Günümüz aile yapısında yaşanılan değişim, hem annelik ve babalık rollerinin farklı şekillerde yaşanmasına, hem de çocuğun farklı şekillerde algılanmasına neden olmaktadır. Özellikle çocuğa verilen değer ve çocuğun aile içindeki yeri, çocuğun sorumluluk ve bakımının gerçekleştiriliş şeklini değiştirmektedir. Günümüzde çocuklar, yetişkin korumasına gereksinimi olan varlıklar olarak değil, kendi ayakları üzerinde durabilmesi gereken bireyler olarak görülmektedir. Bu nedenle çocukların aile içinde sahip oldukları hakların varlığı önemli hale gelmiştir.
AMAÇ: Bu araştırmada, çocukların haklarına yönelik ebeveyn tutumları ile annelik ve babalık rolleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Araştırmada veri toplama aracı olarak “Aile Bilgi Anketi”, “Geleneksel Annelik Rolü Ölçeği”, “Geleneksel Babalık Rolü Ölçeği” ve “Ebeveyn Çocuk Hakları Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma kapsamında ebeveynlik rolleri “geleneksel annelik” ve “geleneksel babalık”; çocuk haklarına yönelik ebeveyn tutumları ise “bakım ve korunma” ve “kendi kendine karar verme” olmak üzere iki boyuta tanımlanmıştır. Araştırmanın örnekleminde 3-6 yaş grubu çocuğu olan 315 anne ve 315 baba olmak üzere toplam 630 ebeveyn yer almıştır.
BULGULAR: Araştırma bulgularına göre; hem annelerin hem de babaların çocuk haklarına yönelik tutumları ile geleneksel ebeveynlik rolleri arasında ilişki bulunmaktadır.
SONUÇ: Bakım ve korunma tutumu puanları yükseldikçe hem annelerin hem de babaların geleneksel ebeveynlik rollerinin güçlendiği, kendi kendine karar verme tutumu puanları yükseldikçe hem annelerin hem de babaların geleneksel ebeveynlik rollerinin zayıfladığı görülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Annelik, babalık, çocuk haklarıGünümüz aile yapısında yaşanılan değişim, hem annelik ve babalık rollerinin farklı şekillerde yaşanmasına, hem de çocuğun farklı şekillerde algılanmasına neden olmaktadır. Özellikle çocuğa verilen değer ve çocuğun aile içindeki yeri, çocuğun sorumluluk ve bakımının gerçekleştiriliş şeklini değiştirmektedir. Günümüzde çocuklar, yetişkin korumasına gereksinimi olan varlıklar olarak değil, kendi ayakları üzerinde durabilmesi gereken bireyler olarak görülmektedir. Bu nedenle çocukların aile içinde sahip oldukları hakların varlığı önemli hale gelmiştir. AMAÇ: Bu araştırmada, çocukların haklarına yönelik ebeveyn tutumları ile annelik ve babalık rolleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: Araştırmada veri toplama aracı olarak “Aile Bilgi Anketi”, “Geleneksel Annelik Rolü Ölçeği”, “Geleneksel Babalık Rolü Ölçeği” ve “Ebeveyn Çocuk Hakları Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma kapsamında ebeveynlik rolleri “geleneksel annelik” ve “geleneksel babalık”; çocuk haklarına yönelik ebeveyn tutumları ise “bakım ve korunma” ve “kendi kendine karar verme” olmak üzere iki boyuta tanımlanmıştır. Araştırmanın örnekleminde 3-6 yaş grubu çocuğu olan 315 anne ve 315 baba olmak üzere toplam 630 ebeveyn yer almıştır. BULGULAR: Araştırma bulgularına göre; hem annelerin hem de babaların çocuk haklarına yönelik tutumları ile geleneksel ebeveynlik rolleri arasında ilişki bulunmaktadır. SONUÇ: Bakım ve korunma tutumu puanları yükseldikçe hem annelerin hem de babaların geleneksel ebeveynlik rollerinin güçlendiği, kendi kendine karar verme tutumu puanları yükseldikçe hem annelerin hem de babaların geleneksel ebeveynlik rollerinin zayıfladığı görülmektedir
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Oral Presentation |
Authors | |
Publication Date | June 24, 2015 |
Submission Date | June 24, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 3rd National Congress of Child Development and Education (International Participations) (Congress Book) |