Özet: Arap
edebiyatının ilim dallarından biri olan aruzun temelleri el-Halîl
tarafından ortaya konmuştur. Arap edebiyatı kaynaklı aruz, daha sonra İran ve
Türk edebiyatlarında kullanılmaya başlanmıştır. Klasik Türk edebiyatında, kendine
has kuralları ihtiva eden aruzla ilgili müstakil eserler yazılmıştır. Bu
eserlerden biri de 18. yüzyıl şârihlerinden
Atfî Ahmed Efendi’nin kaleme aldığı Miftâh-ı
Kavâid-i Tuhfe adlı risaledir. Bu risale, sıbyan okullarında öğrenime yeni başlayan çocuklara şiir
ve aruz hakkında temel bilgiler öğretmek amacıyla yazılmıştır. Miftâh-ı
Kavâid-i Tuhfe’de İbrahim Şâhidî’nin
Tuhfe-i Şâhidî
adlı eserinde kullanılan bahir ve vezinlerle ilgili açıklamalar yer almaktadır.
Miftâh-ı Kavâid-i Tuhfe, aruz bahirlerindeki
illlet ve zihaflardan, taktî ile
ilgili bazı kurallardan bahsetmesi yönüyle önem arz etmektedir. Bu eser, mukaddime, iki fasıl ve hatime
bölümünde taktî e dair yedi kaideden meydana gelmektedir.
Bu çalışmamızda öncelikle
Bosnalı Atfî Ahmed Efendi’nin Miftâh-ı
Kavâid-i Tuhfe adlı eseri tanıtılacak, daha sonra bu eserin çeviri
yazılı metni verilecektir.
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ekim 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |
ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature)
Türk Dili ve Edebiyatı Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli Bir Dergidir.