Elit Atıcıların Çoklu Zekâ Özelliklerinin Cinsiyet, Kullandıkları Silah Türü ve Yaş Faktörlerine Göre Karşılaştırılması

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 2, 79 - 94, 20.10.2017

Kenan Sivrikaya Serhat Aydın Pero Duygu Dumangöz

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı Türkiye’de atıcılık sporu ile ilgilenen elit düzeydeki sporcuların Çoklu Zekâ Özelliklerinin cinsiyet, yaş ve kullanılan silah türüne göre incelenmesidir. Metot: Veriler; 02-08 Aralık 2013 tarihleri arasında Mersin’de yapılan Ateşli ve Havalı Silahlar Türkiye Şampiyonasına katılan elit düzeydeki atıcılık sporcularından yaş ortalamaları 26,4±11,04 olan 30 bayan ve yaş ortalamaları 22,78±9,07 olan 87 erkek olmak üzere toplam 117 kişiden oluşan sporcu grubuna; beş sorudan oluşan kişisel bilgi formu ve ayrıca Howard Gardner tarafından geliştirilen ve Seber tarafından Türkçeleştirilerek geçerlilik ve güvenilirliği yapılmış olan “Çoklu Zekâ Alanlarında Kendini Değerlendirme Envanteri” uygulanarak elde edilmiştir. Elde edilen veriler SPSS 17.0 paket programında sıklık, tanımlayıcı istatistik, bağımsız t testi ve Kruskall Wallis varyans analizi yöntemleri ile analiz edilmiştir. Bulgular: İstatistik analizler sonucunda, erkek ve bayan sporcuların Mantıksal Matematiksel ve Kişilerarası Sosyal Zekâ özellikleri arasında 0,05 düzeyinde anlamlı farklılık bulunurken, cinsiyet faktörü gözetmeksizin atışlarda kullandıkları silah türlerine göre yapılan karşılaştırmada Sözel Dilsel ve Kişisel İçsel Zekâ özellikleri arasında 0,05 düzeyinde anlamlı farklılık bulunmuştur. Yaş faktörüne göre yapılan değerlendirme ve diğer zekâ türleri arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır.Sonuç: Özellikle alt yapı antrenörlerinin, sporcu adayı için en verimli ilerlemenin sağlanmasında zekâ türlerinin dikkate alınarak yönlendirme yapılması, sözel dilsel ve kişisel içsel zekâsı dominant olanların daha çok havalı ve ateşli tüfek dalına yönlendirilmesinin yararlı olacağı sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Atıcılık, Çoklu zekâ

Kaynakça

• Altınok, E., (2008). Beden Eğitimi öğrencilerinin Bazı Değişkenlere Göre Çoklu Zekâ Alanlarının İncelenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Arslan, M., (2015), Öğrenmenin Nörofizyolojisi Öğretimde Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Anı Yayıncılık. Başaran, B. I., (2004). Etkili öğrenme ve çoklu zekâ kuramı: Bir inceleme. Ege Eğitim Dergisi, 5, 7-15. Bellanca, J., (1997). Active Learning Handbook for Multiple Intelligence Classrooms. USA: IRI/Skylight Training and Publishing Inc., 1-465. Brougher. Bumen, Nilay, T., (2004). Okullarda Çoklu Zekâ Kuramı. Ankara: Pegem A Yayıncılık s.1-172. Çeliköz, M., (2016). Yıldız Teknik Üniversitesi Eğitim Fakültesinde Öğrenim Görmekte Olan Öğretmen Adaylarının Baskın Zekâ (Çoklu Zekâ) Dağılımlarının İncelenmesi. I. Uluslararası Uzaktan Eğitim Araştırmaları Konferansı, İstanbul. Çinkılıç, İ. ve Soyer, F., (2013). “Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Çoklu Zekâ Alanları ile Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi” Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri Dergisi ISSN: 1306-4371 Cilt: 8 Sayı:1 Elektronik Dergi. Ekici, S., (2011). Multiple intelligence levels of physical education and sports school students, Educational Research and Review, 6(21); 1018–1026. Fiscus, E., Collon, D., Mandell, J., (2002). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının Geliştirilmesi, (Çev. G. Akçamete, H. Şenek, F. Tekin). Akın Yayıncılık, 7. Baskı. Gander, Mary, J; Gardiner, Harry, W., (1995). Çocuk ve Ergen Gelişimi, (Yayına Hazırlayan: Onur, B.). İmge Kitapevi. Ankara. Gardner, H,. (1993). Multiple Intelligences: The Theory in Practice. New York: Basic Books. Gardner, H,. (1999). Intelligence Reframed: Multiple Intelligences for the 21st Century. New York: Basic Books. Karakelle, S., (2012). Üst bilişsel farkındalık, zekâ, problem çözme algısı ve düşünme ihtiyacı arasındaki bağlantılar. Eğitim ve Bilim, 37 (164), 237-250. Kiremitci, O., Canbolat, A, M., (2014). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Çoklu Zekâ Alanlarının Üstbilişsel Farkındalık ve Problem Çözme Becerilerini Belirlemedeki Rolü. Spor Bilimleri Dergisi Hacettepe. 25 (3), 118–126. Öztürkmen, B., (2006). Ortaöğretim Öğrencilerinin Çoklu Zekâ Kuramına Göre Zekâ Alanlarıyla Öğrenme Stratejileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Gaziantep Örneği), (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Saban, A., (2001) Çoklu Zekâ Teorisi ve Eğitim, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. Saban, A., (2002). Çoklu Zekâ Teorisi ve Eğitim, Nobel Yayın Dağıtım, Geliştirilmiş II. Baskı, Ankara. Tekin, M., (2008). Orta Öğretimde Öğrenim Gören Öğrencilerden Spor Yapan ve Yapmayanlar Arasındaki Yaratıcılık ve Çoklu Zekâ Alanlarının Araştırılması, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Tekin, M., (2009). Spor lisesi öğrencileri ile genel lise öğrencilerinin çoklu zekâ alanlarının karşılaştırılması Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi Cilt 3, Sayı 3. Tural, M., (2009) “Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Bölümlerinde Okuyan Öğrencilerin Çoklu Zekâ Kuramına Göre Karşılaştırılması” Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara. Yaz, İ., (2013). “Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulunda Okuyan Öğrencilerin Çoklu Zekâ Alanları İle Holland Kişilik Tipleri Arasındaki İlişkinin Araştırılması” Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara.