THE MIGRATION INTENTION OF ACADEMICIANS: THE EXAMPLE OF ERZURUM PROVINCE

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 19, 588 - 608, 30.12.2018

Adnan Küçükali

https://doi.org/10.31199/hakisderg.471253

Cited By: 2

Öz

Internal and external
migration has especially occurred since the second half of the 20^th
century in Turkey. External migration was started by the Labour Recruitment
Agreement between Turkey and Germany on 30 October 1961. On the otherhand
internal migration has been a continuous phenomenon since 1950s. The cities
located in eastern and inland parts of the country, mainly Eastern and South
Eastern Anatolian with Black see provinces, give unceasing migration to big
cities such as Istanbul, Ankara and İzmir every passing day. While receiving
cities are growing and developing much more, especially the Eastern Anatolia
Region and the cities of this region continue to shrink in terms of
socio-economic conditions. The east of Turkey, especially Erzurum province, is
a geography where the migration has become chronic. Despite the decrease in
migration rate in recent years, migration continues and this situation
negatively affects the participation of people to the workforce and the level
of their life satisfaction. The study consists of two parts. In the first part
migration phenomenon and in the second part the policies to prevent migration
in the region are examined In this context, the opinions of academicians working at Atatürk
University on migration were evaluated through a questionnaire and the
inadequate policies implemented in Erzurum province were determined.

Anahtar Kelimeler

Society, migration, socioeconomic structure, social policy, Erzurum.

AKADEMİSYENLERDE GÖÇ ETME NİYETİ: ERZURUM İLİ ÖRNEĞİ

Öz

Türkiye'de iç ve dış göçler, daha ziyade 20. Yüzyılın ikinci yarısından
itibaren yaşanmıştır. 30 Ekim 1961 tarihinde Türkiye ile Almanya arasında
imzalanan İşgücü Alımı Anlaşması’yla dış göç gündeme gelmiş, diğer taraftan
ülkemiz 1950'li yıllardan günümüze değin süreklilik gösteren bir periyotta iç
göç hareketine de sahne olmuştur. Başta Doğu ve Güney Doğu Anadolu ile
Karadeniz bölgesinde bulunan vilayetler olmak üzere ülkenin doğu ve iç
kesimlerinde yer alan şehirler her geçen gün İstanbul, Ankara ve İzmir gibi
büyük şehirlere aralıksız göç vermektedirler. 
Göç alan şehirler daha fazla büyüyüp gelişirken, özellikle Doğu Anadolu
Bölgesi ve bu bölgenin şehirleri sosyo-ekonomik açıdan küçülmeye devam
etmektedirler. Ülkemizin doğusu özelde Erzurum ili, göçün kronikleştiği bir
coğrafya olma durumundadır. Son yıllarda göç hızı düşmesine rağmen göç devam
etmekte ve bu durum bölge insanının işgücüne katılımını ve yaşam memnuniyetini
olumsuz etkilemektedir. Bu çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde
göç olgusu, ikinci bölümde ise bölgede yaşanan göçü önlemeye yönelik
politikalar irdelenmiştir. Bu bağlamda Atatürk Üniversitesi’nde görev yapan
akademisyenlerin göç ile ilgili görüşleri bir anket aracılığıyla
değerlendirilerek Erzurum ilinde uygulanan yetersiz politikaların tespiti
yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Toplum, Göç, Sosyo-Ekonomik Yapı, Sosyal Politika, Erzurum

