Research Article
BibTex RIS Cite

Medeni Yargılama Hukukunda Hâkimin Türk Hukukunu Resen Uygulamasının Temeli: Vakıalar, Vakıaların Önemi, Vakıaların Çeşitli Yönlerden Sınıflandırılması ve Vakıaların Tespiti

Year 2019, Volume: 77 Issue: 1, 1 - 47, 19.06.2019

A. Selman Arısoy

Abstract

Medeni yargılama hukukunda vakıalar her şeydir: Hak ve borçlar vakıalardan doğar, davanın sebebi vakıalardır ve hukukun resen uygulanması, diğer bir deyişle bizatihi yargılama faaliyetinin yapılabilmesi için vakıalara ihtiyaç vardır. Vakıalar hiçbir sınıflandırmaya sığmaz; önemli olan hukuken önemli, çekişmeli ve uyuşmazlığın çözümüne etkili olmalarıdır. Hukuken önemli, çekişmeli ve uyuşmazlığın çözümüne etkili olduğu takdirde her bir vakıanın ispatı gerekir ve bu vakıalar ispatlandığı takdirde Türk hukuku bu vakıalara resen uygulanmak suretiyle hüküm verilecektir (HMK m. 33; iura novit curia). 

Keywords

Vakıalar İspat Yargılama faaliyeti Hukukun uygulanması Iura novit curia

References

  • Akil C, ‘Boşanma Davalarında Vakıaların İleri Sürülmesi Zamanı Meselesinin Yargıtay Kararlarındaki Görünümü’ (2010) 12 (1) DEÜHFD 1-23.
  • Alangoya Y, Yıldırım, K, Deren-Yıldırım N, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı: Değerlendirme ve Öneriler (İstanbul Barosu Yayınları 2006).
  • Alangoya Y, Yıldırım K, Deren-Yıldırım N, Medeni Usul Hukuku Esasları (Tıpkı 8. Baskı, Beta 2011). (“Usul”)
  • Alangoya Y, Medeni Usul Hukukunda Vakıaların ve Delillerin Toplanmasına İlişkin İlkeler (Fakülteler Matbaası 1979). Ansay SŞ, Hukuk Yargılama Usulleri, (7. Baskı 1960).
  • Aral F, Türk Borçlar Hukukunda: Takas (2. Baskı, Savaş, 2010). Aral V, Hukuk ve Hukuk Bilimi Üzerine (7. Baskı, Oniki Levha 2010).
  • Arısoy AS, ‘Çocuğun Desteğinden Yoksun Kalan Ana ve Baba Açısından Bakım İhtiyacı İçine Düşme Şartı’ (2017) 174 LHD 2859-2878.
  • Arslan R, Yılmaz E, Taşpınar-Ayvaz S, Medeni Usul Hukuku, (1. Baskı, Yetkin 2016).
  • Atalay O, ‘Delil Kavramı Üzerine’, Haluk Konuralp Anısına Armağan (Yetkin 2009) 129-138. Atalay O, Medeni Usul Hukukunda: Menfi Vakıaların İspatı, (Dokuz Eylül Üniversitesi Yayını 2001). (“Menfi Vakıalar”)
  • Başgil AF, ‘Hukukta Beyyine Nazariyesi’, Hukukun Ana Mesele ve Müesseseleri, (1946) 349-361.
  • Berkin N, Medeni Usul Hukuku Esasları, (1969).
  • Bilge N, Önen E, Medeni Yargılama Hukuku, (3. Baskı, 1978).
  • Bolayır N, Hukuk Yargılamasında Delillerin Toplanmasında Tarafların ve Hâkimin Rolü (Vedat 2014).
  • Boran-Güneysu N, ‘İşlem Türleri ve Usuli İşlemin Bu İşlem Türleri Arasındaki Yeri’, Haluk Konuralp Anısına Armağan (Yetkin 2009). (“İşlem Türleri”)
  • Boran-Güneysu N, Medenî Usûl Hukukunda Karar (Adalet 2014). (“Karar”) Bozbel S, Fikri Mülkiyet Hukuku (Oniki Levha 2015).
