Participant Activities in Favor of the Accused in Turkish and German Criminal Procedural Law

Year 2024, Volume: 82 Issue: 1, 279 - 311, 07.06.2024

Hüsnü Sefa Eryıldız

https://doi.org/10.26650/mecmua.2024.82.1.009

Abstract

The participant, who is recognized as a criminal procedure subject in Turkish and German law, is an individual prosecution subject, in contrast to the prosecutor. The participant can use the rights and powers granted by law independent of the prosecutor. Thus they have the opportunity to defend their legitimate interests and effectively influence the criminal proceedings. Whether participants can use these rights and powers in favor of the accused in proceedings is controversial in both Turkish and German law. In fact, Turkish and German criminal procedure codes have no specific regulation on the direction and purpose for which participants can use their rights and powers. Therefore, the discussion regarding the field participant activity is centered on the purpose of their participation and the conditions required for valid participation. In this regard, particularly concerning the decision of the 3rd Criminal Chamber of the German Federal Court (Decision No. 214/20 dated September 1, 2020) has added a new aspect to this debate.
Although the position and activities of participants in criminal proceedings are often identified with the public prosecutor, participants are not assistants to the public prosecutor. Their clearest indicator of independence is that they have the opportunity to use their legal rights and powers independent from other judicial subjects. In this context, this study argues whether participants are allowed to exercise the rights and powers granted to them in a criminal proceeding in favor of the accused and to carry out activities for achieving this aim.
This study evaluates the question of whether participants may act in favor of the accused in light of Turkish and German doctrinal views and court decisions on the subject by considering the legal regulations regarding the rights and powers granted to participants, the condition of being harmed by a crime, the purpose of participation and the condition of complaint with regard to participation. The study then examines the possibility of the participant applying for legal remedies in favor of the accused.

Keywords

Participant, Participation in Criminal Trials, Participation Lawsuit, Participation in Favor of the Accused, Remedy in Favor of the Accused

Türk ve Alman Ceza Muhakemesi Hukukunda Katılanın Sanık Lehine Faaliyette Bulunması

Abstract

Türk ve Alman Hukukunda bir ceza muhakemesi süjesi olarak kabul edilen katılan, toplumsal iddia makamında yer alan savcının yanında, bireysel iddia makamında konumlandırılmaktadır. Kanunda kendisine tanınan geniş hak ve yetkileri savcıdan bağımsız olarak kullanabilen katılan, böylelikle zarar gördüğü suç dolayısıyla yürütülen kovuşturmada meşru çıkarlarını savunabilme ve yargılamaya aktif olarak etki edebilme imkânına sahip olmaktadır. Katılanın, kendisine sağlanan bu hak ve yetkileri yargılamada sanık lehine kullanıp kullanamayacağı hususu ise hem Türk hem de Alman Hukukunda tartışmalıdır. Türk ve Alman Ceza Muhakemesi Kanunlarında, katılanın hak ve yetkilerini hangi amaçla ve ne yönde kullanabileceği hususunda açık bir düzenleme bulunmamaktadır. Dolayısıyla katılanın faaliyet alanına ilişkin olarak ortaya çıkan tartışma, katılma müessesinin amacı ile geçerli bir katılmaya ilişkin aranan koşullar ekseninde gerçekleşmektedir. Bu noktada, özellikle Alman Federal Mahkemesi 3. Ceza Dairesi’nin 1.9.2020 tarihli ve 214/20 sayılı kararı, bahsi geçen tartışmaya yeni bir boyut kazandırmıştır.
Katılanın ceza muhakemesindeki hak ve yetkileri, çoğu zaman toplumsal iddia makamını oluşturan savcınınkilerle özdeşleştirilse de, katılan savcının yardımcısı değildir. Katılanın, kanuni hak ve yetkilerini diğer muhakeme süjelerinden bağımsız olarak kullanabilme imkânına sahip olması, bağımsız konumunun en açık göstergesidir. Bu bağlamda katılanın, hak ve yetkilerini sanığın lehine kullanmasının, faaliyetlerini bu hedefe ulaşmak amacıyla gerçekleştirmesinin mümkün olup olmadığı sorusu tartışılmaktadır.
Çalışmada, katılanın sanık lehine faaliyette bulunup bulunamayacağı sorusu, katılana tanınan hak ve yetkilere ilişkin kanuni düzenlemeler, suçtan zarar görme koşulu, katılmanın amacı ve katılmada şikâyet koşulu yönünde, konuya ilişkin Türk ve Alman Öğreti görüşleri ile mahkeme kararları doğrultusunda değerlendirilmiş, akabinde katılanın sanık lehine kanun yollarına başvuru imkânı inceleme konusu yapılmıştır.

