Doğu Ege Adalarının gayri askeri statüsünün ihlali sorunu incelenirken, 1913 Londra Antlaşması, 1913 Atina Antlaşması ve 1914 yılına ait Altı Büyük Devlet Kararı dikkate alınmalıdır. Altı Büyük Devlet Kararı ile Ege Adaları’nın egemenliği Yunanistan’a devredilirken, adalara gayri askeri statü getirilmiştir. Lozan Barış Antlaşması’nın 12 ve 13. maddeleri ile Lozan Boğazlar Sözleşmesi’nin 4 ve 6. maddelerinde, bu sözleşmeler ve Altı Büyük Devlet Kararı teyit edilerek, adaların gayri askeri statüsü düzenlemiştir. 1947 Paris Barış Antlaşması ile İtalya’dan Yunanistan’a devredilen adalara, aynı sözleşmenin 14. maddesi ile gayri askeri statü getirilmiştir. Bu sözleşmeler ile asker ve silahtan arındırılan Ege Adaları’nın gayri askeri statüsünün kalktığını ileri süren Yunanistan, egemenlik sahibi olduğu adalarının bu yükümlülüğünü ihlal etmektedir. Viyana Antlaşmalar Hukuku Sözleşmesi’nin 60. maddesinde, esaslı ihlalin tanımı yapılmış ve çok taraflı antlaşmalarda ihlalden özel olarak etkilenen tarafa bazı haklar verilmiştir. Uluslararası hukukta devletin sorumluluğuna başvurma hakkının yanında, Türkiye’nin Yunanistan’a karşı esaslı ihlale başvurma hakkının olduğu kabul edilmelidir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Uluslararası ve Karşılaştırmalı Hukuk (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 7 Ağustos 2024 |
Gönderilme Tarihi | 28 Mart 2024 |
Kabul Tarihi | 1 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 9 Sayı: 2 |
All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)