Kaynakça

• Akkayan, T. (1979). Göç ve değişme. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
• Algan, N. (1988). Adana ilinde kentleşme: Kentleşmeyi etkileyen faktörler ve yarattığı sorunlar. Çukurova Ünv. İİBF Dergisi, 2(1),105-119.
• Bozkurt, V. (2012). Endüstriyel ve post endüstriyel dönüşüm. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Bülbül, S. ve Köse, A. (2010). Türkiye’de bölgelerarası iç göç hareketlerinin çok boyutlu ölçekleme yöntemi ile incelenmesi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 39 (1), 75-94.
• Cerit, S. (1986). Türkiye’de iller arası göçler (1950-1980). Nüfus Bilim Dergisi (The Turkish Journal of Population Studies), 8, 81-103.
• Çelik, N. ve Güven M. (2014). Türkiye’de iç göç sorununa yeni bir yaklaşım: Stratejik iç göç yönetimi, İstanbul, İşletme İktisadi Enstitüsü̈ Yönetim Dergisi, (76), 45-61.
• Çınar O. (2018). Emeğin değeri. Ankara: İmaj Yayınevi.
• Çınar, O. (2010). Okul müdürlerinin iletişim sürecindeki etkililiği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26, 267-276.
• Çoşkun, O. ve Zaman, S. (2012). Kentlere göç eden kırsal nüfusun kentsel uyumu ve kentlileşme düzeyleri üzerine uygulamalı bir araştırma: Erzurum kenti örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 9(1), 1050-1062.
• Doh, R. (1984). Interprovincial migration in Turkey and ıts socioeconomic background: A correlation analysis., Nüfus Bilim Dergisi, 6, 49-61. durum-raporupdf, ET: 01.09.2018.
• Elmastaş, N. ve Yılmaz, S. (2015). Van ilinde göçler. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10/10 Summer 2015, 403-428 DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8540
• Eraydın, A. (1981). Türkiye'de 1950-1980 Döneminde iller arası göçlerin genel değerlendirilmesi, Ankara, DPT Yay., No: 1744.
• Erdoğmuş, Z. (1989). Türkiye’ de kırdan kente göçün sosyal temelleri. Fırat Ünv. Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (2), 97-108.
• Erzurum Ticaret Borsası, ETB, (2012). Erzurum ticaret borsası stratejik planı 2012-2015. http://www.erzurumtb.org.tr/Stratejik-Plan.pdf, Et: 11.15.2015.
• Gedik, A. (1987). Savaş sonrasında Japonya’da nüfusun mekânsal dağılımı (1945-80) ve gelişmekte olan ülkeler için anlamı. ODTÜ Gelişme Dergisi, 14 (4), 339-372.
• Günlü, A, Atasever, M, Karakaya, Y . (2010). Erzurum ili hayvancılığının yapısal özellikleri ve yakın gelecekteki durumu üzerine genel değerlendirme. Atatürk Üniversitesi Veteriner Bilimleri Dergisi, 1 (3), 55-68.
• Gür, T.H. ve Ural, E. (2004). Türkiye’ de kentlere göçün nedenleri. Hacettepe Ünv. İİBF Dergisi, 22 (1), 23-38.
• Hirsch, P., Fiss, P. C., & Hoel-Green, A. (2009). A Durkheimian Approach to Globalization”, https://www.researchgate.net/profile/Paul_Hirsch2/publication/252471670_A_Durkheimian_Approach_to_Globalization/-links/0deec53c8adec38d68000000.pdf, Erişim Tarihi: 18.16.2018.
• Kızılçelik S. (1992). Sosyoloji teorileri 1, Konya: Mimoza Yayınları
• Küçükali, A. (2016). Bir sosyal politika problemi olarak göç: Erzurum örneği. Ankara: İmaj Yayınevi.
