Bu makalede Halit Ziya Uşaklıgil’in Aşk-ı Memnu adlı romanı, baba-kız ilişkisi merkezinde psikanalitik kuram temelinde incelenmektedir. Romanın genç kadın karakteri Nihal’in psikolojik gelişimi, erken yaşta annesini kaybetmiş olmasının sonucu olarak babası Adnan Bey’e yönelttiği yoğun sevgi, kıskançlık ve bağımlılık duyguları çerçevesinde ele alınır. Nihal’in kadınlık kimliği ile çocukluk kimliği arasına sıkışmış hali, Elektra kompleksi (Jung, 1959) ve iğdiş korkusu (penis hasedi) (Freud, 1905) gibi kavramlar doğrultusunda değerlendirilmiştir. Nihal’in babasını bir sevgi nesnesi olarak sahiplenme arzusu, onun üvey annesi Bihter’e karşı geliştirdiği düşmanlığı da açıklamaktadır. Adnan Bey’in Nihal üzerindeki biçimlendirici tavrı ve Nihal’in hiçbir zaman tamamlanamayacak bir kadın kimliğiyle temsil edilmesi, romandaki baba-kız ilişkisinin derinliğini gözler önüne serer. Roman sonunda yeniden kurulan baba-kız birliği, Nihal’in kadınlaşma sürecinden vazgeçerek tekrar çocuk kimliğine dönüşünü simgeler. Bu bağlamda Aşk-ı Memnu, yalnızca toplum tarafından benimsenmiş ahlak sınırlarını zorlayan yasak bir aşkın hikâyesi olarak değil; aile içi duygusal dinamikleri, bastırılmış arzuları ve bireysel gelişim süreçlerini sorgulayan çok katmanlı bir metin olarak okunabilir.
Halit Ziya Uşaklıgil Aşk-ı Memnu Nihal Baba-kız ilişkisi Elektra kompleksi psikanaliz
This article examines Halit Ziya Uşaklıgil's novel Aşk-ı Memnu, centered on the father-daughter relationship, based on psychoanalytic theory. The psychological development of Nihal, the young female character in the novel, is explored within the framework of the intense love, jealousy, and dependency she feels toward her father, Adnan Bey, as a result of losing her mother at an early age. Nihal's state of being caught between her feminine and childhood identities is analyzed through the lens of concepts such as the Elektra complex and the fear of castration (penis envy). Nihal's desire to possess her father as an object of love also explains the hostility she develops toward her stepmother, Bihter. Adnan Bey's formative influence on Nihal and her representation of a never-to-be-completed female identity reveal the depth of the father-daughter relationship in the novel. The reestablished father-daughter bond at the end of the novel symbolizes Nihal's abandonment of her femininity and her return to her childish identity. In this context, Aşk-ı Memnu can be read not only as the story of a forbidden love that pushes the boundaries of morality adopted by society, but also as a multi-layered text that questions the emotional dynamics within the family, repressed desires, and individual development processes.
Halit Ziya Uşaklıgil Aşk-ı Memnu Father-Daughter Relationship Electra Complex Psychoanalysis Nihal
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Türkiye Sahası Yeni Türk Edebiyatı |
| Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Ekim 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 10 Temmuz 2025 |
| Kabul Tarihi | 24 Eylül 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 23 [GÜZ 2025] |
ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature)
Türk Dili ve Edebiyatı Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli Bir Dergidir.