  • Budak, AC, Karaaslan V, Medeni Usul Hukuku (1. Baskı, Adalet 2017).
  • Chaix F, ‘L’apport des faits au procès’, Procédure civile suisse: Les grands thèmes pour les praticiens, (Editeur: François Bohnet) (2010) 116-140.
  • Çağa T, ‘Mahkemece Hüküm Verilirken Dava Tarihindeki mi Yoksa Hüküm Tarihindeki Maddi ve Hukuki Durum mu Esas Tutulmalıdır’, Ticaret Hukuku ve Yargıtay Kararları Sempozyumu VIII (26-27 Nisan 1991) 137-169.
  • Dedeağaç E, ‘Stajyerler için HMK: Üçüncü Bölüm, Dava Dilekçesinin Hazırlanması’ (3 Eylül 2013) <http://enderdedeagac.blogspot.com.tr/2013_09_01_archive.html> Erişim tarihi: 31 Mart 2019.
  • Deschenaux H, La distinction du fait et du droit dans les procédures de recours au Tribunal Fédéral (1948).
  • Develioğlu HM, Takas, (2. Baskı, Vedat 2012). Dinçkol A, ‘Karar Verme Sürecinde Hükmün Oluşması ve Hâkimin Fonksiyonu’, HFSA: 25. Kitap (İstanbul Barosu Yayınları 2012) 172-187.
  • Domaniç H, Hukukta Kaziyyei Muhkeme ve Nisbi Kuvveti, (1964). Dunand W, Du rôle respectif du juge et des parties dans l’allégation des faits, (1940).
  • Dural M, Sarı S, Türk Özel Hukuku Cilt I: Temel Kavramlar ve Medeni Kanunun Başlangıç Hükümleri (6. Baskı, Filiz 2011).
  • Erman H, Medeni Hukuk Dersleri, (3. Baskı, Der 2010). Eroğlu O, ‘Medeni Usul Hukukunda Davaya Cevap ve Cevap Dilekçesi Vermemenin Sonuçları’ (2018) 2 ABD 25-68.
  • Erzeybek H, Medeni Usul Hukukunda Tutanaklar (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü 2015).
  • Göksu M, ‘Vakıa ve Hukuk’, Haluk Konuralp Anısına Armağan (Yetkin 2009) 323-350.
  • Görgün ŞL, Börü L, Toraman B, Kodakoğlu M, Medeni Usul Hukuku (6. Baskı, Yetkin 2017). Guldener M, Schweizerisches Zivilprozessrecht (3.Auflage, 1979).
  • Güncel Türkçe Sözlük <www.tdk.gov.tr> Erişim tarihi: 31 Mart 2019.
  • Gürdoğan B, ‘Temyiz Mahkemesinin Kontrolü Bakımından: Vakıa ve Hukuk’ (1956) 11 (3) AÜSBFD 258-285.
  • Hirş E, Pratik Hukukta Metod (Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü, 2001).
  • İyilikli AC, ‘Hukuk Yargılamasında Dava Sebebi Üzerine Bir İnceleme’ (2013) 106 TBBD 139204.
  • Karafakih İH, Hukuk Muhakemeleri Usulü (1952).
  • Karayalçın Y, Yongalık A, Hukukta Öğretim, Kaynaklar, Metod, Problem Çözme (7. Baskı, Bankacılık ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü 2008).
  • Karslı A, Medeni Muhakeme Hukuku (4. Baskı, Alternatif 2014). (“Medeni Muhakeme”)
  • Karslı A, Medeni Usul Hukukunda Usuli İşlemler (2001). (“Usuli İşlemler”)
  • Kılıçoğlu AM, Sınai Haklarla Karşılaştırmalı: Fikri Haklar (2. Baskı, Turhan 2013).
  • Kiraz TÖ, Medeni Yargılama Hukukunda: İkrar (Bilge 2005).
