Öz
Many approaches discuss the nature of institutions, their possible impacts, interactions and power relations among them in the analysis of social realm. Historically, these arguments determine the focal point as individual, institution or social relations, and tend to define social reality based upon it. In theorizing public administration, four traditions stand out. The first is individualist perspective that puts forward individuals to be independent in their decisions and actions, and so to shape social structure by their self-determination. The second tradition is institutionalist approach that asserts not only individual interactions but also institutions and institutionalized interactions affect the individuals by categorizing and limiting their actions. The last two traditions which are Marxist and post-modern approaches will be excluded in the analysis. This study aims to address under what perspectives recent institutional reforms are performed in Turkey
Anahtar Kelimeler
Institutionalism Individüalist Approach Reform Practices New Public
Kaynakça
- Alford, Robert R., and R. Friedland (1985), Powers of Theory: Capitalism, the State, and Democracy, Cambridge University Press.
- Bell, D. (1976), The Cultural Contradictions of Capitalism, New York: Basic Books.
- Brenner, N. (1999), “Globalisation as Reterritorialization: The Rescaling of Urban Governance in the European Union”, Urban Studies, cilt.36, S.3, ss. 431-451.
- Coşkun, B. (2005), “Türkiye’de Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma Tarihsel Geçmiş ve Genel Bir Değerlendirme”, Türk İdare Dergisi, S.448, ss. 13-47.
- Denhardt, R. (2011), Theories of Public Organization, Wadsworth/Cengage Learning.
- DiMaggio, P.J. (1982), “The Structure of Organizational Fields: An Analytical Approach and Policy Implications”, Paper prepared for SUNY-Albany Conference on Organizational Theory and Public Policy, April 1st and 2nd.
- DiMaggio, P.J., and W.W. Powell (1983), “Iron Cage Revisited: Institutional Isomorphism and Collective Rationality in Organizational Fields”, American Sociology Review, S.48, ss. 147-160.
- DiMaggio, P.J., and W.W. Powell (1991), “Introduction”, In W.W. Powell and P.J. DiMaggio (Eds) The New Institutionalism in Organizational Analysis, ss. 1-38, Chicago: University of Chicago Press.
- Güler, B.A. (2003), “Devlette Reform”, Mimarlık Dergisi, Mart, ss. 1-26.
- Heath, J. (2005), “Methodological Individualism”, The Stanford Encyclopedia of Philosophy, Summer Edition.
- Henderson, A.M., and T. Parsons (1948), Max Weber: The Theory of Social and Economic Organizations, New York: Oxford University Press.
- Keating, M (1995), “Size, Efficiency and Democracy: Consolidation, Fragmentation and Public Choice”, In D. Judge, G. Stoker, and H. Wolman (Eds) Theories of Urban Politics, SAGE Publications.
- Kleinberg, B. (1994), Urban America in Transformation: Perspectives on Urban Policy and Development, Sage Publications.
- Lowndes, V. (2009), “New Institutionalism and Urban Politics”, In J. Davies, and D. Imbroscio (Eds) Theories of Urban Politics, London: SAGE Publications.
- March, J.G., and J.P. Olsen (1976) Ambiguity and Choice in Organizations, Bergen: Universitetsforlaget.
- Meyer, J., and B. Rowan (1977), “Institutionalized Organizations: Formal Structure as Myth and Ceremony”, American Journal of Sociology, S. 83, ss. 340-363.
- Mıhçıoğlu, C. (1986), Bir Yönetim Deneyi: İdari Danışma Merkezi Kırtasiyecilikle Savaş, Ankara Üniversitesi Basın-Yayın Yüksekokulu Yayınları: 7.
- Olson, M (1965), The Logic of Collective Action: Public Goods and the Theory of Groups, Harvard University Press.
- Osborne, D. and T. Gaebler (1992), Reinventing Government: How the Entrepreneurial Spirit is Transforming the Public Sector, Addison-Wesley Publishing Company.
- Özdemir, S. (2007), Küreselleşme Sürecinde Refah Devleti, İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
- Özelleştirme İdaresi Başkanlığı (2014), Türkiye’de Özelleştirme Uygulamaları Bülteni, ÖİB Basın ve Halkla İlişkiler Daire Başkanlığı.
- Savitch, H. and R.K. Vogel (2004), “Suburbs without a City: Power and City-County Consolidation”, Urban Affairs Review, S. 39, ss. 758-790.
- Stone, D. (2012), Policy Paradox: The Art of Political Decision Making, W.W. Norton & Company.
- Şat, N. (2009), “Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı: Weber Bürokrasisinin Sonu Mu?”, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, cilt.2, S.1, ss. 93-108.
- Tibeout, C. (1956), “A Pure Theory of Local Expenditures, Journal of Political Economy”, The University of Chicago Press, S. 64, ss. 416-424.
- Peterson, P. (1981), City Limits, Chicago: University of Chicago Press.
- Weber, M. (1968), Economy and Society: An Outline of Interpretive Sociology. Three Volumes, New York: Bedminster.
- Weick, Karl E. (1976), “Educational Organizations as Loosely Coupled Systems”, Administrative Science Quarterly, S.21, ss. 1-19.
