Sözleşmenin uyarlanması, sözleşmenin kurulması anında taraflarca öngörülmeyen ve öngörülmesi de beklenmeyen olguların meydana gelmesi sebebiyle karşılıklı edimler arasındaki dengenin bozulması hâlinde gündeme gelir. 818 sayılı Borçlar Kanunu (BK) döneminde eser sözleşmesi bakımından açıkça öngörülmüş uyarlama imkânı, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu (TBK) m. 138 düzenlemesi sayesinde tüm sözleşmeler için uygulanabilir hâle gelmiştir. TBK m. 138’de kişi yönünden herhangi bir sınırlandırma yapılmamasına rağmen, tacirin basiretli davranma yükümlülüğü gerekçesiyle uyarlama taleplerinin reddedildiği veya “öngörülmezlik” bakımından kendilerinden insanüstü bir özenin beklendiği görülmektedir. Bu kapsamda çalışmada tacirin, tarafı olduğu sözleşmelerin uyarlanmasını talep edip edemeyeceği ve kendilerinden beklenen özenin ölçüsünün ne olması gerektiği sorunları ele alınmış, anılan konulardaki yargı kararları incelenmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context (Other) |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | December 31, 2024 |
Publication Date | December 31, 2024 |
Submission Date | September 15, 2024 |
Acceptance Date | November 24, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 14 Issue: 2 |