Keywords

Katılan, Kamu Davasına Katılma, Katılma Davası, Sanık Lehine Katılma, Sanık Lehine Kanun Yolu

References

• Aşkın U, Ceza Muhakemesinde İstinaf Kanun Yolu (1. bs, Adalet Yayınevi 2018). google scholar
• Beulke W, Strafprozessrecht (7. bs, C.F. Müller Verlag 2004). google scholar
• Bıçak V, Ceza Muhakemesi Hukuku (4. bs, Seçkin Yayıncılık 2018). google scholar
• Birtek F, Ceza Muhakemesinde İstinaf (1. bs, Adalet Yayınevi 2019). google scholar
• Centel N ve Zafer H, Ceza Muhakemesi Hukuku (20. bs, Beta Yayınları 2021). google scholar
• Çınar A R, Ceza Yargılamasında Kamu Davasına Katılma, (2019) 21, Prof. Dr. Durmuş TEZCAN’a Armağan, Özel Sayı, DEUHFD 2801-2836. google scholar
• Donay S, Güncelleştirilmiş Ceza Yargılaması Hukuku (1. bs, Beta Yayınları 2015). google scholar
• Erem F, Ceza Usul Hukuku (5. bs, Sevinç Matbaası 1978). google scholar
• Fabricius D, Die Stellung des Nebenklagevertreters, 1994 (NStZ) 257-263. google scholar
• Gökcen A, Murat B, Alşahin M E ve Çakır K, Ceza Muhakemesi Hukuku (4. bs, Adalet Yayınevi 2020). google scholar
• Hellmann U, Strafprozessrecht (2. bs, Springer Verlag 2006). google scholar
• Hilger H, “Vor §§ 374”, “Vor § 395” ve “§§ 395-402”, in Erb V, Esser R, Franke U, Graalmann-Scheerer K, Hilger H ve Ignor A (eds), Löwe-Rosenberg, Die Strafprozepordnung und das Gerichtsverfassungsgesetz, Gropkommentar, 8. Band §§ 374-448 (26. bs, De Gruyter Verlag 2009). google scholar
• Karakehya H, Ceza Muhakemesi Hukuku (4. bs, Nisan Kitabevi 2022). google scholar
• Kazaker G, Kamu Davasına Katılma (1. bs, Adalet Yayınevi 2019). google scholar
• Kazancı B E, Ceza Muhakemesi Hukukunda Temyiz (1. bs, Seçkin Yayıncılık 2021). google scholar
• Koca M, “Temyiz Yolunda Davaya Katılma” (2014) 18 (5) TAAD 1-28. google scholar
• Koç Z, Ceza Muhakemesinde Katılan (1. bs, On İki Levha Yayıncılık 2011). google scholar
• Kulhanek T, “Nebenklage mit dem Ziel eines Freispruchs”, Alman Federal Mahkemesi 3. Ceza Dairesi’nin 1.9.2020 tarihli ve 214/20 sayılı kararının değerlendirmesi, (2020) Neue Juristische Wochenschrift 3398-3400. google scholar
• Kunter N, “Amme Davasına Müdahale” (1943) 10 Adliye Ceridesi 844-861. google scholar
• Kunter N, Yenisey, F ve Nuhoğlu A, Muhakeme Hukuku Dalı Olarak Ceza Muhakemesi Hukuku (18. bs, Beta Yayıncılık 2010). google scholar
• Meyer-GoBner L, Strafprozessordnung, Kommentar (51. bs, Verlag C.H. Beck 2008). google scholar