Öz
Sosyal olguların analizinde birçok yaklaşım örgütlerin doğasını, muhtemel etkilerini, aralarındaki etkileşimi ve güç ilişkilerini nasıl şekillendirdiğini tartışmaktadır. Tarihsel olarak bu tartışmalar çıkış noktasını birey, örgüt ya da sosyal ilişkileri bağımsız değişken şeklinde belirlemiş ve sosyal gerçekliği bu yönde tanımlama eğilimine girmişlerdir. Kamu yönetimini kuramsallaştırmakta dört temel gelenek göze çarpmaktadır. Birincisi bireyin eylemleri ve kararlarıyla bağımsız olduğu ve öz saikleriyle sosyal yapıyı şekillendirdiğini öne süren, klasik iktisat teorilerinden etkilenmiş bireyselci yaklaşımdır. İkincisi ise bu yaklaşıma antitez niteliğinde olan, sadece bireysel etkileşimlerin değil bunun ötesinde etkileşimlerin örgütsel karakter kazandığı, yapı ve normlarla bireyi değerler ve inanışlar çerçevesinde kategorize edip sınırlandırdığını ileri süren kurumsallaşma perspektifidir. Son iki gelenek olan post-modern, Marxist-eleştirel yaklaşım ise bu çalışmanın dışında tutulacaktır. Çalışmanın amacı son yıllarda birçok ülkede ve Türkiye’de de gözlemlenen kurumsal reform çabalarının hangi yaklaşım çerçevesinde gerçekleştiğini tespit etmektir.
Anahtar Kelimeler: kurumsallaşma, bireyselci akım, reform çalışmaları, yeni kamu yönetimi ve işletmeciliği, kamu tercihi.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Alford, Robert R., and R. Friedland (1985), Powers of Theory: Capitalism, the State, and Democracy, Cambridge University Press.
- Bell, D. (1976), The Cultural Contradictions of Capitalism, New York: Basic Books.
- Brenner, N. (1999), “Globalisation as Reterritorialization: The Rescaling of Urban Governance in the European Union”, Urban Studies, cilt.36, S.3, ss. 431-451.
- Coşkun, B. (2005), “Türkiye’de Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma Tarihsel Geçmiş ve Genel Bir Değerlendirme”, Türk İdare Dergisi, S.448, ss. 13-47.
- Denhardt, R. (2011), Theories of Public Organization, Wadsworth/Cengage Learning.
- DiMaggio, P.J. (1982), “The Structure of Organizational Fields: An Analytical Approach and Policy Implications”, Paper prepared for SUNY-Albany Conference on Organizational Theory and Public Policy, April 1st and 2nd.
- DiMaggio, P.J., and W.W. Powell (1983), “Iron Cage Revisited: Institutional Isomorphism and Collective Rationality in Organizational Fields”, American Sociology Review, S.48, ss. 147-160.
- DiMaggio, P.J., and W.W. Powell (1991), “Introduction”, In W.W. Powell and P.J. DiMaggio (Eds) The New Institutionalism in Organizational Analysis, ss. 1-38, Chicago: University of Chicago Press.
- Güler, B.A. (2003), “Devlette Reform”, Mimarlık Dergisi, Mart, ss. 1-26.
- Heath, J. (2005), “Methodological Individualism”, The Stanford Encyclopedia of Philosophy, Summer Edition.
- Henderson, A.M., and T. Parsons (1948), Max Weber: The Theory of Social and Economic Organizations, New York: Oxford University Press.
- Keating, M (1995), “Size, Efficiency and Democracy: Consolidation, Fragmentation and Public Choice”, In D. Judge, G. Stoker, and H. Wolman (Eds) Theories of Urban Politics, SAGE Publications.
- Kleinberg, B. (1994), Urban America in Transformation: Perspectives on Urban Policy and Development, Sage Publications.
- Lowndes, V. (2009), “New Institutionalism and Urban Politics”, In J. Davies, and D. Imbroscio (Eds) Theories of Urban Politics, London: SAGE Publications.
- March, J.G., and J.P. Olsen (1976) Ambiguity and Choice in Organizations, Bergen: Universitetsforlaget.
- Meyer, J., and B. Rowan (1977), “Institutionalized Organizations: Formal Structure as Myth and Ceremony”, American Journal of Sociology, S. 83, ss. 340-363.
- Mıhçıoğlu, C. (1986), Bir Yönetim Deneyi: İdari Danışma Merkezi Kırtasiyecilikle Savaş, Ankara Üniversitesi Basın-Yayın Yüksekokulu Yayınları: 7.
- Olson, M (1965), The Logic of Collective Action: Public Goods and the Theory of Groups, Harvard University Press.
- Osborne, D. and T. Gaebler (1992), Reinventing Government: How the Entrepreneurial Spirit is Transforming the Public Sector, Addison-Wesley Publishing Company.
- Özdemir, S. (2007), Küreselleşme Sürecinde Refah Devleti, İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
- Özelleştirme İdaresi Başkanlığı (2014), Türkiye’de Özelleştirme Uygulamaları Bülteni, ÖİB Basın ve Halkla İlişkiler Daire Başkanlığı.
- Savitch, H. and R.K. Vogel (2004), “Suburbs without a City: Power and City-County Consolidation”, Urban Affairs Review, S. 39, ss. 758-790.
- Stone, D. (2012), Policy Paradox: The Art of Political Decision Making, W.W. Norton & Company.
- Şat, N. (2009), “Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı: Weber Bürokrasisinin Sonu Mu?”, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, cilt.2, S.1, ss. 93-108.
- Tibeout, C. (1956), “A Pure Theory of Local Expenditures, Journal of Political Economy”, The University of Chicago Press, S. 64, ss. 416-424.
- Peterson, P. (1981), City Limits, Chicago: University of Chicago Press.
- Weber, M. (1968), Economy and Society: An Outline of Interpretive Sociology. Three Volumes, New York: Bedminster.
- Weick, Karl E. (1976), “Educational Organizations as Loosely Coupled Systems”, Administrative Science Quarterly, S.21, ss. 1-19.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 23 Şubat 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 8 Sayı: 1 |
