Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Stratejik İletişim Yönetiminde Dijital Kanalların Önemi: Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Dijital Kanal Kullanımlarına Yönelik Niteliksel Bir Araştırma

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 6 - 17, 18.03.2018

Öz

Halkla ilişkiler, temsil ettiği kuruluşların imaj ve itibarının oluşturulması, korunması ve güçlendirilmesi

adına hedef kitleleri ile stratejik iletişim süreçlerini yürüten bir iletişim disiplinidir. Kurumların her türlü

kitleye hatta bireylere çok hızlı, kolay ve ekonomik bir şekilde ulaşmasına ve karşılıklı iletişime olanak

sağlayan internetin, halkla ilişkiler alanında kullanımı zorunlu hale gelmiştir. İnternet ve dijital teknolojiler,

birçok yönden kurum ve başarısında önemli yeri olan hedef kitlesi ile arasındaki psikolojik uzaklığı

azaltmıştır. İnternetin kurumların yeni birer ön kapısı haline gelmesiyle, kurumlar hedef kitleleriyle

kullandıkları dijital araçlar aracılığıyla iletişim kurmaya ve halkla ilişkiler faaliyetlerini uygulamaya başlamışlardır.

Bu çalışmada, Türkiye’de faaliyet gösteren ulusal ve uluslararası kurumların stratejik iletişim

departmanlarında görev yapan uzmanlar ile bu alana hizmet veren ajansların stratejik iletişim faaliyetlerinde

dijital kanal kullanımları derinlemesine görüşme yöntemiyle kalitatif olarak incelenmiştir. Çalışmanın

sonucunda, halkla ilişkiler uygulayıcılarının stratejik iletişim faaliyetlerinde geleneksel yöntemlerin yanı

sıra dijital kanalları kullandıkları, ancak bu kullanım eğiliminin markaların hedef kitlesine ve stratejisine

göre değişiklik gösterdiği, dolayısıyla dijital kanalların her zaman öncelikle tercih edilmediği saptanmıştır.

Kaynakça

  • KAYNAKÇA Budak, G. & Budak, G. (2014). İmaj Mühendisliği Vizyonundan Halkla İlişkiler (6. Basım). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Cozier, Z. & Witmer, D. (2007). A Structurationist Approach to the Life Cycle of Internet Publics and Public Participation. Sandra Duhé içinde, New Media and Public Relations. New York: Peter Lang Publishing.
  • Çınarlı, İ. (2013). Stratejik İletişim Yönetimi (2. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Göksel, A. B. (2013). Stratejik Halkla İlişkiler Yönetimi (2. Basım). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Hax, A. & Majluf, N. (1998). The Concept of Strategy and the Strategy Formulation Process. Interfaces, 18 (3), 99-109.
  • Karabulut, N. (2009). Yeni Medya Teknolojileri ve Halkla İlişkiler. İstanbul: Beykoz Lojistik Meslek Yüksekokulu Yayınları.
  • Kelleher, T. & Miller, B. (2006). Organizational Blogs and the Human Voice: Relational Strategies and Relational Outcomes. Journal of Computer-Mediated Communication, 11 (2), 395-414.
  • O’Hair, D. & Friedrich, G. & Dixon, L. (2011). Strategic Communication in Business and the Professions (7th Edition). Boston: Pearson.
  • Okay, A. & Okay, A. (2012). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları (5. Basım). İstanbul: Der Yayınları.
  • Özel, A. P. & Sert, N. Y. (2015). Dijital Halkla İlişkiler. İstanbul: Derin Yayınları. Özgen, E. (2015). Halkla İlişkiler ve Yeni Medya. Saadet Uğurlu (der.) içinde, Günümüzde ve Gelecekte Stratejik Halkla İlişkiler Yönetimi (2. Baskı) (s. 187-204). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Paul, C. (2011). Strategic Communication. California: Praeger.
  • Peltekoğlu, F. (2007). Halkla İlişkiler Nedir? (5. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Perlmutter, D. (2008). Blogwars. NewYork: Oxford University Press.
  • Porter, L. & Sweetser Trammell, K. & Chung, D. & Kim, E. (2007). Blog Power: Examining the Effects of Practitioner Blog Use on Roles and Power in Public Relations. Public Relations Review, 33, 92–95.
  • Rettberg, . (2009). Freshly Generated for You, and Barack Obama’ How Social Media Represent Your Life. European Journal of Communication, 24 (4), 451-466.
  • Seitel, F. (2016). Halkla İlişkiler Uygulaması. (12. Basım). (S. Çakar Mengü, Çev. Ed). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Steyn, B. (2002). From ‘Strategy’ to ‘Corporate Communication Strategy’: A Conceptualisation. 9th International Public Relations Research Symposium.
  • Thomsen, S. (1995). Using Online Databases for Corporate Issues Management. Public Relations Review, 21(2), 103–122.
  • Vural, B. A. & Bat, M. (2013). Kurumsal İletişim. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Wilson, L. & Ogden, J. (2008). Strategic Communication Planning For Effective Public Relations and Marketing (Fifth Edition). Iowa: Kendall Hunt Publishing.
  • Yang, S. & Lim, J. (2009). The Effects of Blog-mediated Public Relations on Relation Trust. Journal of Public Relations Research, 21(3), 341-359.