• Onursal S, Kamu Davasına Müdahale (1. bs, Fakülteler Matbaası 1968). google scholar
• Özbek V Ö, Doğan K ve Bacaksız P, Ceza Muhakemesi Hukuku (13. bs, Seçkin Yayıncılık 2020). google scholar
• Özen M, Ceza Muhakemesi Hukuku Dersleri (5. bs, Adalet Yayınevi 2020). google scholar
• Öztürk B, Tezcan D, Erdem M R, Gezer Sırma Ö, Saygılar Kırıt F, Alcan Akcan E, Özaydın Ö, Erden Tütüncü E, Vıllemın Altınok D ve Tok M C, Nazari ve Uygulamalı Ceza Muhakemesi Hukuku (14. bs, Seçkin Yayıncılık 2020). google scholar
• Pamuk G, Türk ve Fransız Ceza Muhakemesi Hukuku’nda Mağdurun Makam Olarak Yeri (1. bs, Beta Yayıncılık 2012). google scholar
• Roxin C ve Schünemann B, Strafverfahrensrecht (27. bs, Verlag C.H. Beck 2012). google scholar
• Rüping H, Das Strafverfahren (3. bs, Franz Vahlen Verlag 1997). google scholar
• Schroeder C ve Verrel T, Strafprozessrecht (5. bs, Verlag C.H. Beck 2011). google scholar
• Soyaslan D, Ceza Muhakemesi Hukuku (8. bs, Yetkin Yayınları 2020). google scholar
• Stöckel H, “Vor § 395” ve “§§ 395-402”, in von Heintschel-Heinegg B ve Stöckel H (eds), Kommentar zur Strafprozessordnung, Band VHl §§ 374-495 (4. bs, Carl Heymanns Verlag 2013). google scholar
• Şahin C ve Göktürk N, Ceza Muhakemesi Hukuku I (12. bs, Seçkin Yayıncılık 2021). google scholar
• Toroslu N ve Feyzioğlu M, Ceza Muhakemesi Hukuku (20. bs, Savaş Yayınevi 2020). google scholar
• Turhan F, Ceza Muhakemesi Hukuku (1. bs, Asil Yayıncılık 2006). google scholar
• Unver Y ve Hakeri H, Ceza Muhakemesi Hukuku (17. bs, Adalet Yayınevi 2020). google scholar
• Valerius B, “§ 395 - § 402”, in Knauer C, Kudlich H ve Schneider H (eds), Münchener Kommentar zur StPO, Band III §§ 333-499 (1. bs, Verlag C.H. Beck 2019). google scholar
• Velten P, “Vor § 395” ve “§§ 395-402”, in Wolter J (eds), Systematischer Kommentar zur Strafprozessordnung, Band VHI §§ 374-495 (4. bs, Carl Heymanns Verlag 2013). google scholar
• Volk K ve Englander A, Grundkurs StPO (8. bs, Verlag C.H. Beck 2013). google scholar
• Yaşar O ve Otacı C, Yeni İçtihatlarla Uygulamalı ve Yorumlu Ceza Muhakemesi Kanunu, 3. Cilt, Madde 227-335 (6. bs, Seçkin Yayıncılık 2015). google scholar
• Yenidünya C ve İçer Z, Ceza Muhakemesi Hukuku (1. bs, Adalet Yayınevi 2016). google scholar
• Yenisey F ve Nuhoğlu A, Ceza Muhakemesi Hukuku (8. bs, Seçkin Yayıncılık 2020). google scholar
• Yurtcan E, Ceza Yargılaması Hukuku (16. bs, Seçkin Yayıncılık 2019). google scholar