  • Kuru B, Arslan R, Yılmaz E, Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı (25. Baskı, Yetkin, 2014). (“Usul”)
  • Kuru B, Arslan R, Yılmaz E, Medeni Usul Hukuku (21. Baskı, Yetkin 2010). (“Usul-21. Baskı”)
  • Kuru B, ‘Hukuk Davası Açarken ve Davaya Cevap Verirken Dikkat Edilmesi Gereken Hususlar’ Makaleler (Arıkan 2006) 203-214.
  • Kuru B, ‘Hukuk Usulünde Dava Sebebi’ Makaleler (Arıkan 2006) 215-246. (“Dava Sebebi”)
  • Kuru B, İstinaf Sistemine Göre Yazılmış: Medeni Usul Hukuku (Legal 2016). (“Usul-İstinaf”)
  • Kuru B, Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı (Legal 2015). (“Usul”) Kuru B, Hukuk Muhakemeleri Hukuku - Cilt: II (6. Baskı, 2001). (“Cilt: II”)
  • Meier I, Iura Novit Curia (1975).
  • Motulsky H, Principes d’une réalisation méthodique du droit privé: La théorie des eléments générateurs des droits subjectifs (1948).
  • Namlı M, Türk ve Fransız Hukukunda İsticvap ve Tarafların Dinlenmesi (Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü 2007).
  • Nomer E, Davada Yabancı Kanun (1972). Oğuzman MK, Barlas N, Medeni Hukuk (20. Bası, Vedat 2014).
  • Öktem İ, Hukuk Muhakemesinde Hak Nasıl Müdafaa Edilir (Hapisane Matbaası 1938).
  • Önen E, ‘Feragat ve Kabul Kesin Hüküm Teşkil Etmez’ (1976) 1 ABD 26-39. (“Feragat ve Kabul”)
  • Önen E, Medeni Yargılama Hukuku Dersleri (1979). (“Medeni Yargılama”)
  • Özekes M, ‘Dava Dilekçesinde Hukuki Sebep Bildirmek Zorunludur’ Haluk Konuralp Anısına Armağan (Yetkin 2009) 745-781. (“Hukuki Sebep”)
  • Özekes M, ‘HMK’da İspat ve Deliller Bakımından Getirilen Yenilikler’ <http://web.e-baro.web.tr/ uploads/25/6.pdf> Erişim tarihi: 31 Mart 2019. (“Yenilikler”)
  • Özkaya-Ferendeci HÖ, ‘Kesin Hükmün Zaman İtibariyle Sınırları’, Haluk Konuralp Anısına Armağan (Yetkin 2009) 183-195.
  • Özmumcu S, ‘Davanın Açılmasına Bağlanan Sonuçların Davanın Açılmamış Sayılması Halinde Değerlendirilmesi’ (2012) 70 (2) İÜHFM 183-206.
  • Öztan B, Medeni Hukukun Temel Kavramları (37. Baskı, Turhan 2012). (“Medeni Hukuk”)
  • Öztan F, Fikir ve Sanat Eserleri Hukuku (Turhan 2008). (“Fikri Mülkiyet”) Pekcanıtez H, Atalay O, Özekes M, Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı (3. Baskı, Yetkin 2015). (“Usul Ders”)
  • Pekcanıtez H, Atalay O, Özekes, M, Medeni Usul Hukuku (14. Baskı, Yetkin 2013). (“Usul-14. Baskı)
  • Pekcanıtez Usul-Cilt: I (Editörler: Pekcanıtez H, Özekes M, Akkan M, Taş-Korkmaz H) (15. Baskı, Oniki Levha 2017).
  • Pekcanıtez Usul-Cilt: II (Editörler: Pekcanıtez H, Özekes M, Akkan M, Taş-Korkmaz H) (15. Baskı, Oniki Levha 2017).
  • Postacıoğlu İ, ‘Davanın ve Kaziyei Muhkemenin Unsuru Olarak Hukuki Sebep’, Dr. A. Recai Seçkin’e Armağan (1974) 497-527.
