Yazar, yönetmen, oyuncular, dekor ve kostüm sanatçıları, müzisyenler, dansçılar, ışıklandırma uzmanı; kısaca sahne önü ve sahne arkası teknik ekibin ortak çabalarının bir ürünü olan tiyatro, özü gereği melez bir sanattır. Tiyatro, doğuşundan bugüne türler ve sanatlar arası alışverişlerde bulunarak ve her çağın teknolojisinden faydalanarak medyalar arası ve melez bir sanat olma özelliğini korumaktadır. Ancak tiyatronun melezliği neredeyse yirminci yüzyıla kadar ciddi bir araştırma ve tartışma konusu yapılmamıştır. Son on beş yılda ise Hans-Thies Lehmann, Patrice Pavis, Gerda Poschmann, Andy Lavender, Jean Pierre Sarrazac ve Erika Fischer-Lichte gibi isimlerin öncülüğünde tiyatronun melezliğinin ve üretimlerde öne çıkan melezlemelerin tiyatro ve performans çalışmalarında kuramsal olarak çalışılmaya ve tartışılmaya başlandığı görülmektedir. Bu çalışma tiyatronun melez doğasını geçmiş ve günümüz perspektifinden İngiliz tiyatrosunda önemli bir yere sahip olan oyun yazarı Anthony Neilson’ın Realism/Gerçekçilik (2006) ve Narrative/Anlatı (2013) adlı iki oyunu üzerinden örneklerle açıklanmayı amaçlamaktadır.
Theatre, as a co-production produced by efforts of the playwright, the director, the actors, prop-makers and costume artists, musicians, the dancers, the lighting experts; in short, on-stage and backstage technical team, is inherently a hybrid art. It has maintained the quality of being an intermedial and hybrid art form by being in interaction with genres and arts and benefitting from the technology of every age since its birth. However, the hybridity of theatre has not been the subject of serious research and discussion until almost the twentieth century. In the last fifteen years, it is seen that the hybridity of theatre and hybridization coming to the fore in the productions have begun to be discussed and studied theoretically in theatre and performance studies under the leadership of names such as Hans-Thies Lehmann, Patrice Pavis, Gerda Poschmann, Andy Lavender, Jean Pierre Sarrazac, and Erika Fischer-Lichte, This paper explores the hybrid nature of theatre to be discussed regarding the perspectives of the past and the present through the examples from two plays entitled Realism (2006) and Narrative (2013), by the playwright Anthony Neilson, who has an important place in British theatre.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Applied Theatre |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2022 |
Submission Date | May 24, 2021 |
Acceptance Date | December 26, 2021 |
Published in Issue | Year 2022 |
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.