Welfare state should be defined as a structure with
three pillars: social assistance, social security and most of all, egalitarian
distribution policies, and defined as such, today’s welfare state of Turkey
should be labeled with the adjective “liberal”. The reason behind this argument
can be found in the actual events: reforms in the social security system covers
numerous regulations to the detriment of the workers, cuts of the retirement or
severance indemnities are under discussion, public service provision is more or
more conceded to the mercy of the market and social assistance is taking hold
of all other dimensions of the welfare state. In this paper whose main argument
is that the Turkish welfare regime which has been classified among the
corporatist Southern European is currently being transformed into the liberal
model, we will first present the poverty figures and the identity of the poor,
to discuss afterwards the instruments of fight with poverty. Among the public
social expenditures, we will develop the social assistance programmes because
we argue that the form in which this realm is being structured provides perfect
proofs for the transformation to the liberal model. Finally, the Social Assistance
and Solidarity Foundations will be analysed for these institutions, along with
their structure and functioning, with their material and moral power represent
a spectacular administrative invention and a perfect symbol of the “new” period
through we are passing.
Poverty Welfare State Welfare Regime Neoliberalism Social assistance Social Assistance and Solidarity Foundations
Sosyal devleti, sosyal güvenlik ve sosyal yardımın
ötesinde, eşitlikçi bölüşüm politikalarını kapsayan üç boyutlu bir yapı olarak
tanımladığımızda günümüz Türkiyesi’nde sosyal devletin artık “liberal”
sıfatıyla birlikte anılması gerekmektedir; zira öyle bir dönemden geçmekteyiz
ki, sosyal güvenlikte yapılan reform çalışanlar aleyhine pek çok düzenleme
içermekte, kıdem tazminatının kaldırılması dahi gündeme gelebilmekte, kamusal
hizmet sunumu hızla piyasalaşmakta ve sosyal devlet tartışmalarının ağırlık
merkezine sosyal yardımlar yerleşmekte. Türkiye’deki sosyal devlet modelinin
korporatist Güney Avrupa refah modelinden liberal modeline doğru bir dönüşüm geçirdiğinin
iddia edildiği bu yazıda ilk olarak yoksulluk rakamlarını ve yoksulların kimler
olduğunu ortaya koyacak, ardından kamu idaresinin yoksullukla mücadele
araçlarını ele alacağız. Kamu sosyal harcamaları içerisinde esas olarak
üzerinde duracağımız konu sosyal yardım alanı olacaktır; zira bu alanın
düzenlenme biçiminin liberal refah modeline evrilmeye dair en güçlü kanıtları
sunduğu kanısındayız. Bu anlamda öne çıkararak kısaca da olsa analiz edeceğimiz
kurum, Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıfları olacaktır, zira bu kurum
yapısı ve işleyişiyle, maddi ve manevi gücüyle muhteşem bir yönetsel icat ve
içinde bulunduğumuz “yeni” dönemin mükemmel bir simgesidir.
Yoksulluk Sosyal Devlet Refah rejimi Neoliberalizm Sosyal yardımlar Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıfları
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 6 Sayı: 16 |