  • Postacıoğlu İ, Medeni Usul Hukuku Dersleri (6. Baskı, 1975). (“Usul”) Postacıoğlu İ, Şehadetle İspat Memnuiyeti ve Hudutları (1964). (“Şehadetle İspat Memnuiyeti”) Roguin E, La règle de droit (1889).
  • Schilken E, ‘Medeni Yargılamada Hâkimin Rolü’, İlkeler Işığı Altında Medeni Yargılama Hukuku (Derleyen: M. Kamil Yıldırım) (2. Baskı, Alkım 2001) 43-66.
  • Sevilen A, ‘İkrar Tecezzi Kabul Etmez’ (1936) 5 İzmir BD 76-96. Sezer ST, Medeni Usul ve İcra-İflas Hukukunda Takas (Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü 2010).
  • Tanrıver S, ‘Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı’nın 1 ilâ 122. Maddelerinde Yer Alan Temel Düzenlemeler ve Bunların Genel Çerçevede Değerlendirilmesi’ (2008) 57 (3) AÜHFD 635-664.
  • Tanrıver S, Medeni Usul Hukuku Cilt: I (Yetkin 2016). (“Usul”) Tappy D, ‘Dispense de Preuve et Renonciation à la Preuve’, Beweisrecht der neuen ZPO: Chancen und Risiken (2012) 75-99. Tekinalp Ü, Fikri Mülkiyet Hukuku (5. Baskı, Vedat 2012).
  • Topuz G, Topuz S, ‘Takasın Davada İleri Sürülmesi’ (2008) 57 (3) AÜHFD 719-731.
  • Toraman B, Medeni Usul Hukukunda Bilirkişi İncelemesi (Doktora tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü 2012).
  • Tutumlu MA, ‘Hukukun Gerçekleşmesinde Yargıcın Rolü’, HFSA 25. Kitap (İstanbul Barosu Yayınları 2012) 13-28.
  • Tutumlu MA, ‘Hukuk Yargılamasında Delil İkamesinin Kapsamı, Şekli ve Zamanı’ (1989) 6 TBBD 924-934. (“Delil İkamesi”)
  • Ulukapı Ö, ‘Yargıtay Kararları Işığında Medeni Usul Hukukunda Yargılamaya Hâkim Olan İlkelerden Taraflarca Hazırlama İlkesi’ (1998) 1-2 SÜHFD 713-732.
  • Umar B, ‘İsbat Yükü Kavramı ve Bununla İlgili Diğer Bazı Kavramlar’ (1962) 28 (3-4) İÜHFM 790-798.
  • Umar B, ‘Muhtevası ve Hukuki Mahiyeti Bakımından İkrar Kavramı’ (1964) 30 (1-2) İÜHFM 244263. (“İkrar Kavramı”)
  • Umar B, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi (2. Baskı, Yetkin 2014). (“Şerh”)
  • Üstündağ S, ‘Borçlar Kanunu Hükümlerine Göre Takas ve Davada Kullanılmasının Arz Ettiği Özellikler’ (1960) 25 (1-4) İÜHFM 214-224. (“Takas”)
  • Üstündağ S, İddia ve Müdafaanın Değiştirilmesi Yasağı (1967). (“Yasak”) Üstündağ S, Medeni Yargılama Hukuku (7. Baskı, 2000). (“Medeni Yargılama”)
  • van Schooten H, ‘Law as Fact, Law as Fiction: A Tripartite Model of Legal Communication’, Interpretatıon, Law and The Constructıon of Meaning, Collected Papers On Legal Interpretation in Theory, Adjudication And Political Practice, (Editörler: Anne Wagner, Wouter Werner Deborah Cao) (Springer 2007) 3-20.
  • Yılmaz E, Islah (4. Baskı, Yetkin 2014). (“Islah”)
  • Yılmaz O, ‘Hukukun Vakıaya Uygulanması’ Dr. A. Recep Recai Seçkin’e Armağan (1974) 895917. (“Hukukun Vakıaya Uygulanması”)

