrenör. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Muratlı, S. (2007). Antrenman bilimi yaklaşımıyla çocuk ve spor. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Nwankwo B.C. and Onyishi I.C. (2012). Role of self-efficacy, gender and category of athletes in coping with sports stres. IFE Psychologia: An International Journal, 20(2), 94-101. Erişim adresi: https://hdl.handle.net/10520/EJC124277
• Oğuz, A. ve Topkaya, N. (2008). Ortaöğretim alan öğretmenliği öğrencilerinin öğretmen özyeterlik inançları ile öğretmenliğe ilişkin tutumları. Akademik Bakış,14(1), 23–36. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/284032511_Ortaogretim_Alan_Ogretmenligi_Ogrencilerinin_Ogretmen_Ozyeterlik_Inanclari_Ile_Ogretmenlige_Iliskin_Tutumlari
• Ongan H.T. ve Demiröz D. M. (2010). Akademik futbol, futbolda rekabet –başarı ilişkisi. İstanbul: Hiperlink Yayınları.
• Sarı İ.(2013). Güreşçilerin motivasyonu ve özyeterlikleri ile antrenörlerin liderlik davranışlarının ilişkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Kocaeli Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.
• Tatlıcı M, Kırımoğlu H (2008). Atletizm antrenörlerinin mesleki tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Beden Egitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 34–47. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/bsd/issue/53631/715475
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Tepe, D. (2011). Okulöncesi öğretmenlerinin öz yeterlik inançlarını belirleme ölçeği geliştirme (Yayınlanmamış doktora tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur.
• Tepeköylü, Ö., Soytürk, M. ve Çamlıyer, H. (2009). Beden Eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin (BESYO) iletişim becerisi algılarının bazı değişkenler açısından üniversitede sporcu öğrencilerle spor yapmayanların iletişim becerisi düzeylerinin incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(3), 115-124. doi: 10.1501/Sporm_0000000160
• Terzi, A. R. ve Tezci, E. (2007). Necatibey eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 47(52), 593-614. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/kuey/issue/10345/126722
• Toklu, O. (2010). Tenis Antrenörlerinde liderlik özellikleri ve öz yeterlilik arasındaki ilişkinin belirlenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Spor Yöneticiliği Ana Bilim Dalı, Konya.
• Türedi, E. (2015). Özyeterlik, benlik saygısı ve atılganlık düzeyi ilişkisi -cinsiyet ve deneyim süresi açısından resmi okul ve özel okul öğretmenleri üzerine bir araştırma(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Toros Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Ülgen, G. (1995). Eğitim psikolojisi: birey ve öğrenme. Ankara: Bilim Yayınları.
• Yalız, D. (2010). Anadolu üniversitesi beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümü öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının karşılaştırılması. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(1), 7-14. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/cbubesbd/issue/32230/357791