Çocukluk ve ergenlikte karşılaşılan sorunların erken nedenleri incelendiğinde, ebeveynliğin önemi ile anne-babanın işbirliğine dayalı tutumu öne çıkmaktadır. Kronosistem temelli çalışmalar, artan boşanma oranlarıyla birlikte ebeveyn-çocuk etkileşiminin biçim değiştirdiğini vurgulamaktadır. Bu çerçevede literatürde birlikte ebeveynlik, paylaşılan ebeveynlik, ortak ebeveynlik ve eşit ebeveynlik terimleri kullanılmaktadır. Çalışmanın amacı, bu kavramların içeriklerini karşılaştırmak ve tek bir birleşik terime geçişin olanaklı olup olmadığını değerlendirmektir. Türkiye örnekleminde 2017-2023 yılları arasında yürütülmüş ve Türkçeye uyarlanmış 21 çalışmadan ölçütlere uyan 15’i incelenmiştir. Bulgular, ortak ebeveynliğin ebeveynler arasındaki görev paylaşımına odaklandığını; paylaşılan ebeveynliğin özellikle babanın çocuğun esenliğine katılımını vurguladığını; birlikte ebeveynliğin yalnızca sorumlulukları değil, hedef ve hayalleri de paylaşan üçlü (anne-baba-çocuk) ilişkiyi kapsadığını; eşit ebeveynliğin ise toplumsal cinsiyet rollerine meydan okuyarak dengeli çalışma saatleri ve benzer ücretler üzerinden sorumlulukların gönüllü olarak paylaşıldığını gösterdi. Dört kavramın da çocuk gelişimi ve uyumuna olumlu etkileri olmakla birlikte, ortak ve birlikte ebeveynlik yaklaşımları ebeveyn tutum ve davranışları bağlamında daha belirleyici görünmektedir. Bulgular, gelecekte uzman görüşleriyle tek ve kapsayıcı bir kavramın benimsenebileceğini göstermektedir.
ortak ebeveynlik paylaşılan ebeveynlik birlikte ebeveynlik eşit ebeveynlik annelik bekçiliği
When exploring the early roots of problems observed in childhood and adolescence, the importance of parenting and parents’ collaborative stance becomes evident. Chronosystem-based studies highlight that parent–child interactions have evolved alongside rising divorce rates. In this context, the literature employs the terms co-parenting, shared parenting, joint parenting, and equal parenting. This review compares these concepts and assesses whether they can be unified under a single umbrella term. Twenty-one Turkish-sample studies conducted between 2017 and 2023 were screened; fifteen met the inclusion criteria and were analysed. Findings show that joint parenting centres on how parents distribute and manage child-related tasks; shared parenting stresses the father’s involvement in the child’s well-being; co-parenting embraces not only the division of responsibilities but also the sharing of goals and dreams within a triangular mother–father–child relationship; and equal parenting foregrounds gender-egalitarian ideas, balanced working hours, and comparable salaries, with duties assumed by choice. Although all four models positively influence children’s development and adaptation, joint and co-parenting emerge as more decisive factors through their focus on parental attitudes and behaviours. Overall, the evidence suggests that future research—supported by expert consensus—may adopt a single, comprehensive concept.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Family Psychology , Applied and Developmental Psychology (Other) |
Journal Section | Review |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2025 |
Submission Date | December 24, 2024 |
Acceptance Date | June 16, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 7 Issue: 2 |