The Basis of Ex-Officio Application of Turkish Law By Judge In Terms of Civil Procedure Law: Facts, Importance of Facts, Classification of Facts from Different Aspects and Determination of Facts

Year 2019, Volume: 77 Issue: 1, 1 - 47, 19.06.2019

A. Selman Arısoy

Abstract

In civil procedure law, facts are everything: Rights and obligations arise from facts, facts are the basis of an action and the ex-officio application of law, in other words the very act of judging, requires facts. Facts do not fit into any classification; what matters is that a fact is legally important, contested and effective for resolving the litigation. Provided that it is legally important, contested and effective for resolving the litigation, each and every fact should be proven, and when proven, a decision shall be made by way of an ex-efficio application of Turkish law to those facts (Art. 33 of Turkish Code of Civil Procedure; iura novit curia). 

Keywords

Facts Proof Act of judging Application of law Iura novit curia

References

  • Akil C, ‘Boşanma Davalarında Vakıaların İleri Sürülmesi Zamanı Meselesinin Yargıtay Kararlarındaki Görünümü’ (2010) 12 (1) DEÜHFD 1-23.
  • Alangoya Y, Yıldırım, K, Deren-Yıldırım N, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı: Değerlendirme ve Öneriler (İstanbul Barosu Yayınları 2006).
  • Alangoya Y, Yıldırım K, Deren-Yıldırım N, Medeni Usul Hukuku Esasları (Tıpkı 8. Baskı, Beta 2011). (“Usul”)
  • Alangoya Y, Medeni Usul Hukukunda Vakıaların ve Delillerin Toplanmasına İlişkin İlkeler (Fakülteler Matbaası 1979). Ansay SŞ, Hukuk Yargılama Usulleri, (7. Baskı 1960).
  • Aral F, Türk Borçlar Hukukunda: Takas (2. Baskı, Savaş, 2010). Aral V, Hukuk ve Hukuk Bilimi Üzerine (7. Baskı, Oniki Levha 2010).
  • Arısoy AS, ‘Çocuğun Desteğinden Yoksun Kalan Ana ve Baba Açısından Bakım İhtiyacı İçine Düşme Şartı’ (2017) 174 LHD 2859-2878.
  • Arslan R, Yılmaz E, Taşpınar-Ayvaz S, Medeni Usul Hukuku, (1. Baskı, Yetkin 2016).
  • Atalay O, ‘Delil Kavramı Üzerine’, Haluk Konuralp Anısına Armağan (Yetkin 2009) 129-138. Atalay O, Medeni Usul Hukukunda: Menfi Vakıaların İspatı, (Dokuz Eylül Üniversitesi Yayını 2001). (“Menfi Vakıalar”)
  • Başgil AF, ‘Hukukta Beyyine Nazariyesi’, Hukukun Ana Mesele ve Müesseseleri, (1946) 349-361.
  • Berkin N, Medeni Usul Hukuku Esasları, (1969).
  • Bilge N, Önen E, Medeni Yargılama Hukuku, (3. Baskı, 1978).
  • Bolayır N, Hukuk Yargılamasında Delillerin Toplanmasında Tarafların ve Hâkimin Rolü (Vedat 2014).
  • Boran-Güneysu N, ‘İşlem Türleri ve Usuli İşlemin Bu İşlem Türleri Arasındaki Yeri’, Haluk Konuralp Anısına Armağan (Yetkin 2009). (“İşlem Türleri”)
  • Boran-Güneysu N, Medenî Usûl Hukukunda Karar (Adalet 2014). (“Karar”) Bozbel S, Fikri Mülkiyet Hukuku (Oniki Levha 2015).
  • Budak, AC, Karaaslan V, Medeni Usul Hukuku (1. Baskı, Adalet 2017).
  • Chaix F, ‘L’apport des faits au procès’, Procédure civile suisse: Les grands thèmes pour les praticiens, (Editeur: François Bohnet) (2010) 116-140.
  • Çağa T, ‘Mahkemece Hüküm Verilirken Dava Tarihindeki mi Yoksa Hüküm Tarihindeki Maddi ve Hukuki Durum mu Esas Tutulmalıdır’, Ticaret Hukuku ve Yargıtay Kararları Sempozyumu VIII (26-27 Nisan 1991) 137-169.
  • Dedeağaç E, ‘Stajyerler için HMK: Üçüncü Bölüm, Dava Dilekçesinin Hazırlanması’ (3 Eylül 2013) <http://enderdedeagac.blogspot.com.tr/2013_09_01_archive.html> Erişim tarihi: 31 Mart 2019.
  • Deschenaux H, La distinction du fait et du droit dans les procédures de recours au Tribunal Fédéral (1948).
  • Develioğlu HM, Takas, (2. Baskı, Vedat 2012). Dinçkol A, ‘Karar Verme Sürecinde Hükmün Oluşması ve Hâkimin Fonksiyonu’, HFSA: 25. Kitap (İstanbul Barosu Yayınları 2012) 172-187.