The Importance Of Digital Channels In Strategic Communıcation Management: A Qualitatıve Research On Dıgıtal Channel Use Of Public Relations Practitionners

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 6 - 17, 18.03.2018

Öz

Public Relations is a communication discipline that carries out strategic communication processes with

the target groups in the name of image and reputation creation, preservation and empowerment of the

organizations it represents. It has become compulsory to use the Internet in PR enabling organizations

to reach all kinds of masses and even individuals very quickly, easily and economically and also creating

mutual communication. The Internet and digital technologies have reduced the psychological distance

between many organizations and their target audiences which have an important role in their success.

The organizations have started to communicate with the target audiences through these digital channels

to carry out their PR activities. The usage of these concepts in PR practice are investigated qualitatively

by in-depth interviews with experts working in strategic communication departments of national and international

institutions and PR agencies. Thus, “which digital channels are preferred by the practitioners

related to the people in strategic communication activities” was technologies are faster than traditional

methods in strategic communication management” have been tested. As a result of the study, it was

determined that public relations practitioners use digital channels as well as traditional methods in their

strategic communication activities, but this usage varies according to the target audience and strategy

of the brands and therefore digital channels are not always preferred first.

Kaynakça

  • KAYNAKÇA Budak, G. & Budak, G. (2014). İmaj Mühendisliği Vizyonundan Halkla İlişkiler (6. Basım). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Cozier, Z. & Witmer, D. (2007). A Structurationist Approach to the Life Cycle of Internet Publics and Public Participation. Sandra Duhé içinde, New Media and Public Relations. New York: Peter Lang Publishing.
  • Çınarlı, İ. (2013). Stratejik İletişim Yönetimi (2. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Göksel, A. B. (2013). Stratejik Halkla İlişkiler Yönetimi (2. Basım). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Hax, A. & Majluf, N. (1998). The Concept of Strategy and the Strategy Formulation Process. Interfaces, 18 (3), 99-109.
  • Karabulut, N. (2009). Yeni Medya Teknolojileri ve Halkla İlişkiler. İstanbul: Beykoz Lojistik Meslek Yüksekokulu Yayınları.
  • Kelleher, T. & Miller, B. (2006). Organizational Blogs and the Human Voice: Relational Strategies and Relational Outcomes. Journal of Computer-Mediated Communication, 11 (2), 395-414.
  • O’Hair, D. & Friedrich, G. & Dixon, L. (2011). Strategic Communication in Business and the Professions (7th Edition). Boston: Pearson.
  • Okay, A. & Okay, A. (2012). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları (5. Basım). İstanbul: Der Yayınları.
  • Özel, A. P. & Sert, N. Y. (2015). Dijital Halkla İlişkiler. İstanbul: Derin Yayınları. Özgen, E. (2015). Halkla İlişkiler ve Yeni Medya. Saadet Uğurlu (der.) içinde, Günümüzde ve Gelecekte Stratejik Halkla İlişkiler Yönetimi (2. Baskı) (s. 187-204). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Paul, C. (2011). Strategic Communication. California: Praeger.
  • Peltekoğlu, F. (2007). Halkla İlişkiler Nedir? (5. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Perlmutter, D. (2008). Blogwars. NewYork: Oxford University Press.
  • Porter, L. & Sweetser Trammell, K. & Chung, D. & Kim, E. (2007). Blog Power: Examining the Effects of Practitioner Blog Use on Roles and Power in Public Relations. Public Relations Review, 33, 92–95.
  • Rettberg, . (2009). Freshly Generated for You, and Barack Obama’ How Social Media Represent Your Life. European Journal of Communication, 24 (4), 451-466.
  • Seitel, F. (2016). Halkla İlişkiler Uygulaması. (12. Basım). (S. Çakar Mengü, Çev. Ed). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Steyn, B. (2002). From ‘Strategy’ to ‘Corporate Communication Strategy’: A Conceptualisation. 9th International Public Relations Research Symposium.
  • Thomsen, S. (1995). Using Online Databases for Corporate Issues Management. Public Relations Review, 21(2), 103–122.
  • Vural, B. A. & Bat, M. (2013). Kurumsal İletişim. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Wilson, L. & Ogden, J. (2008). Strategic Communication Planning For Effective Public Relations and Marketing (Fifth Edition). Iowa: Kendall Hunt Publishing.
  • Yang, S. & Lim, J. (2009). The Effects of Blog-mediated Public Relations on Relation Trust. Journal of Public Relations Research, 21(3), 341-359.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Banu Karsak

Elgiz Yılmaz Altuntaş Bu kişi benim

Gaye Aslı Sancar Demren

Yayımlanma Tarihi 18 Mart 2018
Gönderilme Tarihi 4 Şubat 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Karsak, B., Yılmaz Altuntaş, E., & Sancar Demren, G. A. (2018). Stratejik İletişim Yönetiminde Dijital Kanalların Önemi: Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Dijital Kanal Kullanımlarına Yönelik Niteliksel Bir Araştırma. Uluslararası Halkla İlişkiler Ve Reklam Çalışmaları Dergisi, 1(1), 6-17.


Creative Commons Lisansı    HALKLA İLİŞKİLER VE REKLAM ÇALIŞMALARI DERGİSİ (HİRE) 
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.