• Long, J. ve Ferrie, J. (2006). “Labour Mobility”, Oxford Encyclopedia of Econo-mic History, http://faculty.wcas.northwestern.edu/~fe2r/papers/Labour%20Mobility.pdf, Erişim Tarihi: 16.16.2018.
• Martin, P.L. (1991). Bitmeyen öykü: Batı Avrupa’ya Türk işçi göçü, (BM Kalkınma programının mali desteğiyle yayınlanmıştır), Ankara: Uluslararası Çalışma Bürosu, Pelin Ofset.
• Nüfusu.com. (2016). Erzurum nüfusu. https://www.nufusu.com/il/erzurum-nufusu, Erişim Tarihi: 11.07.2018.
• Peker, M., Engin, Ö. ve Balkız, B. (1997). Göç, kentleşme sorunları ve yerel siya-set: Yeni eğilimler, yeni yaklaşımlar, İzmir: Saray Kitabevleri.
• Piché, V. (2013). Contemporary Migration theories as reflected in their foun-ding texts. http://www.ined.fr/fichier/s_rubrique/314/population_en_ 2013_1_migration_immigration_founding.texts_migration.theories.1.en.pdf, ET: 01. 11.2016.
• Resmi Gazete (2013). Geliştirme ödeneği ödenmesine dair karar. http://www.resmigazete. gov.tr/eskiler/2005/04/20050419-1.htm. ET: 02.02.2016.
• Sağlam, S. (2006). Türkiye’de iç göç olgusu ve kentleşme. Türkiyat Araştırmaları, 5, 34-44.
• Şanlı, H.İ. (1973). Türkiye’de iç göçler, uzaklık ve yerleşme büyüklüğü iliş-kileri üzerine: Potansiyel çekim modeli çerçevesinde sayısal bir deneme. I.T.U., Şehircilik Enstitüsü Dergisi 7 (1),2-32.
• Tansel A. ve Güngör, N. D. (2002). Türkiye’den yurt dışına beyin göçü: Amprik bir uygulama. http://www.erc.metu.edu.tr/menu/ se-ries04/ 0402.pdf, ET: 01.17.2016.
• TÜİK (2015). İthalat ve ihracat verileri, http://www.tuik.gov.tr/PreTablo. do?alt_ id=1021. ET: 05.01.2016.
• TÜİK, (2016). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları, 2015. http://www.tuik.gov.tr /PreHaberBultenleri.do?id=21507, ET: 01.16. 2016.
• TÜİK, (2018a). Nüfus Projeksiyonları, 2018-2080. http://www.tuik. gov.tr/PreHaber Bultenleri do?id= 30567.
• TÜİK, (2018b), “İç Göç Verileri” http://www.tuik.gov.tr/VeriBilgi.do? alt_id=1067. ET: 07.10.2017.
• Tümertekin, E. (1977). Gradual internal migration in Turkey: A test of ra-venstein’s hypothesis. The Review of The Geographic Institute of The University of İstanbul,13,157-169
• Üçdoğruk, Ş. (2002). İzmir’deki iç göç hareketinin çok durumlu logit teknikle incelenmesi. Dokuz Eylül Ünv. İİBF Dergisi, 17 (1), 157-183.
• Ünal, Ç. (2007). Erzurum nüfusunun sosyoekonomik göstergeleri ve doğu Anadolu’daki il Merkezleri ile Karşılaştırılması. İstanbul Türk Coğrafya Dergisi, 48 (1), 73-94.
• Üner, S. (1972). Nüfusbilim Sözlüğü. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları, D17.
• Yamak, R. ve N. Yamak (1999). Türkiye’de gelir dağılımı ve iç göç. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 1(1), 16-28.
• Yapraklı, S. ve Kaya, V. (2002). Beyin göçünün nedenleri: Atatürk üniversitesi akademik personeli üzerine bir uygulama. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16 (1-2),101-115.
• Yavuz, O, (1994). Erzurum’dan göç sorunu, nedenleri, sonuçları ve çözüm yolları. Tarım Ekonomisi Dergisi, 2, 10-21.
• Yener, S. (1977), 1965-1970 döneminde iller arası göçler ve göç edenlerin nitelikleri. Ankara: DPT Yayını.
• Zaim, S. (1997). Çalışma ekonomisi, (Yenilenmiş ve Genişletilmiş) 10. Baskı, İstanbul: Filiz Kitabevi.