  • Domaniç H, Hukukta Kaziyyei Muhkeme ve Nisbi Kuvveti, (1964). Dunand W, Du rôle respectif du juge et des parties dans l’allégation des faits, (1940).
  • Dural M, Sarı S, Türk Özel Hukuku Cilt I: Temel Kavramlar ve Medeni Kanunun Başlangıç Hükümleri (6. Baskı, Filiz 2011).
  • Erman H, Medeni Hukuk Dersleri, (3. Baskı, Der 2010). Eroğlu O, ‘Medeni Usul Hukukunda Davaya Cevap ve Cevap Dilekçesi Vermemenin Sonuçları’ (2018) 2 ABD 25-68.
  • Erzeybek H, Medeni Usul Hukukunda Tutanaklar (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü 2015).
  • Göksu M, ‘Vakıa ve Hukuk’, Haluk Konuralp Anısına Armağan (Yetkin 2009) 323-350.
  • Görgün ŞL, Börü L, Toraman B, Kodakoğlu M, Medeni Usul Hukuku (6. Baskı, Yetkin 2017). Guldener M, Schweizerisches Zivilprozessrecht (3.Auflage, 1979).
  • Güncel Türkçe Sözlük <www.tdk.gov.tr> Erişim tarihi: 31 Mart 2019.
  • Gürdoğan B, ‘Temyiz Mahkemesinin Kontrolü Bakımından: Vakıa ve Hukuk’ (1956) 11 (3) AÜSBFD 258-285.
  • Hirş E, Pratik Hukukta Metod (Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü, 2001).
  • İyilikli AC, ‘Hukuk Yargılamasında Dava Sebebi Üzerine Bir İnceleme’ (2013) 106 TBBD 139204.
  • Karafakih İH, Hukuk Muhakemeleri Usulü (1952).
  • Karayalçın Y, Yongalık A, Hukukta Öğretim, Kaynaklar, Metod, Problem Çözme (7. Baskı, Bankacılık ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü 2008).
  • Karslı A, Medeni Muhakeme Hukuku (4. Baskı, Alternatif 2014). (“Medeni Muhakeme”)
  • Karslı A, Medeni Usul Hukukunda Usuli İşlemler (2001). (“Usuli İşlemler”)
  • Kılıçoğlu AM, Sınai Haklarla Karşılaştırmalı: Fikri Haklar (2. Baskı, Turhan 2013).
  • Kiraz TÖ, Medeni Yargılama Hukukunda: İkrar (Bilge 2005).
  • Kuru B, Arslan R, Yılmaz E, Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı (25. Baskı, Yetkin, 2014). (“Usul”)
  • Kuru B, Arslan R, Yılmaz E, Medeni Usul Hukuku (21. Baskı, Yetkin 2010). (“Usul-21. Baskı”)
  • Kuru B, ‘Hukuk Davası Açarken ve Davaya Cevap Verirken Dikkat Edilmesi Gereken Hususlar’ Makaleler (Arıkan 2006) 203-214.
  • Kuru B, ‘Hukuk Usulünde Dava Sebebi’ Makaleler (Arıkan 2006) 215-246. (“Dava Sebebi”)
  • Kuru B, İstinaf Sistemine Göre Yazılmış: Medeni Usul Hukuku (Legal 2016). (“Usul-İstinaf”)
  • Kuru B, Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı (Legal 2015). (“Usul”) Kuru B, Hukuk Muhakemeleri Hukuku - Cilt: II (6. Baskı, 2001). (“Cilt: II”)
  • Meier I, Iura Novit Curia (1975).
  • Motulsky H, Principes d’une réalisation méthodique du droit privé: La théorie des eléments générateurs des droits subjectifs (1948).
  • Namlı M, Türk ve Fransız Hukukunda İsticvap ve Tarafların Dinlenmesi (Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü 2007).
  • Nomer E, Davada Yabancı Kanun (1972). Oğuzman MK, Barlas N, Medeni Hukuk (20. Bası, Vedat 2014).
  • Öktem İ, Hukuk Muhakemesinde Hak Nasıl Müdafaa Edilir (Hapisane Matbaası 1938).
  • Önen E, ‘Feragat ve Kabul Kesin Hüküm Teşkil Etmez’ (1976) 1 ABD 26-39. (“Feragat ve Kabul”)
  • Önen E, Medeni Yargılama Hukuku Dersleri (1979). (“Medeni Yargılama”)
  • Özekes M, ‘Dava Dilekçesinde Hukuki Sebep Bildirmek Zorunludur’ Haluk Konuralp Anısına Armağan (Yetkin 2009) 745-781. (“Hukuki Sebep”)
  • Özekes M, ‘HMK’da İspat ve Deliller Bakımından Getirilen Yenilikler’ <http://web.e-baro.web.tr/ uploads/25/6.pdf> Erişim tarihi: 31 Mart 2019. (“Yenilikler”)
  • Özkaya-Ferendeci HÖ, ‘Kesin Hükmün Zaman İtibariyle Sınırları’, Haluk Konuralp Anısına Armağan (Yetkin 2009) 183-195.
