Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi

Year 2005, Volume: 28 Issue: 28, 143 - 149, 01.06.2005

Fidan Korkut

Abstract

Bu araştırmada 12 saatlik İletişim Becerileri Eğitiminin yetişkinlerin iletişim becerilerini değerlendirme düzeyleri üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Araştırma farklı bankalarda çalışan 10 kadın 6 erkek (25-43 yaşlarında) 16 kişi ile gerçekleştirilmiştir. Veri elde etmek için İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği ile katılımcıların bazı kişisel bilgilerini almaya yönelik olan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre deneysel işlem olarak kullanılan eğitimin bireylerin iletişim becerilerini değerlendirme düzeylerinde artış sağlamaktadır. Bu bulgulara göre adı geçen programın benzer amaçlı çalışmalarda kullanılabileceği yorumuna varılmıştır

Keywords

iletişim becerileri, yetişkinler ve iletişim becerileri eğitimi

References

• Abacı, R. (1995). Egan ve Nottingam insan ilişkileri becerileri eğitim modellerinin grup üyelerinin kendine saygı, kendini kabul ve kendini gerçekleştirme düzeylerine etkisi, yayımlanmamış araştırma.
• Akhun, İ. (1986). İstatistiğin manidarlığı ve örneklem. Ankara.
• Allen, S. D. (1996). A program evaluation of a communication skills training program with pre-teens and their mothers, Dissertation abstracts international section B: The sciences and Engineering 56 (8-B) 4571.
• Baker, S. B. ve Shaw, M. C. (1987). Improving counseling through primary prevention. Ohio: Merrill Publishing Company.
• Balcı S. ve Yılmaz, M. (2000). Çocukları anaokuluna devam eden annelere verilen iletişim becerleri eğitiminin ailenin işlevlerine etkisi. Türk PDR Dergisi, 14, 17-24.
• Bauer, R. K. (1989). An evaluation of communicative skills as enrichment programs taught in the military police officer basic source. Dissertation Abstracts International section A Humanities and social sciences 50 (5-A) 1194.
• Black, K. A. (2000). Gender differences in adolescents’ behavior during conflict resolution tasks with best friends. Adolescence, 35(139), 499-512.
• Buckman, R. ( 2001) Communication skills in palliative care Neurologic Clinics, 19(4), 989-1004.
• Ceyhan, A. A. (1993). Anababaların empatik eğilim düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, yayınlanmamış yüksek lisans tezi.
• Claypool, C. (2003). Improving the communication skills of your most valuable resource: Your people. Techniques Association for Career and Technical Education, 78(1), 56-7.
• Coffman, S. L, ve Coffman, V. T. (1993). Communication training for hospice volunteers. Omega Journal of Death and Dying, 27(2), 155-163.
• Cüceloğlu, D. (1994). Yeniden insan insana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Çam, S. (1999). İletişim becerileri eğitimi programının öğretmen adaylarının ego durumlarına ve problem çözme becerisine etkisi. Türk PDR Dergisi, 12, 16-27.
• Danish S. J., D’Augelli A. R. ve Hauer A. L. (1994). Yardım becerileri: Temel eğitim programı. Akkoyun F.(Çev.). Ankara : Form Ofset.
• DeFleur, M. L., Kearney, P., ve Plax, T. G. (1997). Fundamentals of human communication (Second Ed). Mayfield Published Company.
• Dickson, D. A. (1989). Interpersonal communication in the health professions: A focus on training, Counseling Psychology Quartely, 2(3), 345-366.
• Egan, G. (1994). Psikolojik danışmaya giriş. Akkoyun F. (Çev). Ankara: Form Ofset.
• Frankel, J. R. ve Wallen N.E. (2003). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw Hill.
• Gordon, T. (1992). Etkili öğretmen eğitimi. Aksoy E. ve Özkan B.(Çev). İstanbul:YA-PA Yayınları.
• Hodges, B., Turnbull, J., Cohen, R. et al., (1996). Evaluating communication skills in the objective structured clinical examination format: Reliability and generalizability. Medical Education, 30(1), 38-43.
• Johnson, D. W. ve Johnson, F. P. (1997). Joining together group theory and group skills (Sixth Ed). Allyn and Bacon.
• Judd C. M., Smith E. R., ve Kidder L. H. ( 1991). Research methods in social relations. Harcourt Brace Jovanovich College Pub. (ss.112-113).
• Keenan, F. ve Brady, D. ( 2002). Carees, news analysis how soft-touch ceos get hard results. Retreived March 25, 2002 from Business Week Online.
• Korkut, F. (1996a). İletişim Becerileri Eğitimi Programının liselilerin iletişim becerilerini değerlendirmelerine etkisi. 3P Dergisi. 4(3), 191-198.
• Korkut, F. (1996b). İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeğinin geliştirilmesi:Güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23.
• Korkut, F. (1996c). Lise öğrencilerinin bazı değişkenler açısından iletişim becerilerini değerlendirmeleri. 3. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi Bilimsel Çalışmaları, (ss.11-20). 15-16 nisan 1996, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Korkut, F. (1997). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerini değerlendirmeleri. IV Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi bildirileri 4., (ss.208-218). 10-12 eylül 1997, Anadolu Üniversitesi. Eskişehir.
• Kruijver, I. P. M., Kerkstra, A., Francke, A. L. et al., (2000). Evaluation of communication training programs in nursing care: A review of the literature Patient education and Counseling, 39 (1), 129-145.
• McEwen, T. (1999). Communication training in corporate settings:Lessons and opportunities for the academe. Mid-American Journal of Business, 12(1), 49-58.
• Nerdrum, P. (1997). Maintenance of the effect of training in communication skills: A controlled follow-up study of level of communicated empathy. British Journal of Social Work, 27(5), 705-722.
• Reed, V. A., McLeod, K., McAllister, L. (1999). Importance of selected communication skills for talking with peers and teachers: adolescent’ opinions. Language Spech and Hearing Services in Schools, 30(1), 32-49.
• Roter, D., Rosnbaum, J., de Negri, B. et al. (1998). The effects of a continuinig medical education programme in interpersonal communication skills on doctor practice and patient satisfaction in Trinidad and Tobago. Medical Education, 32(2) , 181-189.
• Sellick, K. J. (1991). Nurses’ interpersonal behaviors and the development of helping skills. International Journal of Nursing Studies, 28(1), 3-11.
• Seward, J. P., ve Seward, G. H. (1980) .Sex differences: Mental and temperamental. Lexington: Lexington Books.
• Siegel, S. (1977). Davranış bilimleri için parametrik olmayan istatistik . Topseven Y.(Çev.). DTCF Yayınları: 274, Ankara.
• Taylor, S. (2000). Strategies for success: Polishing your personal skills. Career World, 28(6), 20.
• Verdener, R. F. (1999). Communicate (Nineth Ed). Wadsworth Publishing Company.
• Voltan, N. (1980). Grupla atılganlık eğitiminin bireyin atılganlık düzeyine etkisi, Hacettepe Üniversitesi, yayımlanmamış doktora tezi..
• Yorburg, B. (1974). Sexual Identity. New York: John Wiley and Sons.