Sosyo-Kültürel Yapı ve Babalık Doyumu (Diyarbakır İli Örneği)

Year 2021, Volume: 3 Issue: 2, 450 - 476, 21.06.2021

Zemine Bükün , Hanifi Parlar

https://doi.org/10.47793/hp.945343

Cited By: 1

Abstract

35 yaş üzeri bireylerin babalık doyumu ile sosyo-kültürel ortamlar arasındaki ilişkilerin incelenmesini amaçlayan bu çalışmaya, amaçlı örnekleme yöntemine dayalı olarak maksimum çeşitlilik sağlayacak biçimde Diyarbakır ilinde yaşayan, çocuk sahibi 52 erkek katılmıştır. Katılımcılardan 10’u ile çevrimiçi ortamda görüşmeler yapılırken, 42’si ile de yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Katılımcılarla yapılan mülakatlarda araştırmacı tarafından geliştirilen görüşme formu kullanılmıştır. Nitel araştırma yönteminin benimsendiği bu çalışmada, görüşme dökümleri üzerinde betimsel ve içerik analizleri yürütülmüştür. Görüşmelerde katılımcılara yöneltilen 20 soruya ilişkin katılımcı görüşleri incelenmiş ve beş tema etrafında (babalık duygusu ve babalıktan beklentiler, çocukların bakımı, özdeğerlendirme, babalık rolü ve çocuklarla iletişim ile çevrenin etkisi) kümelendiği görülmüştür. Araştırmada görüşme dökümleri analiz edilerek, katılımcıların babalık doyumu üzerinde etkili olan faktörler incelenmiştir. Sonuçlar, babaların yaşadıkları sosyo-kültürel çevre ile evlilik tiplerinin babalık doyumu konusundaki görüşlerini etkilediğini göstermektedir. Görücü usülü veya akraba evliliği yapmış katılımcıların görüşlerinin benzer olduğu, babalık doyumlarının kendi isteğiyle partneriyle tanışarak evlenen katılımcılardan biraz farklılaştığı görülmüştür. Araştırmada ulaşılan tüm sonuçlar bir arada değerlendirildiğinde, Diyarbakır ilinde yaşayan 35 yaş üzeri farklı yaşlardaki, farklı eğitim düzeylerindeki, farklı sayılarda çocuklara sahip olan, farklı biçimlerde evlenen katılımcıların babalık doyumlarının genel olarak birbirine benzer özellikler taşımasına karşın, sayılan kişisel özelliklere göre görüş farklılıklarının gözlenmesi ve bunların ilgili alanyazınla karşılaştırılarak incelenmesi bu çalışmayı önemli kılmaktadır. Bu çalışmanın Aile Danışmanlığı ve Eğitimi alanındaki bilimsel birikime katkı sunacağı değerlendirilmiştir.

Keywords

babalık, babalık doyumu, evlilik biçimi, sosyal çevrenin etkisi

Socio-Cultural Structure and Paternal Satisfaction (Example of Diyarbakır Province)

Abstract

52 fathers living in Diyarbakır participated in the study, which aims to examine the relationships between socio-cultural environments and paternal satisfaction of individuals over the age of 35. The maximum diversity method was used in the formation of the study group, based on the purposeful sampling method. While 10 of the participants were interviewed online, face-to-face interviews were held with 42 of them. The interview form developed by the researcher was used in the interviews with the participants. In this study, in which a qualitative research method was adopted, descriptive and content analyses were carried out on the interview transcripts. Participant views on 20 questions posed to the participants in the interviews were examined and it was seen that they were clustered around five themes: The feeling of paternity and expectations from fatherhood, child care, self-assessment, the role of fatherhood and communication with children and the influence of the environment. In the research, the interview transcripts were analysed and the factors affecting the paternal satisfaction of the participants were examined. The results show that fathers' socio-cultural environment and marriage types affect their views on paternal satisfaction. It was observed that the opinions of the participants who had arranged or consanguineous marriages were similar, and their paternal satisfaction differed slightly from the participants who voluntarily met their partner. In the research, although the paternity satisfaction of the participants living in Diyarbakır, who are over 35 years old, have different numbers of children, different education levels, and married in different ways, generally have similar characteristics, opinion differences were observed according to the personal characteristics. A comparison with the relevant literature makes this study important. It is considered that this study will contribute to the scientific accumulation in the field of Family Education Counseling.