  • Özmumcu S, ‘Davanın Açılmasına Bağlanan Sonuçların Davanın Açılmamış Sayılması Halinde Değerlendirilmesi’ (2012) 70 (2) İÜHFM 183-206.
  • Öztan B, Medeni Hukukun Temel Kavramları (37. Baskı, Turhan 2012). (“Medeni Hukuk”)
  • Öztan F, Fikir ve Sanat Eserleri Hukuku (Turhan 2008). (“Fikri Mülkiyet”) Pekcanıtez H, Atalay O, Özekes M, Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı (3. Baskı, Yetkin 2015). (“Usul Ders”)
  • Pekcanıtez H, Atalay O, Özekes, M, Medeni Usul Hukuku (14. Baskı, Yetkin 2013). (“Usul-14. Baskı)
  • Pekcanıtez Usul-Cilt: I (Editörler: Pekcanıtez H, Özekes M, Akkan M, Taş-Korkmaz H) (15. Baskı, Oniki Levha 2017).
  • Pekcanıtez Usul-Cilt: II (Editörler: Pekcanıtez H, Özekes M, Akkan M, Taş-Korkmaz H) (15. Baskı, Oniki Levha 2017).
  • Postacıoğlu İ, ‘Davanın ve Kaziyei Muhkemenin Unsuru Olarak Hukuki Sebep’, Dr. A. Recai Seçkin’e Armağan (1974) 497-527.
  • Postacıoğlu İ, Medeni Usul Hukuku Dersleri (6. Baskı, 1975). (“Usul”) Postacıoğlu İ, Şehadetle İspat Memnuiyeti ve Hudutları (1964). (“Şehadetle İspat Memnuiyeti”) Roguin E, La règle de droit (1889).
  • Schilken E, ‘Medeni Yargılamada Hâkimin Rolü’, İlkeler Işığı Altında Medeni Yargılama Hukuku (Derleyen: M. Kamil Yıldırım) (2. Baskı, Alkım 2001) 43-66.
  • Sevilen A, ‘İkrar Tecezzi Kabul Etmez’ (1936) 5 İzmir BD 76-96. Sezer ST, Medeni Usul ve İcra-İflas Hukukunda Takas (Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü 2010).
  • Tanrıver S, ‘Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı’nın 1 ilâ 122. Maddelerinde Yer Alan Temel Düzenlemeler ve Bunların Genel Çerçevede Değerlendirilmesi’ (2008) 57 (3) AÜHFD 635-664.
  • Tanrıver S, Medeni Usul Hukuku Cilt: I (Yetkin 2016). (“Usul”) Tappy D, ‘Dispense de Preuve et Renonciation à la Preuve’, Beweisrecht der neuen ZPO: Chancen und Risiken (2012) 75-99. Tekinalp Ü, Fikri Mülkiyet Hukuku (5. Baskı, Vedat 2012).
  • Topuz G, Topuz S, ‘Takasın Davada İleri Sürülmesi’ (2008) 57 (3) AÜHFD 719-731.
  • Toraman B, Medeni Usul Hukukunda Bilirkişi İncelemesi (Doktora tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü 2012).
  • Tutumlu MA, ‘Hukukun Gerçekleşmesinde Yargıcın Rolü’, HFSA 25. Kitap (İstanbul Barosu Yayınları 2012) 13-28.
  • Tutumlu MA, ‘Hukuk Yargılamasında Delil İkamesinin Kapsamı, Şekli ve Zamanı’ (1989) 6 TBBD 924-934. (“Delil İkamesi”)
  • Ulukapı Ö, ‘Yargıtay Kararları Işığında Medeni Usul Hukukunda Yargılamaya Hâkim Olan İlkelerden Taraflarca Hazırlama İlkesi’ (1998) 1-2 SÜHFD 713-732.
  • Umar B, ‘İsbat Yükü Kavramı ve Bununla İlgili Diğer Bazı Kavramlar’ (1962) 28 (3-4) İÜHFM 790-798.
  • Umar B, ‘Muhtevası ve Hukuki Mahiyeti Bakımından İkrar Kavramı’ (1964) 30 (1-2) İÜHFM 244263. (“İkrar Kavramı”)
  • Umar B, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi (2. Baskı, Yetkin 2014). (“Şerh”)
  • Üstündağ S, ‘Borçlar Kanunu Hükümlerine Göre Takas ve Davada Kullanılmasının Arz Ettiği Özellikler’ (1960) 25 (1-4) İÜHFM 214-224. (“Takas”)
  • Üstündağ S, İddia ve Müdafaanın Değiştirilmesi Yasağı (1967). (“Yasak”) Üstündağ S, Medeni Yargılama Hukuku (7. Baskı, 2000). (“Medeni Yargılama”)
  • van Schooten H, ‘Law as Fact, Law as Fiction: A Tripartite Model of Legal Communication’, Interpretatıon, Law and The Constructıon of Meaning, Collected Papers On Legal Interpretation in Theory, Adjudication And Political Practice, (Editörler: Anne Wagner, Wouter Werner Deborah Cao) (Springer 2007) 3-20.
  • Yılmaz E, Islah (4. Baskı, Yetkin 2014). (“Islah”)
  • Yılmaz O, ‘Hukukun Vakıaya Uygulanması’ Dr. A. Recep Recai Seçkin’e Armağan (1974) 895917. (“Hukukun Vakıaya Uygulanması”)
There are 77 citations in total.

