Beden Eğitimi Dersi Cimnastik Ünitesinde İşbirliğine Dayalı Öğrenmenin Öğrencilerin Erişi Düzeylerine Etkisi

Year 2010, Volume: 39 Issue: 39, 207 - 219, 01.06.2010

Burak Güneş Hakki Çoknaz

Abstract

Bu araştırmanın amacı, beden eğitimi dersi cimnastik ünitesinde kullanılan işbirli öğrenme yönteminin,öğrencilerin erişi düylerine etkisini belirlemektir. Araştırmada deneysel modellerden deney kontrol gruplu ön test – son testmodeli kullanılmıştır. İşbirlikli deney grubu 10 kız 10 erkek olmak üzere toplam 20 kişi, geleneksel kontrol grubu 10 kız ve10 erkek olmak üzere toplam 20 kişi, eğitim almayan kontrol grubu ise 9 kız 10 erkek olmak üzere toplam 19 kişidenoluşmaktadır. Araştırmada işbirlikli deney grubu ve geleneksel kontrol grubunun her ikisinin de bilişsel ve psikomotor alandakendi içinde anlamlı düzeyde gelişim göstermiş (p0.05).İşbirlikli deney grubu ve geleneksel kontrol grubunun bilişsel, duyuşsal ve psikomotor alan erişi düzeyleri karşılaştırıldığındaise sadece bilişsel alanda işbirlikli deney grubu lehine istatistiksel açıdan anlamlı (p0.05)

Keywords

beden eğitimi, cimnastik, yöntem, işbirliğine dayalı öğrenme, erişi

References

• Altınparmak, M. ve Nakiboğlu, M. (2005). Lise biyoloji laboratuarında işbirlikli öğrenme yönteminin başarı ve tutuma etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3, 1, 49.
• Ateş, M. (2004). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim ikinci kademe madde ve özellikleri ünitesinde öğrenci başarısına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Arrıpe, L., F., Gernıgon, C., Huet., M.,L., Cadopı, M. & Wınnykamen, F. (2002). Peer tutoring in a physical education setting: influence of tutor skill level on novice learners’ motivation and performance. Journal of Physical Education, 22, 105-123.
• Aydın, S. ve Alakuş A. O. (2009). Görsel Sanatlar dersinin işbirlikli öğrenme ile işlenmesinin öğrencinin başarısına, derse yönelik tutumlarına ve öğrenilenlerin kalıcılığına etkisis, Dicle Üniversitesi, Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 63-77.
• Çelen, A. (2006). İlköğretim beden eğitimi derslerinde çoklu zeka kuramı doğrultusunda yapılan etkinliklerin öğrencilerin bilişsel, duyuşsal ve devinişsel erişi düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu
• Demirhan, G., ve Altaylı, F. (2001). Lise 1. sınıfların beden eğitimi ve spora ilişkin tutumları ölçeği 2, Spor Bilimleri Dergisi, 10(2) 9-20.
• Dyson, B. (2001). Cooperative learning in an elemantary physical education program, Journal Of Teaching In Physical Education, 20, 264-281.
• Güneş, B., Mirzeoğlu D. E ve Dirik İ. (2005). The effects of the guided discovery styles on cognitive and psychomotor domains in physical education. The 46th Ichper -SD, Anniverssary World Congress, Nov. 9-13, 399-401.
• Gök, Ö., Doğan, A., Doymuş, K. ve Karaçöp, A. (2009). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim öğrencilerinin akademik başarılarına ve fene olan tutumlarına etkisi, G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 29, Sayı 1, 193-209.
• Görücü , A. (2007). İlköğretim 7. sınıf beden eğitimi derslerinde işbirliğine dayalı öğrenim destekli çoklu zeka kuramı uygulamalarının öğrencilerin performans, tutum ve öğrenilenlerin kalıcılığına etkisi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eğitim Programları ve Öğretimi Bilim Dalı, Doktora Tezi, Konya
• Hevedanlı, M., Oral, B., ve Akbayın, H. (2005). Biyoloji öğretiminde işbirlikli öğrenme ve tam öğrenme yöntemleriyle geleneksel öğretim yöntemlerinin öğrenci başarısına etkisini. http://yayım.meb.gov.tr./dergiler/166.(13.11.2006).
• Huang, C. Y. (2000). The effects of cooperative learning and model demonstration stragies on motor skill performance during video instruction. Proceeding National Sciences Council, 2, 255-268.
• Johnson, M. & Ward, P. (2001). Effects of classwide peer tutoring on correct performance of strinking skills in 3rd grade physical education. Journal of Teaching in Physical Education, 20, 247-263.
• Konukman, F., Craıng, T., Palöer, S., Poole, J. & Elızabeth P.(2001). The effects of multimedia tennis computer assisted ınstruction (caı) on tennis forehand, backhand and knowledge and psychomotor skills in a collagiate tennis basic ınstruction course. Research Quarterly Egsercise and Sport, 1, 72.
• Mirzeoğlu, D. (2000). Voleybol dersindeki davranışların öğreniminde, yapılandırmacı öğrenme etkinliklerinin öğrenci erişi düzeyine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu, 111.
• Öztürk, F. (1998). Toplumsal boyutlarıyla spor. Ankara: Bağırgan Yayımevi.
• Parker, P.M.(2006). Webster’s on line dictionary. Insead. The Rosetta Edition
• Pate, R., Corbin, C. & Pangrazi, B. ( 1998). Physical activity for young people. President’s council on physical fitnessand sports research digest, 3(3), 1-6.
• Sarıay, M. &Kavçar, N. (2009). İtme ve momentum ünitesinde işbirlikli öğrenme yönteminin etkililiğinin araştırılması, Dokuz Eylül Üniversitesi, Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 9-24.
• Sönmez, V. (1994). Program geliştirmede öğretmen el kitabı, Ankara, Anı Yayıncılık, 2.
• Tuzcuoğlu, S. (2006). Taktik oyun yaklaşımının tenis öğretimi üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu
• Tyler, W.R. (1970). Basic Principles of curriculum development and instruction, chicago: University of Chicago Press, 5
• Tjeerdsma, L.B. (1998). Cooperating Teacher Perception of &Expiences in the Student Teaching Practicum, Journal of Teaching in Physical Education, 17, 214-230.
• Yaşar, Ş. (1998). Yapılanmacı kuram ve öğrenme-öğretme süreci. Konya, VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri, 1 7.
• Yeniçeri, S. ve Hinsistanlı Y., S. (1997). Amerikan Spor Eğitimi Programı: Çocuk ve Gençler İçin Voleybol Antrenörlğü, İstanbul, Beyaz Yayınları, 5-7.