Keywords

issues fatherhood, paternal satisfaction, marriage style, nfluence of social environment, influence of social environment

References

• Altın, M. (2014). Bireysel görüşme yöntemiyle babalık görev algısının incelenmesi [Yayımlanmış yüksek lisans tezi]. İstanbul Arel Üni̇versi̇tesi̇.
• Avşar, S. (2018). Toplumsal cinsiyet rolleri bağlamında tarihsel rollerini yitiren erkekliğin çöküşü: küllerinden “yeni erkek”liğin doğuşu. Kadın ve Demokrasi Dernegi, 3(2), 224–241. https://doi.org/10.21798/kadem.2018236599
• Balcı, A. (2007). Sosyal bilimlerde araştırma: yöntem teknik ve ilkeler. Pegem Akademi.
• Cüceloğlu, D. (2014). İçimizdeki çocuk. Remzi Kitapevi.
• Çabuklu, Y. (2007). Toplumsal kurgular ve cinsiyetçilik. Everest Yayınları.
• Erdoğan, T. (2008). Toplumsal sistemin düzen sağlayıcı unsuru olarak cinsiyet rolü farklılaşması. toplumsal sistemin düzen sağlayıcı unsuru olarak cinsiyet rolü farklılaşması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 0(3), 124-145.
• Gaertner, B. M., Spinrad, T. L., Eisenberg, N., & Greving, K. A. (2007). Parental Childrearing Attitudes as Correlates of Father Involvement During Infancy. Journal of Marriage and Family, 69(4), 962–976. https://doi.org/10.1111/j.1741-3737.2007.00424.x
• Gladding, T. S. (2018). Aile terapisi (İ. Keklik ve İ. Yıldırım, çev.). Türk Psikoloji Danışma ve Rehberlik Derneği Yayınları.
• Güngörmüş Özkardeş, O., & Arkonaç, S. (2013). İki farklı eğitim düzeyinde baba olma algısı. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 10 (10), 253-263.
• Güngörmüş, O. (2003). Baba-çocuk ilişkisi, ana-baba okulu. Remzi Kitabevi.
• Hablemitoğlu, Ş. (2009). Toplumsal cinsiyet yazıları kadınlara dair birkaç söz. Toplumsal Dönüşüm Yayınları.
• Kasapoğlu, M. A. (1994). Aile ve kadın araştırmaları için yedi temel rol ve statü. Araştırma Ankara Üniversitesi Dil Ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü Dergisi (Yayınlanmıyor), 15(0), 217-233. https://doi.org/10.1501/felsbol_0000000129
• Kocataş, S., & Karagöz, F. (Yönetmen). (2002-2006). En son babalar duyar [TV dizisi]. MinT Motion Pictures
• Kocatepe, B., & Bilgi, S. (2018). Toplumsal bir inşa olarak babalık: annelerin yaşam öykülerinde baba imgesi. Fe Dergi, 10(2), 42-59.
• Lamb, M. E. (2001). Kültürlerarası bakış açısı ile babanın çocuk gelişimindeki rolü ve önemi. Çocuğun Yaşamında Babanın Rolü ve Önemi Sempozyum Raporu. Anne Çocuk Eğitim Vakfı Yayını. s: 18-38.
• Martin, O. (1993). Where’s papa? father’s role in child care. Population Reference Bureau.
• Poyraz, M. (2007). Babaların babalık rolünü algılamalarıyla kendi ebeveynlerinin tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Sandelowski, M. (2004). Using Qualitative Research. Qualitative Health Research, 14(10), 1366–1386. https://doi.org/10.1177/1049732304269672
• Sevil, Ü., & Özkan, S. (2009). Fathers’ functional status during pregnancy and the early postnatal period. Midwifery, 25(6), 665–672. https://doi.org/10.1016/j.midw.2007.12.001
• Sımsıkı, H., & Şendil, G. (2014). Baba Katılım Ölçeği’nin (BAKÖ) geliştirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 49(49). https://doi.org/10.17755/esosder.23977
• Türkiye İstatistik Kurumu. (2021). İstatistiklerle Yaşlılar, 2020. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Yaslilar-2020-37227
• Üçok, A. (2014). Ailede anne-baba-çocuk iletişimi üzerine sosyolojik bir değerlendirme [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Kırıkkale Üniversitesi.
• Zeybekoğlu, Ö. (2013). Günümüzde erkeklerin gözünden babalık ve aile. Mediterranean Journal of Humanities, 3(2), 297-297. https://doi.org/10.13114/mjh/201322486