Details

Primary Language English
Subjects Law in Context
Journal Section Research Articles
Authors

A. Selman Arısoy This is me 0000-0002-6148-6054

Publication Date June 19, 2019
Published in Issue Year 2019 Volume: 77 Issue: 1

Cite

APA Arısoy, A. S. (2019). The Basis of Ex-Officio Application of Turkish Law By Judge In Terms of Civil Procedure Law: Facts, Importance of Facts, Classification of Facts from Different Aspects and Determination of Facts. İstanbul Hukuk Mecmuası, 77(1), 1-47.
AMA Arısoy AS. The Basis of Ex-Officio Application of Turkish Law By Judge In Terms of Civil Procedure Law: Facts, Importance of Facts, Classification of Facts from Different Aspects and Determination of Facts. İstanbul Hukuk Mecmuası. June 2019;77(1):1-47.
Chicago Arısoy, A. Selman. “The Basis of Ex-Officio Application of Turkish Law By Judge In Terms of Civil Procedure Law: Facts, Importance of Facts, Classification of Facts from Different Aspects and Determination of Facts”. İstanbul Hukuk Mecmuası 77, no. 1 (June 2019): 1-47.
EndNote Arısoy AS (June 1, 2019) The Basis of Ex-Officio Application of Turkish Law By Judge In Terms of Civil Procedure Law: Facts, Importance of Facts, Classification of Facts from Different Aspects and Determination of Facts. İstanbul Hukuk Mecmuası 77 1 1–47.
IEEE A. S. Arısoy, “The Basis of Ex-Officio Application of Turkish Law By Judge In Terms of Civil Procedure Law: Facts, Importance of Facts, Classification of Facts from Different Aspects and Determination of Facts”, İstanbul Hukuk Mecmuası, vol. 77, no. 1, pp. 1–47, 2019.
ISNAD Arısoy, A. Selman. “The Basis of Ex-Officio Application of Turkish Law By Judge In Terms of Civil Procedure Law: Facts, Importance of Facts, Classification of Facts from Different Aspects and Determination of Facts”. İstanbul Hukuk Mecmuası 77/1 (June 2019), 1-47.
JAMA Arısoy AS. The Basis of Ex-Officio Application of Turkish Law By Judge In Terms of Civil Procedure Law: Facts, Importance of Facts, Classification of Facts from Different Aspects and Determination of Facts. İstanbul Hukuk Mecmuası. 2019;77:1–47.
MLA Arısoy, A. Selman. “The Basis of Ex-Officio Application of Turkish Law By Judge In Terms of Civil Procedure Law: Facts, Importance of Facts, Classification of Facts from Different Aspects and Determination of Facts”. İstanbul Hukuk Mecmuası, vol. 77, no. 1, 2019, pp. 1-47.
Vancouver Arısoy AS. The Basis of Ex-Officio Application of Turkish Law By Judge In Terms of Civil Procedure Law: Facts, Importance of Facts, Classification of Facts from Different Aspects and Determination of Facts. İstanbul Hukuk Mecmuası. 2019;77(1):1-47.
 Download Cover Image