Abstract
Bu çalışma, Türkiye’deki sinema talebini, ekonomik ve diğer açıklayıcı değişkenleri kullanarak incelemektedir. Çalışmada, Türkiye'nin 26 alt bölgesine ilişkin 2009-2017 dönemi yıllık verileri kullanılmıştır ve dinamik panel veri analizi gerçekleştirilmiştir. Ayrıca Becker ve Murphy (1988) tarafından geliştirilen rasyonel bağımlılık modelinin geçerliliği Türkiye sinema sektörü için araştırılarak, sinema talebinde bağımlılığın rolü ele alınmıştır. Dinamik panel veri modelinden elde edilen tahmin sonuçları, ekran sayısının ve yerli filmlerin toplam filmler içerisindeki payının, sinema talebini açıklamada önemli bir bileşen olduğunu göstermektedir. Ayrıca sonuçlar, sinema talebinin rasyonel bağımlılık modeline uyumlu olduğunu göstermiştir.