Abstract
This paper examines labour force partieipation and unemployment issues in relatian to employment and unemployment relations by using three indicators developed by OECD (rates of labour force participation, unemployment rates by age and sex, unemployment rates by educational levels). These issues are dealt with in terms of sex, age and educatian variables emphasising woman dimension. The data used in this study was mostly gathered from the United Nations and OECD sources and national data was obtained from the data of the Institute of State Staıisties (ISS). The sample countries from which regular statistical data are obtained show that there is a signifieant relationship between education and labour force participation rates. It is accepted that edu ca tion is an important tool to reduce unemployment, on the other hand, it is emphasised that the relationships between education and unemployment are more complex and there is a difficulty of making generalisation in this respect. When the issue is taken into consideration in regard to woman, it can be said that the higher the educationallevel of the woman is, the higher the rate of woman participation into labour force is, in return, especially educational inadequacy constitutes a disadvantage for the women in adapting to urban economy.
Abstract
Bu makalede, eğitim, istihdam ve işsizlik ilişkileri bağlamında, OECD tarafından geliştirilen üç anahtar gösterge (işgücüne katılma oranları, cinsiyete ve yaşa göre işsizlik oranları, eğitim düzeyine göre işsizlik oranları) kullanılarak işgücüne katılma ve işsizlik konuları irdelenmektedir. Konular, kadın boyutu ağırlıklı olmak üzere cinsiyet, yaş ve eğitim değişkenlerine göre ele alınmaktadır. Çalışmada kullanılan uluslararası veriler daha çok Birleşmiş Milletler ve OECD, ulusal veriler ise DiE kaynaklarından elde edilmiştir. Düzenli istatistiki veri elde edilebilen ülke örnekleri, eğitimle işgücüne katılma oranları arasında güçlü ilişkiler olduğunu göstermekte, öte yandan, eğitimin işsizliğin azaltılmasında önemli bir araç olduğu kabul edilmekle birlikte, işsizlikle eğitim arasındaki ilişkilerin daha karmaşık olduğu ve genellemelere gitmenin güçlüğü vurgulanmaktadır. Konu, kadın boyutu açısında ele alındığında, eğitim düzeyi yükseldikçe kadınların işgücüne katılma oranlarının arttığı, buna karşılık, özellikle kent ekonomisine uyum sağlamada eğitim yetersizliğnin kadınlar için bir dezavantaj oluşturduğu gözlenmektedir.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 1997 |
| Published in Issue | Year 1997 Volume: 13 Issue: 13 |